Senden önce, senden sonra diye hayatımı ikiye ayırdım. Ve senden önce yaşamadığımı fark ettim. Yani yaşamak denilen şey, nefes almak, yemek yemek, uyumak ve uyanmak değilmiş onu anladım. Yaşamak senmişsin. Seni sevmek, her saniye seni düşünmek, düşününce deli gibi kalp çarpıntısı yaşamak, kendi kendine etrafa gülücükler saçmak, hayaller kurmak, varlığının düşüncesiyle bile mutlu olmakmış. Bir insanın varlığına şükredeceğimi hiç bilmezdim. Sırf bunun için bile Tanrı'ya her saniye teşekkür edebilirim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Araf-tan
PoetryArafta kaldığım, ruhumun serzenişte olduğu ya da hissettiklerimi yazıya dökebildiğim zamanlarda yazdıklarımdan oluşan bir kitap. Biraz edebi, biraz kendimden serzenişler. Ben, okuduğumda bana uzun uzun düşündüren yazıları çok seviyorum. Umarım sizi...
