Birbirlerine sırıl sıklam aşık olan bir çiftin, arasındaki mesafe ve onlara engel olan bir çok sorun. Peki bu çiftimiz bu engellere ve bu mesafeye rağmen başarabilecek mi? Neden olmasın? Mesafeler aşka engel değildi, olmadı, olmayacak!
Barlasla aramız çok iyiydi artık. Çok yakın arkadaş olmuştuk. O benim her şeyimi bilir ben onun her şeyini bilirdim. Bu süreç içerisinde Barlasa tabiki daha çok bağlanmıştım. Ve sanırım o hisler o kelime... Evet ben sadece üç harfe sığdırılan bir hise kapılıyordum. "Aşk". Barlasın bana davranışları. Konuşma tarzı. Her şeyi çok farklıydı. Hiç bir erkeğe benzemiyordu.
Sabah bildirim sesine uyandım. Telefonumu hemen elime aldım. Bir şey mi olmuştu yoksa. Çok gerilmiş ve bir o kadarda korkmuştum.
-Elisss -Leydii -Elisssssss -Bir şey oldu Elisss
Ne olmuştu? Korkutuyordu beni.
+Noldu Barlas? Bir sorun mu var? Bir şey mi oldu? -Onunla onunla Işıl ile...
Gerisini okumadım. Okuyamadım. Kalbim durmuş, gözlerim kapanmıştı sanki. Bunu yapmış olamazdı. Gözlerimi çıkarın ama o yazdığını okumayayım.
+Barlas sen şaka mısın? Ciddi ciddi barıştın mı onunla? Bir de sevgili olduk de istersen. -Olduk Elis oldukkk +Çok iyi Barlas. Böyle devam et sen mutlu olursun. -Ama özür diledi. Bir daha yapmayacakmış. +Tamam Barlas ben bir şey demiyorum. -Sen bizi mi kıskanıyorsun? İlişkimizi mi bozmak istiyorsun? +Barlas sacmalama istersen. -Ben anladım Elis.
Barlas şaka falan yapıyordu herhalde. Gerçekten çok kırılmıştım. Hiçbir şey yazmadım, yazamadım. Daha fazla devam edemezdim.
Uzun süre Barlasla konuşmadık. Ara sıra yazıyordu. Ama sadece görüldü atıyordum.
Gecemi aydınlatan Güneş sönmüştü. Geriye sadece değersiz bir taşparçası olan Ay kalmıştı.
Sanırım iki hafta geçti. Barlasın hiç bir mesajına cevap vermiyordum. O güne kadar...
-Elis? Neden hep haklı çıkmak zorundasın?
Yapma Barlas tekrar aynı şeyleri yaşadım deme bana. Bana pisman olduğunu söyleme.
+İnsanlar bana güvenmeye başladığı zaman bende haklı olmayı bırakırım. Yazdım. Sohbet sayfasını bir odayı kapıyı sertçe kapatarak terk eder gibi terk ettim. Bir dakika bile geçmeden Barlas mesaj attı.
-Ben sana güveniyorum. Sadece aşk gözümü kör kalbimi paramparça etti sanırım. +Bana güveniyor musun? -Evet. Hemde fazlasıyla. +Barlas bana güvenmiyorsun. Bana güvenmedin. Bana ilişkinizi bozmaya çalıştığımı söyledin farkındasın değil mi? İki hafta boyunca bu kız ne yaptı hiç haberin oldu mu? -Yazdım her seferinde görüldü attın. +Haklısın Barlas. Ben ulaşılamaz bir insanım. Ve sen bundan sonra bana ulaşamayacaksın.
Barlasın derdinin üstüne dert katmıştım. Ama şuan sinirden gözüm dönmüştü. Umrumda bile değildi. İki haftayı ne zorluklarla atlattım haberi var mıydı acaba?
Barlas bir sürü mesaj atmıştı bir tanesine bile bakmadım.
Ben ulaşılamaz bir insandım. Ve Barlas bana ulaşamayacaktı. Artık değersiz bir taş parçası bile aydınlanmıyordu. Güneş sönmüş Ayıda söndürmüştü. Artık geceminprensiyoktu.
Bu bölümde de biraz saçmaladım yine ama inanın Gerçek bir hikayeden alıntı olduğunu bilseniz yaşasanız ne zorluklarla yazdığımı anlarsınız
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
