Aslında bilmeniz gereken bir şeyler var. Barlas en başından beri bana güveniyordu. Ama her zaman kendi bildiğimi yaptım. Kendi bildiğimi okudum. Aslında ben Barlasa güvenmiyordum. Barlas fazlası ile güveniyordu bana. Keşke ben bunların geç farkına varmasaydım. Keşke ben o gün Barlasla konuşmak isteseydim. Nerden bilebilirdimki. Bir tutsak olacağımı. Barlasla konuşamayacığımı. Günlerce, haftalarca hatta aylarca. Yaklaşık bir aydır maskeli adamla beraberdim. Zorundaydım. O güne kadar. Bir kaç günlük iş için gideceğini, telefonumu bırakacağını, bana güvendiğini söyledi.
Size kısaca bu bir ay içinde neler olduğunu söyleyeceğim. Bana kötü davranmıyordu. Bazı zamanlar hariç. Açık konuşmak gerekirse her yerim morarmıştı, kızarmıştı. Bazı zamanlar ben sinirlendiriyordum, bazı zamanlar zaten sinirli oluyordu. Ve evet sinirini benden çıkarıyordu. Engel olamazdım. Olursam daha kötü şeyler olabilirdi.
Şimdi gelelim gittiği zamana. Bana güveniyordu. Ben bile kendime güvenmiyordum. Gittiğinden artık emindim. Hemen Barlasla sohbet sayfamıza girdim. Elliden fazla mesaj vardı. Tek tek okudum. Beni çok merak etmiş. Hemen yazmaya başladım.
+Barlas her şeyi anlatacağım. Lütfen hemen bak.
Saatlerdir aktif değildi. Bakmayacaktı. Tam çıkıyordumki. Aktif oldu. Az önce görüldü oldu. Ve yazmaya başladı. Sanki yazmamı bekliyordu.
-Günlerdir aktif değildin. Yazmadın. Bensizlik rahatsız etmedi mi seni?
+Barlas...
Tüm olanları anlattım tek bir şey bile demeden beni dinledi.
-Kızım bana yazmak yerine polisi arasana. Çabuk.
+Adresi bilmiyorum.
-Konum at bana. Ben ararım.
Neden Barlas gelip beni kurtarmıyor diye Barlasıma kızmayın. Aramızda 4 saat 46 dakika 249,9 km var.
-Aradım on dakikaya orda olacaklarını söylediler. Lütfen dikkat et kendine güzelim .
+Tamam Barlasım. Dikkat ederim. Sende dikkat et. Lütfen.
-Karakolun konumunu at bende bakayım tamam mı?
+Tamam Barlasım.
Kapı çaldı. Korkarak kapıya gittim. Kimin geldiğine baktığımda çok korkmuştum. Gelmişti. O gelmişti. Hemen Barlasa yazdım.
+Barlas geldi. O geldi Barlas. Çok korkuyorum.
-Korkma bitanem. Polisler gelir şimdi.
Dediği gibide oldu polisler geldi. Kapıyı açtım. Polisler etrafını sarmıştı. Sonunda kurtulacaktım ondan. Kelepçeleyip arabaya bindirdiler. Benide götüreceklerini söylediler arabaya bindim. Ve o an. Kalbimin durmasına sebep olan o an...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gecemin Prensi
Teen FictionBirbirlerine sırıl sıklam aşık olan bir çiftin, arasındaki mesafe ve onlara engel olan bir çok sorun. Peki bu çiftimiz bu engellere ve bu mesafeye rağmen başarabilecek mi? Neden olmasın? Mesafeler aşka engel değildi, olmadı, olmayacak!