Arabaya bindim ve kalbim durdu. Arabaya bindim ve zaman durdu. Ben arabaya binince karşımda Yiğit Barlas Altıntaşı gördüm. Evet o benim karşımdaydı. Meğersem günlerdir beni arıyorlardı. Barlas beni bu kadar merak etmiş olamazdı. Ama olmuştu. Hiç beklemedim ve hayallerimi gerçekleştiremeyeceğimi düşünen bana hep zıt düşen düşüncelerimden artık kurtuldum. Çünkü karşımda o vardı. Yiğit Barlas Altıntaş. Dedim ya düşüncelerimden kurtuldum diye. Bu durumda yaptığım ilk şey Barlasa sarılmak oldu. Kokusunu içime çektim. O an durdum. Çok garip. Onu o gün bayıldığımda ve ona sarılıp kokusunu içine çektiğim zamanki gibi kokuyordu. Ben Barlasın kokusunu biliyordum. Ama nasıl? O sadece bir rüyaydı. Her neyse ben şuan Barlasıma sarılıyordum. Geriye kalan hiçbir şey umrumda değildi. Bedenlerimiz yavaşça birbirinden ayrıldı.
-iyi misin bitanem
+iyiyim
Kollarıma, yüzüme kısaca tüm bedenime göz gezdirdi. Anlamıştı, onun bana zarar verdiğini anlamıştı. Bu Barlasın sinirlenmesi için yeterli bir sebepti zaten. Bana hiçbir şey demedi. Camdan yolu izlemeye başladı. Benimle konuşmasını bekliyordum ve istiyordum.
+Barlas. Dedim ve eş zamanlı olarak koluna yavaşça dokundum.
Yüzünü bana çevirdi. Gözleri o gözleri parlayan Güneşin ışığıyla daha çok güzellerdi. Gözlerine kilitlendim. Diyeceğim her şeyi unuttum. Boğazım düğümlendi.
-Elis. İyi misin?
+Ha, evet iyiyim.
Biraz bekledi.
-Sana zarar mı veriyordu? Sana neler yaptı? Her şeyi anlat.
Yüzüne baktım. Yüzündeki korkuyu görebiliyordum. Ben bir şey diyemeden polisler müdahale etti.
-Barlas sakin ol. Biz zaten her şeyi sorup soruşturacağız. Senide bilgilendireceğiz. Böyle yaparak Elisi korkutur ve üzersin.
Barlas önce polislere daha sonra bana baktı. Sanki bir çocuk gibi bakıyordu bana. Hüzünlü ve dolmuş gözlerle.
-Özür dilerim. Ben seni üzmek ve korkutmak istemedim. Sadece sana neler yaptığını öğrenmek istedim.
+Önemli değil. Üzme kendini. Bir sorun yok, dedim ve ardından kafamı yavaşça omuzuna koydum.
Barlas heyecanlanmış olmalı ne yapacağını şaşırdı. Biz bu arada karakola gelmiştik. Arabadan indik. Karakola girdik. Koltuklara oturduk. Yaklaşık iki dakika sonra arkamızdan tanıdık bir ses yükseldi. Bize yaklaşıyordu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gecemin Prensi
Teen FictionBirbirlerine sırıl sıklam aşık olan bir çiftin, arasındaki mesafe ve onlara engel olan bir çok sorun. Peki bu çiftimiz bu engellere ve bu mesafeye rağmen başarabilecek mi? Neden olmasın? Mesafeler aşka engel değildi, olmadı, olmayacak!
