តួជំនួសក្នុងបេះដូងអូន( ចប់)

ភាគ4

ភាគ 4
ភូមិគ្រិះ គីម
ថេយ៍យ៉ុងមកដល់ផ្ទះវិញទាំងកំហឹងដែលត្រូវ ជុងហ្គុកប្រលះមួយចាស់ដៃ
« ចន ជុងហ្គុក យើងនិងធ្វើអោយឯងសហតាយក្រោយដែលនិយាយបែបនេះ !» ថេយ៍យ៉ុងមើលទៅកញ្ចក់ បន្ទាប់មកក៍ញញឹមពេលឃើញស្នាមត្រាស្នេហ៍ដែលជុងហ្គុកទើបសាងឡើងកាលពីមួយម៉ោងមុនហើយជាពិសេសគឺទឹកមុខរបស់ជីមីន
« ផាក ជីមីន , សុំទោស ដែលយើងធ្វើបែបនោះមកលើឯង !» ថេយ៍យ៉ុងញញឹមលាក់គំនួចមុននិង តេ ទៅ ណាមជុននិង ជីន អោយណាត់ ជីមីននិង ជុងហ្គុកមកជប់លាងនៅ ឯសណ្ឋាគាររឿង ផ្តល់ ការងារអោយអ្នកទាំងពីរ
Jk pov
( អបអរសាទរ ជុងហ្គុក ឯងបានការងារល្អហើយ ) ជីន
( ហ្ហើយយ៉ាងណា ក៍ចេញមកជប់លាងបន្តិចមក ) ណាមជុន
ជុងហ្គុកជ្រួញចិញ្ចើមមុននិងមើលទៅឯកសារពីក្រុមហ៊ុនគីម ថា គេបានការងារជា ប្រធានផ្នែកនៅ សណ្ឋាគារកណ្តាល ភ្ជាប់ជាមួយសុីញ៉េរបស់ ថេយ៍យ៉ុង
« ហ្ហើយ ឯងប្រុងធ្វើអី ថេយ៍ !»
Jimin pov
( អបអរសាទេ ជីមីន ... !)
( ចេញមកជប់លាងជាមួយពួកយើងមក ជីមីន )
សារដូចគ្នាពីមិត្តទាំងពីរ និងលិខិត ពីក្រុមហ៊ុនគីម គឺគេបានការងារជា ប្រធានផ្នែក ហរិញ្ញវត្ថុ ក្នុងសណ្ឋាគារ
« ហ្ហើយ មិចក៍បានការងារនេះទៅវិញ »
2 ម៉ោងក្រោយមក
« ហ្ហើយ ជុងហ្គុក !» ណាមជុននិងជីន និងជីមីនមកដល់មុន បក ដៃ ហៅជុងហ្គុកដែលចូលមកពីក្រោយខ្នងរបស់គឺមាន ថេយ៍យ៉ុងដែរ
« អា៎ ថេយ៍ ឯងមកជាមួយជុងហ្គុកមែនទេ ?» ពាក្យហៅរបស់ជីនធ្វើអោយជុងហ្គុកងាកក្រោយក៍ដឹងថា ថេយ៍យ៉ុងនៅក្រោយខ្លួនថែមទាំងគេពាក់អាវ សាមី សរស្តើង ប្រលេះលេវ បង្ហាញ សាច់ទ្រូងសរខ្ចី តែអ្វីដែលប្រទះភ្នែកគឺនេះជាអាវរបស់ ជុងហ្គុក ហើយ ម្ចាសអាវគ៍ឆ្ងល់ថា វាមិចនៅជាមួយថេយ៍យ៉ុងទៅវិញ ?
( ពួកគេនៅជាមួយគ្នាតាំងពីព្រឹក ?) ជីមីនមើលទៅថេយ៍ឆ្លាស់ គ្នា និងជុងហ្គុក
« អា៎ ថេយ៍ អង្គុយចុះមក ! » ណាមជុន
« មិចក៍ពួកឯងមកជាមួយគ្នាបាន?» ជីន
« គឺអត់ទេ / អរយើងលេងគេតាំងពីព្រឹក» ជុងហ្គុកប្រុងប្រកែកតែថេយ៍បែរជាតបថា នៅជាមួយជុងហ្គុកទៅវិញ ថែមទាំងលួចមើលទៅជីមីនដែល មិនសប្បាយចិត្ត
( ហឹស...ត្រឹម ពិននិង ធ្វើអីយើងបាន ) ថេយ៍យ៉ុង ញញឹមដាក់គ្រប់គ្នា ការពិតគេមកចាំ ពួននៅ ក្នុងក្លិបនិងយូរហើយរង់ចាំដល់ ជុងហ្គុកមកដល់អាលនិងដើរតាមក្រោយហើយថានៅជាមួយគ្នា
៚ ល្បិចណាស់អាស្រី តួស្នានីសចំម៉ង😑
« ថេយ៍...!» ជុងហ្គុកហៅនាយតូចតិចៗ ហេតុអីក៍គេកុហកបែបនេះទាំងពួកគេបំបែកគ្នាតាំងពីព្រឹក តើគេកំពុងលេងអីនិង
« អេ៎ ហើយ ក ឯងទៅត្រូវអីខាំនិង ថេយ៍ ?» ជីនសួរទៅថេយ៍យ៉ុងព្រោះអាវដែលគេពាក់ចំហរ ធ្វើអោយស្នាមដែលជុងហ្គុកបន្សល់ទុក
« ដូចជាស្នាមថើប ? ឯងទៅថើបគ្នាជាមួយអ្នកណាថេយ៍?» ណមជុន និយាយបែបនោះធ្វើអោយជុងហ្គុក រាងរញ័រខ្លួនខ្លាចគេចាប់បាន ឯជីមីន សឹងតែងើបចេញព្រោះដឹងថា ជាស្នាមបង្ករពីអ្នកណាហើយពីពេលណាដូចគ្នា
« ស្នាមថើបស្អី ? គឺ យើងអាឡាក់សុី !» ថេយ៍យកលេស តែណមជុននិងជីនមិនជឿឡើយ
« យើងមិនជឿ .. កុំនិយាយថាឯងមានស្រីណា? នេះឯងក្បត់ ហូបី ?» ពេលលើកឈ្មោះគូដណ្តឹងមក ថេយ៍យ៉ុងក៍រាងទំលាក់ទឹកមុខ ឯ ជុងហ្គុកក៍មនអារម្មណ៍ថាខុស
« ស្អីវើយ កុំយក ហូបី មកចូលរួម ចុះបើយើងនិយាយថា ហូបីជាអ្នកធ្វើ ? ពួកឯងក៍ដឹងថា ថ្ងៃនេះគូដណ្តឹងសំណព្វចិត្តយើងធ្វើដំណើរមិនអញ្ចឹង ?» ថេយ៍ប្រាប់តាមនោះបំណងឌឺដងអោយជុងហ្គុក
« អរ ... នេះឯងនិង ហូបី ...? អីយ៉ា មិចក៍រហ័នយ៉ាងនេះ មិនប៉ុនន្មានខែទៀតពួកឯងតៀបការហើយ !» ណមជុននិយាយបង្អាប់បែបនោះព្រោះមិនដឹងខុសពីជុងហ្គុកដែលខឹងព្រោះស្នាមទាំងនេះគឺគេទេជាអ្នកបន្សល់ ហើយរាងកាយដ៍ល្អនេះ ក៍គេទេជាអ្នកបានថ្នាក់ថ្នម
« ហ្ហើយពួកឯងនេះ ... ប្រពន្ធយើងមិននៅបានដៃធ្វើបាបយើងមែនទេ ?» ថេយ៍យ៉ុង
« អីយ៉ាមើលវា ហៅប្រពន្ធពេញៗមាត់ !» ជីន ក៍បង្អាប់ ពេលងាកមកម្តងទៀតក៍ឃើញជីមីនកំពុងលើកស្រាអក យកតែម្តង
« ងាប់ ហើយជីមីន .. នេះមិនមែនទឹកទេ !» ជីន
« អោយគេផឹកទៅ. គេសប្បាយចិត្តដែលបានការងារថ្មី ដូចឯង ដែរ ត្រូវទេ ជុង ?» ថេយ៍យ៉ុងងាកមកសួរ រាងក្រាស់ដែលនៅមិនសុខព្រោះតែត្រូវថេយ៍យ៉ុងបង្វិលក្បាល
« ហ្ហើយពួកឯងនេះ ធំៗ អស់ហើយ .. ឥលូវក៍បានការងារល្អទៀត.. យើងទៅអស់ចិត្ត !» ជីននិយាយហើយក៍ដកដង្ហើមធំ
« ទៅ ? ទៅណា ជីន ? កុំនិយាយថា ឯងកំពុងជិតស្លាប់ណា៎ ? ហេតុអីឯងមិនប្រាប់យើងហា៎ជីន ?ឯងឈីអីមែនទេ »ណាមជុនថាអោយនាយតូចតែត្រូវគេវាយមួយដៃ
« អាឆ្កួត.. យើងមិនបានឈឺស្អីទេ. គឺយើងត្រូវទៅអាមេរិក ដើម្បីរៀនបន្ត ដូចគ្នា !» គ្រាន់ចប់សម្តីនេះធ្វើអោយណាមជុនទំលាក់ទឹកមុខ ចឹងមានន័យថា ពួកគេនិងបែកគ្នាហើយមែនទេ
« ឯងទៅពេលណា ?» ណាមជុន
« បន្ទាប់ពី ថេយ៍រៀបការហើយ !»
បន្ទាប់ពីផឹកសុីរាំលេងហើយម្នាក់ៗក៍រាងស្រវឹងទន់ខ្លួនលើកលែងតែ ជុងហ្គុក ជាពិសេស ជុងហ្គុកព្រោះតែខ្លាចហេតុការណ៍កើតឡើងដដែរ
« ជុង.. យើងចង់ទៅផ្ទះ !» ម្រាមដៃស្រលូនកំពុងប្រថាប់លើផ្ទៃមុខសង្ហា រួមទាំងទឹកមុខសិចសុីបង្ហាញមកដូចគ្នា
« ថេយ៍ .. ឯងស្រវឹងណាស់ !» ជុងហ្គុកចាប់ដៃនាយតូចជាប់ហើយក៍ ងាកទៅមើលបណ្តាមិត្តឯទៀតដែលកំពុងងើបចាកចេញ
« ជីមីន .. ឯងចង់ទៅម្នាក់ឯងបែបនេះមែនទេ ?» ជុងហ្គុក សួរទៅជីមីនដែលស្រវឹងឡើងមុខក្រហមអស់
« យើងទៅបានមិនអីទេ .. យើងនិងហៅតាក់សុីទៅវិញ !» ជីមីននិយាយទាំងស្រវឹងត្រេតត្រត ដំណើរទៅមុខ តែមិនភ្លេចងាកមើលថេយ៍យ៉ុងដែលងោកងុយក្នុងរង្វង់ដៃជុងហ្គុក
« ហេតុអីមិនមែនជាយើងដែលឯងគួរអោបក្រសោប !» ជីមីនញញឹម ចំអកខ្លួនឯងដំណើរត្រេតមកដល់ ខាងមុខ ក៍ងាករកឡានតាសុី ..
« ហ្ហើយ តាក់ សុីៗ !» នាយតូចបក់ដៃហៅឡានតាក់សុីមួយដែលកំពុងឈប់ទើបគេដើរទៅរក
« ចុម... 1..2..3..4.. » ជីមីនស្រវឹងដល់ឃើញឡានជាច្រើនដោយមិនដឹងថា ឡានណាក៍ចេះតែបើកទ្វារចូលទៅអង្គុយដោយមិនដឹងថាមានបុរសមុខងាប់ម្នាក់ កំពុងមើលមកគេដោយមិននិយាយអ្វីទាល់តែសោះ ..
« ហ្ហើយ..ចៅហ្វា....យ» វិន បម្រុងនិងស្រែកប្រាប់ចៅហ្វាយតែត្រូវគេលើកដៃហាមជាមុន..
« តាក់សុី.. ទៅ.. ទៅ ផ្ទះខ្ញុំ!ហឹក .. ហឹក » ជីមីន
« នេះជួបឯងម្តងណា៎ក៍យំ ?» សូហ្គា មើលទៅរាងតូចដែលកំពុងយំលាយឡំជាមួយភាពស្រវឹងជោគ
« ចៅហ្វាយ... នេះអ្នកប្រុសជីមីនមែនទេ ?» វីនមើលទៅរាងក្រាស់ និងជីមីនឆ្លាស់គ្នា
« ចុះឯងគិតថាជាអ្នកណាទៀត?» កាលពីថ្ងៃមិញគេមិនបានចាប់អារម្មណ៍ថាជា ជីមីនទេដែលយំរត់ចេញមករហូតកូនចៅគេរាយការរឿងដែលគេតាមមើលឃើញ .
« ចៅហ្វាយគិតធ្វើយ៉ាងមិច?» វិន
« គេជាចំណុចខ្សោយរបស់ ជុងហ្គុក ! » សូហ្គា គិតថា ជីមីននិងជុងហ្គុកទាក់ទងគ្នា ទើបបំណងធ្វើសុី អា៎ ធ្វើបាប ប្រើប្រាស់រាងតូចម្នាក់នេះ ..
« ចៅហ្វាយ?» វិន បើកភ្នែកធំៗ ពេលចៅហ្វាយគេភ្ងើយមុខរបស់ជីមីន បហរថាប់បបូរមាត់ទៅកាន់ មាត់ តូចនោះ ដោយរោលរាល
« ចៅហ្វាយ ចង់ធ្វើបាប អ្នកប្រុសជុងហ្គុកដោយវិធីនេះ ?» វិន
សំនួរសួរថា ជុងហ្គុកជាអ្នកណា តើទាក់ទងអ្វីនិង សូហ្គា ហេតុអីក៍គេចង់ធ្វើបាប ជុងហ្គុក .. បើអ្នកម្ខាងទៀតត្រឹមជាក្មេងក្រីក្រ ខំរៀនរស់នៅដោយខ្លួនឯង !
« របស់ ចន ជុងហ្គុក ប្រហែលផ្អែមឆ្ងាញ់!»