MAFYA BAKICI (Ara Verildi)

BÖLÜM 5

FATİH'İN AĞZINDAN

11 YIL ÖNCE

Ben Fatih Göksu ben Türkiye'nin en büyük maafyasının sağ koluyum. Efendimin verdiği hiçbir karar beni şaşırtmaz ve hep o kararlarla gurur duyarım. En iyi şekilde görevimi yerine getirmeye çalışırım. Fakat şimdi duyduklarıma inanamıyorum. Ben şaşkınlıkla dalmışken efendimin sesi ile kendime geldim.

Meriç Keskin: Fatih duyuyor musun beni?

: Efendim? Bundan emin misiniz Meriç Bey? oğullarınız nolucak? Onlar her zaman sizin yerinizde gözleri vardı ve hep bunun için hazırlandılar.

Meriç Keskin: İşte tam da bu yüzden başka birisini varisim yapacağım.

Diyerek önüme bir dosya koydu merak etiğim için ilk olarak sormak istedim.

: Bu ne Meriç Bey düşündüğüm şey mi?

Meriç Bey beni anlamış olmalı ki ilkte hafif bir gülümsedi ve onaylar şekilde başını sallarken konuşmaya başladı.

Meriç Keskin: Evet doğru anladın. Bu sıradaki varisim hakkında bilgi içeren dosya. Onun olduğu yere git ve onunla tanış. Sıradaki efendin ile onu tanı ve onu korumaya ada kendini. Çünkü artık o gelecekteki Keskin olacak.

Dedi gururla efendim. Hala anlayamamıştım o zamanlar neden bu şekilde gururlu olduğunu ve sevindiğini.

BİRKAÇ GÜN SONRA

Sonunda onunla tanışabilecektim. İlk belgeleri okuduğumda çok şaşırmıştım. Çünkü bir erkek değilde bir kız seçmişti. Hemde büyükte değildi. İlkokula gidiyordu daha. neyse şuanda bunları düşünmenin zamanı değil. Kızın yaşadığı yere gelmiştik. Yaşadığı mahalle çokta iyi değildi. Ve çoğu kişi kıza düşmanca bakıyordu buna rağmen kız küçük kız kardeşi ile sanki onlara inat ben çok mutluyum dermiş gibi sevinçle oynuyordu. Fakat bir şey dikkatimi çekti. Kız normal insanları kandırabilirdi. Ama benim gözümden kaçmaz bu haraketler. Kendini ve ailesini yırtıcılardan korumaya çalışan bir kaplan gibi. Çok cesur bir kız. bu küçük yaşına rağmen korkmadan başkaları ile mücadele edebiliyor. Efendimin neden onu seçtiğini sanırım anlıyorum. Biraz daha izledikten sonra yanına gittim. Beni gördüğü gibi kardeşini hemen arkasına aldı ve korkusuzca gözlerime bakarak konuşmaya başladı.

Alev Keskin: Ne istiyorsun amca. Neden bana ve kardeşime böyle bakıyorsun? Eğer aileme dokunursan seni doğduğuna pişman ederim sakın aileme dokunmak aklından geçmesin bile.

Söyledikleri üzerine çok şaşırmıştım. Ama duygularımı saklamak artık alışkanlık olmuştu. Söylediklerine bir kahkaha attıktan sonra ben konuşmaya başladım.

: Merak etme Alev Hanım be ailene ne de sana bir zarar vermeyeceğim sadece seninle konuşmak istiyorum.

Dedim. Ve Alev Hanım'ın tepkisini ölçmek için ona bakmaya başladım. Yüzünden çok dikkatli düşündüğü anlaşılıyordu. Yüzü normal küçük çocuk gibi değil. Temkinli bir yetişkin gibiydi. Sanırım konu ailesi olunca çok dikkatli ve hassas oluyordu. Bir kaç dakika sonra konuşmaya başladı.

Alev Keskin: Peki tamam konuşalım. Ne ile ilgili konuşmak istiyorsunuz? Ya da şöyle mi desem benden ne istiyorsunuz? Beni bu kadar araştırarak zahmete girecek kadar. Büyük bir şey olmalı. Eğer aileme bir sıkıntı yaratmayacak ve bende zararlı çıkmayacak isem fikrinizi değerlendirebilirim.

Söylediklerine çok şaşırmıştım. Gerçekten bizim niyetimizi bile anlamıştı. Minik bir kahkaha attım. Daha sonra konuşmaya başladım.

: İşte size teklifimiz.............