Artık buraya geleli ne kadar olmuştu bilmiyordum. Günlerim odada geçiyordu. Evde sıkıldıkça odaları geziyordum. Ev büyük olduğu için oda sayısı fazlaydı. Odalardan birinde bir kitaplık bulmuştum .
Sıkıldıkça kitap okuyor zamanımı öyle geçiriyordum. Bu son günlerde Kuzey'i sadece bir kere görmüştüm. Bir şeye sinirli gibiydi. Üst kattaki çalışma odasından bir dosya almak için gelmiş. Çok durmadan da geri gitmişti. Benimle o günden sonra da bir daha göremedim. Ama sanki içimde değişik bir his var.
İnsan tanımadığı kendisini kaçıran bir kişiyi özler mi? Ben şu ana kadar hiç böyle bir şey yaşamamıştım. Ben evden işe işten eve gelen amcamlar yüzünden fazla arkadaşı olmayan biriyim. Ama ev sanki üstüme üstüme geliyor ve evdeki sessizlik beni bunaltıyor. Ben bu kadar sessizliğe alışkın değilim ki. Sizler su anda bana kızıyor olabilirsiniz insan kendini kaçıran bir katilin eve gelmesini nasıl bekler nasıl bir yüzsüzlük bu diye ama ben ne diyeceğimi bilemiyorum çünkü içimdeki bu hissin ne olduğunu ben de bilmiyorum.
Kuzey gittikten üç hafta sonra falandı. Saat sabaha karşı 4.30 tu.
Aşağıdan evin içinden bir ses geliyordu. Sanki biri kusuyordu. Seslere dayanamayıp aşağı indim. Bir adam Kuzey 'i kusturmaya çalışıyordu.
Yanlarına ilerledim . İçki kokusu burnuma doldu. Kuzey çok ağır bir şekilde içki kokuyordu. Ayık olmayıp sarhoş olduğu her halinden belliydi. Beni görünce uzun uzun gözlerime baktı sonra yanındaki adamla beraber bonyodan çıktı . Gözlerim yanındaki adamda sabit kaldı bu o gece Kuzey gözlerimin önünde bir adamın kafasına sıkarken gülerek Kuzey'i izleyen adamdı. Daha fazla onlarla aynı ortamda kalmak istemeyip odaya çıktım ve uzandım . Aşağıdan bağırışma sesleri gelsede takmayıp gözlerimi kapadım bir kaç dakikaya uyuyakaldım
