Alp: Oha ya ben çok garip hissediyorum gelme yeminle ya utanmaya başladım
Yağız: Oldu canım
Alp: Neyse silahını al da gel
Yağız: Aldım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Alp: Bundan bahsetmemiştim
Yağız: Tamam anladım zaten aq onu nasi bırakıcam zaten vücudumun bir parçası
Alp:Ne boş yaptın ya kapat
Yağız: Aq diyene bak sie
(Görüldü)
Telefonu kapatıp heyecandan götümün terlemesini çaresizce hissediyordum. Ne vardı alt tarafı Yağızla ilk defa yüz yüze gelecektik. Tarif edemediğim mutluluk vardı. Küçük çocugun hissettiği heyecanı hissediyordum. Mesajlaşırken benim için her şey kolaydı. Önüme gelen her şeyi diyordum ama şimdi çok farklı. Gözlerinin içine bakıp mesajlarda yazdığım şeyleri nasıl söyleyebilecektim ki.
Daha şimdiden soğuk terler dökmeye başlamıştım. Ne yapsam ölmüş numarası yapsam işe yarar mı?
En iyisi yazayım ona ben öldüm gelme bir an mantıklı gelsede elime telefonu aldığımda sanki beynim yeni çalışmaya başlamış gibi duraksadım kendime "ne mal adamsın" derken yatakta tepiniyordum.
Hızlıca duşa girdim, dünyanın en güzel sesi bende olduğunu düşünerek duşta şarkı söylüyordum taki duştan çıktığımda şarkı söylemeye devam edene kadar.
Üstüme kolsuz t-shirt ve bir tane şort geçirip yatağa uzandım. Artık konser verecektim ama sadece duştayken. İzleyiciler ne kadar da şanşlı diye düşünürken Yagız'ın geliyo olmasını hatırlayıp bu mal düşüncelerden kurtulup uyumayı denedim.
Uyursam zaman hızlı geçecekti çünkü. Böylece çok heyecanlı olmayacaktım. Eğer anın her dakikasını yaşarsam şurda bayılacaktım.
Uyumaya çalışırken o geldiğinde ilk ne söyleyecegimin sonrasında hangi konuları açabilecegimin provasını yapıyordum kafamda.
~ Yagız'dan~
Evden çıkarken ufaktan heyecanlıydım. Yolda ona mesaj atsamda cevap vermemişti. Biraz tedirgin olmuştum ama Alp'i az çok tanıdıysam bir sorun yoktu.
Gözlerimi kapattıgımda Alp canlanıyordu. Ona sarılma anımı hayal edip durdum. Kesin çok heyecanlıdır diye düşünürken hafif bir sırıttım. Kardeşim bana bakıp,
"Abim evin yanıyo evin"diye söylendiginde kolumun altına alıp kafasını hafifçe karıştırdım.
"Sende ol bakayım aşık o zaman ben seni görecem" dediğimde bir şey söylememişti.
Bende heyecan yoktu. Onu görecegim, onu hissedebilecegim için mutluydum sadece.
Uykuya dalıp yolun bitmesini bekledim.
Vardıgımızda bir yerde durup Alp'i aradım. Ama açmamıstı. Keşke ev adresini önceden alsaydım diye düşünürken yanımıza doğru üç kişi yaklaştı.
"Sen şu Yağızsın di mi?
"Evet benim, siz kimsiniz?
"Maalesef ki Alp'in arkadaşlarıyız"
Gülerken" peki Alp nerde?" diye sorduğumda " Alp evde kedi evin ortasına tuvaletini yapmış bekleyince kokar diye bizim seni almamızı istedi"
Aslında bunu bahane edip heyecandan gelemediğini anlamıştım.
"Peki o zaman gidelim" dediğimde kardeşim "ya abi ilk burayı gezsek sonra gitsek" demişti. Ben tam olmaz diyecekken onlardan biri "istersen beraber gezelim" bana dönüp " sana adresi verelim sen git bizde kardeşini gezdiririz" demişti. Diğeri de alaylı şekilde "hem belki yalnız kalmak istersiniz" dediğinde onları tam tanımasamda şuan sadece Alp'i görmek istediğim için "olur" demiştim.
Onlara isimlerini sorduğumda Alp'in bahsettigi şu dört günahsız canların onlar olduğunu anlamıştım. O yüzden içim daha da rahatlamıştı. Üçününde telefon numarasını alıp vermiş oldukları adrese doğru ilerledim.
