*Gördüklerimiz, bizim bile tahmin edemeyeceğimiz kadar garipti*
(1 Hafta sonra)
(saat 10.00)
"Tutulma yarın başlayacak çocuklar. O kadar hazırlık yaptık, emek verdik, durmadan çabaladık ve artık emeklerimizin karşılığını alma vakti."
"Peki Nevzat abi, mağaraya yarın gideceğiz ama ne bekler bizi bilmiyoruz?" dedim.
"Tehlike bekliyor olabilir, durum kötü olabilir. Bu içinde bulunduğumuz dünya gibi bir yer değil orası. Her yer bir tehlike olabilir. O yüzden her şeyi göze alarak adım atacağız. Harita ve mor ışıklı el fenerini çantaya kattım. Gerekli olan tüm malzemeleri bir çantanın içine katıp bahçeye bıraktım ve eksik olan hiçbir şey yok. Yarın sabah erkenden çantaları alıp mağaraya doğru gideceğiz."
"Peki Nevzat abi. Sabaha kadar güzelce dinlenip mağaraya doğru adım atarız." dedim.
(Saat 17.00)
Nevzat abi içeri gidip, yarınki maceramız için hazırlık yapıyordu Atakan'la birlikte. Caner ve Ege bütün yorgunluklarını atmak için sahil kenarında tekrar sarmaş dolaş uyuyorlardı. Elif ise sahilde oturuyordu. Yanına doğru yürümeye başladım.
"Yanına oturabilir miyim?" dedim.
"Tabi ki"
"Nasılsın?"
"iyi gibiyim. Sen?
"Bende iyiyim?"
Bazen kelimeler böyle yarım çıkıyordu aklımda. Diyecek tek kelimem yok şu an. Aklımda tek bir kelime bile yok, gelmiyor aklıma. Belki de bazen susmak gerekir. Susmak bile bir şeyleri anlatır.
Yanındayım ama konuşacak bir cümlem yok.
Denizi izle ama sana baksın gözlerim.
Gökyüzüne bak ama sende tutuklu kalsın aklım.
"Ne düşünüyorsun?" dedi
"Hiçbir şey düşünmüyorum sadece öyle olacaklar bazen aklıma geliyor o kadar."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yaşamak Senden Yaşatmak Benden 1
FantasiKeskin acıların sırrı yoktur. Yaşamak vardır, yaşatmak vardır. Sadece bir öfke kopardı içimde ki fırtınayı. Sadece bir bakış öldürdü o an bütün algı mı. Bir kaçış kovaladı bütün gerçekleri. Bir yol attı bizi uçurumun köşesine. Bir psikopat takıldı...