Telefonun alarmı çaldı. Gözlerimi yarı aralıyıp telefonumu bulmaya çalıştım. Orada, masanın üstünde duruyordu işte. Elimi uzattım. Alarmı kapattım. Yine o sıkıcı günlerden biri daha...
"Kalkmak zorundasın Ece..." dedim, Kendi kendime. Orta okuldayken hocalarım, lisenin harika bir yer olduğunu söylüyorlardı. Fakat liseye geçince anladım, o gül kurusu hayatın ardındakileri... Gül kurusu demişken... Lise hayatı için derler bunu. Çok eğlenceli ve güzel olduğu için. Ama bence öyle değil tabi.... Okula gitmek sıkıcı. Bütün gün yatağımda uzanıp
anime izleyerek bir gün geçirmek çok daha verimli olurdu, veya en sevdiğim zombi filmini 3. Kez izleyebilirdim. Ama kalktım işte. Ardıma dönüp yatağıma göz ucuyla son kez baktım...
Kıyafetlerimi çıkartıp yerine okul kıyafetlerimi giydim. Kahvaltı yapmayı sevmiyorum. Öğle yemeği yemeyi de. Aslına bakarsanız acıkmadığım sürece yemek yemiyorum. Okul kıyafetlerimi giyip mutfağa geçtim. Suluğumu doldurdum, acıkırım düşüncesiyle kendime bir tost yaptım. Aylardan şubat olmasına rağmen hava oldukça güzeldi. Eşyalarımı alıp evden çıktım. Durağa vardığımda birkaç kişi daha vardı. Okula otobüs ile gidip geliyordum. Otobüs sonunda geldi. Herzamanki gibi yine tıklım tıklımdı. Kapılar açıldı. Önde binilecek yer yoktu ve arkadan birileri inmekteydi. Bende koşup arka kapıdan bindim. Binmemle kapının kapanması bir oldu. Araba yavaş yavaş yokuşu çıkmaya başladı. Herkes dip dibe girmiş, sıkış tıkış duruyorlardı. Bense bir elimle kapının kulpunu tutuyor, diğer elimle telefonumda açtığım animeyi izliyordum. İnmem gereken durağa sadece 2 durak kalmıştı...
(İLK KİTABIM. GÜNLÜK BÖLÜM ATMAYA ÇALIŞACAĞIM. LİKE VE YORUM YAPARSANIZ SEVİNİRİM.)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KURTARILMAYI BEKLEMEK
HorrorKaçmalarını söyledim, fakat bana inanmadılar... şu an cesetlerinin üzerinden geçiyorum!.. Beğenip yorum atarsanız sevinirim.
