Gecenin zifiri karanlığında ilerliyordum. Bu evde daha fazla kalamazdım. Amcamın tacizlerine, yengemin beni ezmesine katlanamazdım. Bavulumu ve çantamı alıp bu saatte nereye gideceğimi bilmeden sokaklarda yürümeye başladım.
Telefonumdan saate baktığımda saat gece yarısını geçiyordu. İçim ürpererek ıssız bir sokakta sadece bavulumun tekerleklerinin çıkardığı sesle ilerliyordum.
Kalacak bir yerim yoktu. Otele falan gidemezsin. Cebimde, çalıştığım restorandan kazandığım paranın amcamdan saklayabildiğim kadarı vardı. Onu da otele veremezdim. Sokakta ilerlemeye devam ediyorken bir binanın önünde içeriden tuhaf sesler geliyordu. Ne olduğunu merak ettim. Binanın kapısına doğru yürümeye başladım. İçeride gördüğüm görüntüyle donup kaldım.
İçerde elleri ayakları bir sandalyeye bağlı bir adam önünde sehpa gibi bir şey ve sehpanın üzerinde birkaç kesici alet vardı. Elleri bağlı olan adamın başında iki adam adama işkence uyguluyorlardı. Az ileride koltuk gibi bir şey vardı. Orada da iki adam oturuyordu. Oturan adamların üzerlerinde takım elbise ellerinde birer kadeh vardı. Hararetle bir şey konuşuyor aynı zamanda adama yapılan işkenceyi izliyorlardı.
Adamlar birden ayağa kalktı. Bağıran adamın yanına gittiler esmer olan adam önünde oturan adama bir şeyler sordu. Adam yalvarıyor iplerden kurtulmak için çabalıyor ama hiçbir şekilde kurtulamıyordu.
Adam son kez sordu." Savaş şerefsizi nerede?!"diye. Bağırmıyor adeta kükrüyordu.
Adam "bilmiyorum, kahretsin ki bilmiyorum"dedi.
Adam belinden çıkardığı silahla adama nişan aldı ve ateşledi. O kadar çok korkuyordum ki kalp atışım hızlanmıştı. Kaçmaya başladım ama binadan çıkarken ayağım takıldı. Adamlar beni fark etti. Peşinden koşmaya başladılar.
Artık koşmaktan yorulmuştum. Arkama baktım gelen kimse yoktu. Biraz daha ilerledim. Arkadan biri ağzımı kapattı. Kim olduğunu göremedim. Hatırladığım son şey bir şey kokladığımdı.
°°°
Hepinize merhabalar:)
Bu benim yazmaya çalıştığım ilk kitap umarım başarılı olabilirim.
Eğer yazım yanlışlarım varsa affola
