🐺FİNAL🐺

569 22 0
                                    

En sevdiğim şarkılardan biri....

.🐺.

Bazı acılar kolay kazanılmıyor.
Kendi canını yakmak için,
Kan ile baş ile uğraşıyorsun. Kalbin' in kırıkları ruhuna batıyor. Sen ise yaptığın hatalarda boğuluyorsun...

.💔.

Bunu nereden öğrendiğini bilmiyordum. Ama bu sırrı ondan daha fazla saklamama gerek kalmaması içimi ferahlatmıştı. Yinede şaşkındım. İçimden arkamı dönüp, kaçmak gelse de olduğum yerde durmaya devam ediyordum. Belki onu çok kırmıştım ve belki de o da beni çok kırmıştı. Ama bizi birleştiren bir şey vardı. Hala varlığından şüphe edilen bir duygu vardı aramızda.

Yavaşça ayağa kalkıp, gitmeme izin verdi. Geri gelecektim, biliyordu.

Eve doğru ilerledim. Zihnim, bir kedinin oynadığı iplik gibi karmaşıktı. Bundan sonra ne yapmam gerektiğini kestiremiyordum. Yaralarımızı birlikte mi sarmalı? Yoksa zamana mı bırakmalı. Ama bildiğim tek şey vardı. Ya onunla olacaktım. Ya da onunla.

Her zamanki gibi müziğe sığındım. İçindeki savaş bir süre ateşkes ilan etti. Onun yaralarını sarmam gerekiyorsa önce biraz toparlanmalıydım.

Ve bunu en iyi şekilde nasıl yapacağımı biliyordum.

.🐺.

"Emin misin Soul?"

"Evet." Ayaklarımı kaldırıp, yavaşça içi buz dolu olan küvete girdim. Ürperten soğuğu umursamadan oturdum. Dişlerim birbirine vuruyordu. Yavaşça kafamı suya soktum. Kafam çatlayacak kadar ağrıyordu. Benim gibi vücudu yüksek ısıya sahip olanlar için bu bir intihardı. Ve bazen yeniden doğmak için ölmek gerekirdi.

3 dakikanın sonunda Alex beni kolumdan tutup, sudan çıkardı. Su o kadar soğuktu ki çıktıktan sonra üşümem gerekirken ısınıyordum. Alex havluyu omuzlarıma bıraktı ve biraz geri çekildi.

"Deli olduğuna inanmaya başlıyorum." Dediği şeye güldüm ve cevap verdim:

"Yalnız değilsin bende öyle düşünüyorum."

Alex' in salak dediğini duyar gibi oldum ama umursamadım. Eve girip, üstümdeki ıslak kıyafetleri çıkartıp, yeni birşeyler giydim.

Biraz değişiklik yapmaya karar verdim. Dolaptan aldığım makası, yanlış yerlere dokundurmamaya özen göstererek saçlarımı kestim. işim bittikten sonra üstümdeki ve yerdeki saç kıllarını temizleyip dolaba tekrar uzanıp, kokusu güzel bir losyon aldım. Vücut losyonunu boynuma ve kollarıma sürdüm. Parfümümü de sıktıktan sonra aşağıya indim. Alex oturma odasında koltuğa oturmuş birşeyler izliyordu.

"Kokun buralara kadar geliyor. Hayırdır bir yere mi gidiyorsun?"

"Evet."

"Eee?"

"Uzun zamandır halletmem gereken bir konu var."

"Sonunda bunu anlaman güzel. Bir an yanlış kararlar verip, geri dönüşü olmayan yollara girmenden korktum"

"Sanırım Nerissa o geri dönüşü olmayan yanlış karar."

"Üzgünüm... Ama öyle." Alex, kararımdan mutlu gözüküyordu. Cümlesini devam ettirdi:

"Hadi git! Onu çok bekletiyorsun."

Güldüm. Kapıdan çıkıp, zaten ezbere bildiğim yollardan geçtim. Her şeyin başladığı o sekoya ağacının yanına gittim.

Burası özeldi. Burası herşeyin başlayıp, biteceği yerdi.

O henüz gelmemişti. Ağaç yaslanıp, geçmişi kurcalamak yerine onunla bir gelecek hayal ettim. Komikti. Bu kadar saçma şeyler yaşayıp, yine de onunlaydım.

Birkaç dakikanın sonunda o geldi.

"Seni burda yeniden görmek hoşuma gidiyor."

İtirafina şaşırdım. Çünkü birbirimize bu kadar açık olmamıştık hiç. Ona ayak uydurmaya karar verdim. Zaten çok geç kalmıştık.

"Seni düşünmeyi seviyorum."

"Seni özledim."

"Biliyorum." Sırıtıp, ona yaklaştım.

"Seni seviyorum."

Bu sefer gülme sırası ondaydı: "Biliyorum."

Ona doğru eğildim.

"Ne yapacağımı da biliyor musun?"

Düşünüyormuş gibi yaptı.
"Merak ediyorum."

Dudaklarımı onun dudaklarına bastırdım.

...

"Bu nasıl oldu?"

"Ben bilmiyorum. Konuşuyorduk ve birden puff!"

Jade' i öptükten sonra aşırı heyecandan yine kurt' a dönüşmüştüm.

"Sadece konuşuyor muydunuz yani?"

Alex'e hırlayıp, daha fazla üstelememesi gerektiğini vurguladım.

"Herneyse koca oğlan. Ben gidiyorum. Siz ikiniz bir şekilde halledin.  Alex hızla odadan çıktı. Ona daha sonra bu hareketini hatırlatacaktım.

"Soul! Buraya gel"

Beni köpek gibi de çağırsa hoşuma gidiyordu..

Yanına kanepeye çıkıp, başımı dizlerine koydum. Yapacak daha başka bir şeyim yoktu.

Yoksa var mıydı? 😈

∆•SON•∆





SENDE KALAN PARÇAM -MÜHÜR- *TAMAMLANDI*Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin