FREAK -Yoonmin-

36

Selamm

.....

                      Taekook'u barıştırma
                                operasyonu

Jimin:
Plan kurdum anlatayım mı?

Taehyung:
ANLAT YALVARİRİM 😭😭

yoongi:
Tae sakin ol 😔

Namjoon:
Nasıl sakin olmasını bekliyorsun ki

Jin:
Namjoon

Namjoon:
Efendim sevgilim

Jin:
Hiç

Taehyung:
Ya bir susun
Jimin anlatsana hadi

Jimin:
Tamam sabırsızlanma
Şimdi şöyle olacak; ben ve yoongi Jungkook'un evine gideceğiz akşam yemeğine. Seni de davet edeceğiz ama sen bizden ayrı geleceksin. Seni davet eden biz olduğumuz için tabi Jungkook bir şey yapamayacak. Seni kovamaz da zaten. Biz yoongi ile erkenden bir işimiz olduğunu söyleyip ayrılacağız. Siz kook ile yanlız kalacaksınız sen de hemen konuyu açıp özür dileyeceksin. Azıcık da ağla Kook sana kıyamaz diye düşünüyorum.

Taehyung:
Ben korkuyorum

Jimin:
Korkma abin burada 💪

Taehyung:
😭😭

...

"Sence taehyung sakin kalabilecek mi?"

Benim jimine sorduğum soru ile Jimin gülmüş ve bana dönmüştü. Şu an arabadaydık ve kook'un evine doğru gidiyorduk. Ne yapıp edip kendimizi davet ettirmeyi başarmıştık. Jungkook bir şeyler planladığımızı anlamış gibiydi aslında ama asla bozuntuya vermedi.

"Konu Jungkook olunca emin ol her şeyi yapar."

Söylediği şeye hafifçe tebessüm etmiş ve kafamı cama doğru çevirmiştim. Dışarı izlerken düşünüyordum. Jimini ve ilişkimizi. İlişkimiz çok güzel ilerliyordu. Her an bir şey olabilir diye çok korkuyordum. Jimin yanımda olduğu sürece bana bir şey olmazdı bundan emindim.

Jimin beni hep korurdu.

"Aklına bir şey mi takıldı yine?"

Beni hemen anlayan sevgilime yandan bir bakış atmış ve gülümsemiştim.

"İlişkimizi düşünüyorum."

Kaşlarını çatıp bana baktı "neden ki? Rahatsız olduğun şeyler mi var yoksa"

Kafamı olumsuz anlamda sağa sola salladım "sadece biraz huzursuzum. Herşey yolunda gidiyor. İlişkimiz çok iyi. Sen beni seviyorsun. Ben de seni seviyorum. Bir gün tüm bu güzel şeyler son bulur diye korkuyorum. Her güzel şeyin bir sonu var sonuçta."

Jimin gülümsedi ve boştaki elini benim elime koydu "bu güzel ilişkinin sona ermesine asla izin vermeyeceğim. Ben seni asla bırakmayacağım. Seni sıkı sıkı saracağım ki benden uzaklaşma."

Son sözlerini de söyledikten sonra yine gülümsemiş ve elindeki elimi dudağına götürüp sıkıca öpmüştü.

Yaklaşık on beş dakika sonra eve varmıştık. Eve girip önce Jungkook ile selamlaşmış ve ardından annesi ile konuşmuştuk. Annesine bugün evde olmazsa bir sorun olup olmayacağını sordum annesi de zaten bir işi için kardeşini ziyaret edeceğini söyledi.
Annesi de evde olmayacağına göre o halde rahat olabilirdik.

Biz salonda oturmuş her zamanki konulardan konuşurken bayan jeon, Jungkook'a çıkacağını söylemiş ve gitmişti.

Yaklaşık bir on dakika sonra kapı çalmış ve Taehyung gelmişti.
Jungkook ne yapacağını bilememiş yine de girmesine bir şey dememişti.

Yemek yiyip Jimin ile işimiz olduğunu söylemiş ve hemen ayrılmıştık yanlarından.

Şimdi her şey Taehyung'un elindeydi. Acaba sakince konuşabilecek miydi onunla? Jungkook sinirlenince onu ben bile tanıyamıyordum. 

...

Yazardan:
~~~~~~~~~

Taehyung tedirgin gözlerle Jungkook'a bakarken Jungkook sadece karşısını izliyordu. Taehyung konuyu nasıl açacağını bilmiyordu.

Suçlu olduğunu biliyordu elbette ki. Sonuçta onu dinlememiş ve fazlası ile üstüne gitmişti. Ayrıca tam barıştıkları sırada eski sevgilisinin konusu tekrar açılınca Taehyung ile tekrar tartışmışlardı.  Taehyung ağzını açmış konuşacakken Jungkook sanki konuyu açacağını anlamış gibi hemen konuşmasını engellemiş ve bir şey içip içmek istemediğini sormuştu.

Taehyung bir süre sessiz kalmış ve kafasını sağa sola sallamıştı. Bir şey içmek istemiyordu sadece Jungkook ile konuşup onunla barışmak istiyordu.

Jungkook ayağa kalkmış ve mutfağa girmişti. Taehyung onu beklerken heyecandan öleceğini hissediyordu. Bayılacak gibi olmuştu bir an.

Jungkook mutfaktan elinde bardak ile dönmüş ve tekrar eski yerine oturmuştu. Taehyung'a oradan gitmesini söylemek istiyor ama bir türlü de söyleyemiyordu. Sadece iki gün olmuştu onu görmeyeli ama yine de çok özlemişti.

"Özür dilerim."

Taehyung artık dayanamamış ve sonunda konuya girmeye karar vermişti. Jungkook elindeki bardağı dudaklarına götürmüş ve bir yudum almıştı.

"Seni anlamalıydım. Çok özledim gerçekten seni. Affet beni de barışalım"

Taehyung hızla söylediği cümlelerden sonra derin bir nefes almış ve vermişti. Jungkook gözlerini taehyung'un gözlerine çıkarmış ve soğuk bir şekilde ona bakmıştı.
Elindeki bardaktan bir yudum daha almış ardından önündeki masaya bırakmıştı bardağını.

"Sen beni anlamıyorsun değil  taehyung anlamak istemiyorsun. Her şey senin söylediğin senin istediğin şekilde olsun istiyorsun."

Taehyung'un gözleri dolmuş ve yanakları alev almaya başlamıştı. Heyecandan sabahtan beri bir şey yiyip içmemişti bile. Jungkook'un yemeğini yemeyi beklemişti çünkü. Jungkook yemeği kendisi yapıyordu. Taehyung bunu bildiği için beklemiş ve onun yemeklerinin tadını çıkarmak için gün boyu aç kalmıştı.

Taehyung jungkook'un gözlerine baktı. Gözlerinden bir damla yaş düşerken ne diyeceğini bilmiyordu.

"Haklısın." Dedi sadece.

Jungkook da bir şey demedi. Bir süre daha sessizce beklediler. Taehyung Jungkook'un konuşmayacağını anlayıp ayağa kalktı ve jungkook'un yanına doğru ilerledi. Tam önünde bekledi. Jungkook yine de bir tepki vermedi.

Taehyung'un gözlerinden yaşlar daha da akmaya başladı. Resmen suratı su içinde kalmıştı. Taehyung yere oturdu ve ellerini yere dayadı. Jungkook ile barışmak istiyor artık bu ayrılığa daha fazla dayanamıyordu.

"Özür dilerim."

Taehyung ardı ardına özür dilerken Jungkook yutkundu. Ne yapacağını bilmiyordu. Hemen önünde yere çökmüş ağlayan çocuğa ne tepki vereceğini bilmiyordu. Taehyung'a dayanamıyordu. Onun ağlamasını istemiyordu ama onu affetmek de istemiyordu. Jungkook ne istediğini şaşırmıştı.

Kafasını eğip önünde sürekli olarak özür dileyen çocuğa baktı. Jungkook'un gözleri dolmuştu. Onu bu hâlde görmek jungkook'u da üzmüştü.

Jungkook dayanamadı daha fazla. Ayağa kalktı ve ağlayan çocuğun hemen yanına oturdu. Ellerini çocuğun saçına daldırdı ve yavaşça saçlarını okşadı. Taehyung jungkook'un bu hamlesini kesinlikle beklemiyordu. Kafasını kaldırıp yaşlı gözlerle Jungkook'a baktı. Jungkook yüzünde buruk bir gülümseme ile ona bakıyordu.

Taehyung daha da fazla ağlamaya ve özürlerini arttırmaya başladı. Jungkook kafasını kendi göğsüne yasladı ve çocuğun saçlarından öptü. Taehyung ile barışmaya hiç niyeti yoktu aslında. Jungkook Taehyung'a dayanamıyordu. Taehyung Jungkook'un ayarları ile oynuyordu.

Taehyung tekrar özür dilerken Jungkook onu susturmuş ve konuşmuştu. "Daha fazla özür dileme. Sorun yok. Affettim seni."

Taehyung kollarını Jungkook'un boynuna doladı ve sıkı sıkı sarıldı ona. Jungkook şu an pek konuşmak istiyor gibi değildi. Daha sonra bu konuyu uzun uzun konuşacaklardı.

....