Daha bir gün bile geçmeden yine buradayım. Aslında sevdim burayı bir nevi, ama yinede daha iyi geleceğini biliyorum. İçimin rahatlamasını sağlayacak gibi hissediyorum. Bu uygulamayı daha lisenin başlarında ortaokul sonlarında kullandığımı hatırlıyorum. Hatta bulimia günlükleri diye bir kitabım vardı . Baya çok bölümü vardı ve okuyanı çok fazlaydı. Nasıl oldu kapandı emin olun bende bilmiyorum. Ama çok üzülmüştüm kitabım silindiği için. O kadar aradan sonra yeniden başlamak bana çok garip geliyor. Sanki gençleşmış gibi hissediyorum. Çocuklaşmış gibi...
Biraz kendimde bahsedeyim. Bulimiayla 8. Sınıfta tanıştım. O zamanlar kilo verdikten sonra bırakırım kafasindaydim. İnternette çok okuyordum alışınca bırakmazsınız diye ama hiçbir zaman onlara inanmamıştım. Şuan onlara inanmama pişmanlığı içerisindeyim. Yani kısacası yaklaşık olarak 5 yıldır yediklerimi kusuyorum. Bazen çok işe yaradığını gördüm. Aşırı kilo verdiğim zamanları gördüm. Aşırı kilo aldığım zamanlarida gördüm. Ama artık kilo olayını kafama takmamaya başladım. Yani kilo vermek için kusmuyorum artik. Sadece kusmak bana iyi geliyor. Kustuktan sonra o içimdeki boşluk hissini seviyorum. Biliyorum çok saçma farkındayım ama insan bir şeye alıştığında kurtulması kolay olmuyor. Şahsen şu durumdan kurtulmak isteyen de yok gibi. Mutluyum tek başıma etrafının çok kalabalık olup kimsenin olmaması artık beni mutlu ediyor. Önceden üzüldüğüm gibi üzülmüyorum artık böyle şeylere.
Bugün sabah kahvaltı yaptım ve kusmadım ama kusmadigim için pişman değilim. Çünkü aşırı fazla yemedigimi düşünüyorum. Okulda yediklerimi kusmuyorum mesela. Birkaç defa küstüm sadece o da çok rahatsız etmişti beni. Yoksa kusmazdım. Bunun bir hastalık olduğuna bile inanmıyorum. Ama çoğu kişinin gözünde bir hastalıkmış. Bana göre değil hiçbir zamanda hastalık olarak olmadı. Aslında bu bir güç gibi. Tabi kullanmasını iyi bilirsen. Şu içince kilo alan insanlar var ama bizim gibiler kilosunu sabitlemek ye zorluk çekmiyor. Tabikide bunu bir özendirme olarak göstermek istemem. Sadece benim düşüncelerim bunlar. Yani demiyorum ki kilonuzu sabit tutmak için kusun. Bu kusma işini yapanlar sadece benim gibi aciz insanlar. Nefsini tutamayarak kadar vasıfsız kişiler. Bende oyleyim çünkü nefsini tutamayacak kadar korkak birisiyim. Bunun farkındayım ve söylemekten de çekinmem zaten. Ama kesinlikle iyi bir şey olarak savunmuyorum bu yaptığım şeyi.
Tamam kilo verildiği zamanlar oldu ama sadece kusmak la kilo verilmiyor. Kendini tutmadığın sürece istersen içtiğin bir yudum suyu kuş yine fayda etmez sadece kendine zarar edersin. Benim kendime zarar ettiğim gibi. Mesele şuan canın ne isterse yiyorum ve canım istediğinde kusuyorum. Kusuyorum diye kilo veriyorum demek olmuyo zaten ben artık kilo vermek için kusma faslını geçtim.
Buraya eskisi gibi alışmak istiyorum umarım beni okuyarak bana destek olursunuz. Kendimi en azından yalnız hissetmem diye düşüyorum. Beni okuduğunuz vaktinizi ayırdığınız için teşekkür ederim 💗💗
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Boş Düşünceler
Short StoryGünlerin anlamsızlığı Bir mutluluk kaynağım yok. Kimsenin beni sevdiğine dair bir inancım yok. Çok yoruldum artık herşeyden bıktım artık. Mutlu olduğum zamanlar çok azdı onları özlüyorum, ama asla olmayacak şeyleri özlüyorum. Yanımda olan kimse yok...
