Gelen kişinin abim olması beni germişti. Çünkü aşırı sinirli duruyordu ve tek kelime dahi edersem sinirini benden çıkartırdı. Onu tanıyordum. Dikiz aynasında 1 saniye göz göze gelmemiz bile korkmama sebep oldu. Ardından yola bakıp konuşmaya başladı, Ama konuşma da ne konuşma...
Y: yaptığın bu şımarık davranış ta neyin nesi balca evden kaçmak ne demek
D: yavuz tamam. Üstüne gitme kızın.
Y: sen karışma abla. Bir soru sordum balca cevap ver ' dedi dişlerinin arasından kendimi açıklamam lazımdı ama açıklarsambağırırdım. Bağırırsam da ağzıma sıçardı. O yüzden sustum.
Y: cevap ver
D: yavuz karışma kıza dedim. Kendine gel artık. kızın halini görmüyor mu sun.
Abimin o an yaptığı tek şey ise dikiz aynasından bana sinirli bir bakış atmak oldu
Hayır bide işin sonunda şımarık olan ben oluyordum anlamadığım nokta orası. Sanki karışmış olan kişi o bende umursamaz davranıp evden kaçan kişiydim. Daha fazla düşünmemek adına kulaklarımı taktım ve kafamı ablamın omzuna koyarak gözlerimi kapattım. Belki herşey geçip giderdi öylece.
İLAHİ BAKIŞ AÇISI
omzunda uyuyan kardeşine son bir bakış atıp öndeki kardeşine doğru atıldı dilara.
Yavuz diye başladı söze . Sana son kez söylüyorum . Eğer bu kıza bir kere daha bağırırsan elimden alamaz kimse seni tabi asla bunu yapamazdı sadece amacı göz boyamak tı. Olayların hala farkında değilsin galiba. Kızın öz ailesi biz değilmişiz ve o bunu umursamayarak hala yanımız da . Ha eğer biraz daha böyle davranırsanız elinizde balca adında bir kız olmaz . Buda benden sana tavsiye.
Ablasının sözleri üzerine düşündü yavuz ama umursamadı amacı sadece kardeşini korumaktı ve bunu nasıl yapacağını gayet iyi biliyordu. Tabiki sadece kendisi , annesi ve babası böyle düşünüyordu.
Öykü ise Balca'ya göre daha sakindi . Aile onun umrunda değildi. Sadece kız ile tanışmak istiyordu . Belki ailesi genişlerdi. Deli bir düşünceydi ama o kızda birşeyler hissediyordu. Hemde daha görmeden. Yada bir kaç dakika içinde görebilecek idi.
✨✨✨ Ten minuteslater ✨✨✨
Balca'dan
Hastane kapısının önünde bekliyordum. İçeri girmeyi hiç istemiyordum. Belki de ailemin beni bırakma ihtimali beni korkutuyordu. Arkamdan itilmem ile kapıya daha yakın olmuştum ki ablam bu durumdan sıkılıp kapıyı açtı. Önde ablam arkasında abim ve en arkada da ben olmak üzere içeri girdik. İçerdeki bakışlar bize döndüğü an titreyen ellerimi umursamamaya çalışıp, onları yumruk haline getirdim. Annem koltukta oturuyordu . Babam ise ortalık ta yoktu. Abim omzum dan tuturak beni koltuğa oturttu. Eh en azından yeterli yer vardı. Karşı tarafa çaktırmadan bir bakış attım ama atmaz olaydım. Beni bu kızla karıştırmaları biraz saçmaydı . Kızın hem tarzı hem de kendi çok güzeldi. Yüzündeki hafif makyaj pembe tutamları ile çok uyumlu durmuştu. Üstünde ise pembe ağırlıklı bir kombin vardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
