FREAK -Yoonmin-

14

Bu bölümden önce bir bölüm daha yayınladım belki bildirim gelmez görmezsiniz diye söyleyeyim dedim.

Bu bölümü tamamen silip tekrar yazıyorum...

Mal gibi yazmışım okumayın amk şu fici

...

Yoongi'den

Gözlerim ile etrafı tararken görüş açıma Jungkook'un girmesi ile ona baktım bir süre. O da birini arıyor gibi görünüyordu. Biraz ileride durduğu için çağırmadan direk olarak yanına gittim. Beni gördüğü anda güzel gülümsemesini gösterdi bana. Onun gülümsemesi ile ben de gülerken aynı zamanda endişe ile bakıyordu bana.

"İyi misin Yoongi? Kötü görünüyorsun."

Söylediği şey ile dudaklarını büzerken başımı aşağı eğdim. Zombi gibi göründüğümü biliyordum. Ama olan son şeylerden sonra zaten iyi olmam asıl saçma olan olurdu. Babamın yaptığı şeylerden sonra hapse girmesi içimi biraz olsun rahat ettirse de bir bakıma korkuyordum tabi.

"Ben iyiyim Jungkook merak etme. Sen nasılsın"

Söylediğim şeylerden sonra ona en gerçekçi gülümsememi sunmuştum. O da benimle gülümsemiş ve cevap vermişti bana.

"İyiyim Yoongi."

Gözleri ile beni süzerken gözleri hâlâ endiseli bakıyordu.

"Baban yüzünden bu kadar üzgünsün değil mi? Gece iyi uyudun mu?"

Söylediği şeyle dudaklarımı büzerken başımı eğdim. Ardından aşağı yukarı salladım kafamı onaylamak adına. Gözleri hüzünle bakmaya başlarken beni kendine doğru çekmiş ve sıkıca sarılmıştı.

"Her şey bitecek. İnan bana, sen de mutlu olacaksın."

Suratımı göğsüne gömerken gülümsedim. Ancak cevap vermedim. Yaklaşık beş dakika kadar o şekilde durmamız biraz garip olsa da beş dakika boyunca asla hareket bile etmemiştim. Sarılmaya ihtiyacım olduğunu ise bu sayede öğrenmiştim.

Beni kendinden biraz uzaklaştırırken dolu gözlerini fark ettim. Ayak uçlarımda yükselip güzel gözlerinden öptüm. Bu yaptığım şeye şaşırsa da bir şey dememiş sadece gülümseyerek tepki vermişti.

Birkaç saniyenin ardından ise kendini toparlamış ve eski haline dönmüştü.

"Neyse sen istersen yemekhaneye git direk benim Taehyung'un yanına uğramam lazım."

Onu kafam ile onayladıktan sonra arkamı dönmüş ve yemekhaneye gitmiştim. Genelde pek dolu olmayan yemekhane bu gün tıklım tıklım doluydu ve bir sürü insan vardı. Evet aralarında bir süre önce bana zorbalık yapan aptallar da vardı. Bahsettiğim kişiler juwon ve arkadaş grubuydu. Onlara fark ettirmeden arkamı dönüp gideceğim sırada beni fark etmiş ve yine o aptal kelime ile bana seslenmişlerdi.

"Hey! Ucube. Buradayım."

Suratında ki iğrenç sırıtış ile bana bakan juwon'a tiksinerek baktım bir süre. Ardundna bir şey demeden arkamı döndüm. Yine de hemen yanımda bitmiş ve kolumu tutarak ona doğru bakmamı sağlamıştı.

"Nereye? Henüz konuşmamız bitmedi?"

Söylediği şeylere bir cevap vermeden kolumu elinden kurtarmaya çalıştım. Konuşmak istemiyordum. Ki konuşmayacaktım da zaten. O sinirle benim konuşmamı beklerken ben sonunda kolumu onun elinden kurtarmış arkamı dönmüştüm. Gideceğim sırada arkamdan gelen ses ile tekrar arkamı dönmüştüm.

Jimin Juwon'un havada kalan kolunu sıkıca tutmuş bırakmıyordu.

"Ne yaptığını sanıyorsun sen aptal?"

Juwon'un Jimin'e karşı bağırarak söylediği şeyi Jimin görmezden gelmiş ve konuşmaya başlamıştı.

"Bir daha ona dokunmayacaksın."

Juwon duyduğu şey ile kaşlarını daha da çatmış ve sinirle bana bakmıştı. Jimin karşısındaki çocuğun tuttuğu kolunu itercesine bırakırken çocuk kolunu eli ile ovmaya başlamıştı. Ardından bir şey soulemeyerek arkasını dönmüş ve orayı terk etmişti. Jimin bana dönmüş bir şeyim var mı diye kontrol ederken bir adım geri attım.

Ne olursa olsun ona yakınlaşmak isteyeceğim son şey değildi. Görüş açıma biraz ileride duran arkadaşım girerken yine bir şey dememiş ve Jimin'e bakmadan Jungkook'un yanına ilerlemiştim. Jungkook da beni görür görmez adımlarını hızlandırmış yanıma çabucak ulaşmıştı.

Biz yemekhanede sıraya girerken Jimin ise hâlâ benim olduğum tarafa bakıp dikkatlice beni süzüyordu. Bir şeyim olup olmadığını merak ediyordu. Ona fazla baktığımı düşünerek önümü döndüm.

Her şey zordu.

...

Bölüm kısa ama napim yani yazacak bişi bulamiyorum