Çok sinirliyim... Bir insan hiç mi nefsini tutamaz. Önceden olan nefsim şimdi olsaydı öyle bir zayiflamistim ki ama olmuyor. Hep yemek yiyorum ve kusmak içimden bile gelmiyor artık. Bugün sadece bir kere kustum. Ve sonra yediklerimi hiçbirini kusmadım. Ya tabi kusmamak bir yandan daha iyi aslında ama bari az yemek yesem bir şey olmaz. Sporuda bıraktım. Neredeyse iki haftayı gecmistir spor yapmayalı. Bir an önce başlamam lazım. Ama gerçekten artık bıkmış durumdayım, hayatım yediğim yemekleri düşünerek geçti ve hala da öyle devam ediyor. Bu durumdan o kadar çok sıkıldım ki. İnsanlar ne yediklerini umursamadan yerken ben yediğim her lokmanın hesabını yapıyorum kendi içimde. Bu artık kafamı o kadar çok yoruyor ki. Hayatım boyunca tek istediğim bir şey vardı o da zayıf olmak. Hiçbir zaman başka bir şey istemedim. Tek bir istediğim vardı ve o da gerçekleşmedi.
Bazen insanların derdine bakıyorum aslında benimkisi hiçbir şey diyorum içimden. Ama aslında bu düşünce çok kötüymüş. Bu kendi görüşlerini yaşadıklarını küçümsemek anlamına geliyormuş. Ve bu da çok yanlış bir şey miş.
Hala tek bir isteğim var zayıf olmak istiyorum başka hiçbir isteğim yok. Zayıf olmak ve asla kilo almak istemiyorum. Ama bunun için asla ama asla pes etmeyeceğim. Kaç yaşıma gelirsem geleyim elbet zayiflayacagim. Buna o kadar inanıyorum ki ve inanmaya da devam edeceğim. Tabi o zamana kadar lavabo köşelerinde özmezsem...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Boş Düşünceler
Short StoryGünlerin anlamsızlığı Bir mutluluk kaynağım yok. Kimsenin beni sevdiğine dair bir inancım yok. Çok yoruldum artık herşeyden bıktım artık. Mutlu olduğum zamanlar çok azdı onları özlüyorum, ama asla olmayacak şeyleri özlüyorum. Yanımda olan kimse yok...
