Imee's Pov.
It's been 15 years, sa loob ng mahabang panahon bakit ganon? Sya Naka move on na habang ako ito mahal parin sya hanggang ngayon.
Bakit ganon? Magkaibigan na kami ni Rod. Sinusuportahan ko sya sa lahat at alam kong hindi na ako ang Mahal nya.
"Mommy ang lalim yata ng Iniisip mo" Nezy asked
"Anak masakit ba na hindi mo malapitan yung daddy mo kahit kilala mo naman sya?" I asked at tumingin sa kanya.
"To be honest mom, yes po masakit but I know na darating rin po tayo sa oras na Ipapakilala mo po ako sa kanya" saad nya at niyakap ako.
"Anak paano kung hindi ko na magawa yun?" I asked
"It's ok mom it's my decision rin po to remain silent Para na rin po sa ikakatahimik ng lahat kasi Alam ko naman pong may masisira tayong relasyon kapag umamin tayo" saad nya kaya niyakap ko sya.
"I'm sorry baby" saad ko
"It's ok mom" saad nya
"Let's go na nga po sa labas nandyan po sila mama meldy" saad nya kaya tumango ako at binitawan sya.
"Mauna kana anak susunod ako" saad ko at hinalikan naman nya ako sa pisngi saka tumayo at lumabas na.
Katulad kalang ng isang bituing nag niningning kay gandang tanawin pero ang hirap abutin.
Kung alam mo lang Sana ang totoo Rodrigo sigurado akong babalik at babalik ka saakin.
Pero ayaw sumaya habang may nasasaktan na ibang tao. Ayaw kong manira ng relasyon.
Ayaw kong malaman nila ang totoo, ang totoong nag kaanak kami noon ni Rodrigo.
Pero ang sakit, sobrang sakit. Masyado na ba syang manhid at hindi nya na nararamdaman na mahal ko parin sya?
O masyado nya nang mahal si Honeylet Kaya hindi nya na napapansin na andito parin ako sa gilid at hinihintay syang mahalin ako muli.
"Mommy" saad ni Matt habang kumakatok sa pinto Kaya na tigil ako sa pag iisip.
Agad akong tumayo at binuksan yung pinto.
"Mom kanina pa po nag hihintay sila mama meldy sa baba" saad nya
"I'm sorry pagod lang anak, let's go na" saad ko at sinara na yung pintuan.
Inalalayan naman ako ni matt habang pababa kami ng hagdan.
"Hayts don't stress yourself too much mom, take a rest rin" Saad nya kaya ngumiti naman ako.
"Thank you anak" saad ko
Pagkababa namin ay agad akong lumapit kay mommy at niyakap sya ng mahigpit.
"I'm sorry natagalan ako mom" Saad ko.
Imelda's Pov.
"It's ok anak, ah mga apo pwedeng iwan nyo muna kami ng mommy nyo? Mag uusap lang kami" saad ko
Tumango naman sila at umalis na. Pinaupo ko si Imee sa tabi ko at niyakap sya ng mahigpit.
"You can cry anak just let it out" Saad ko at doon, siniksik nya yung ulo nya sa leeg ko at humagulgol sa pag iyak.
"Shhhh sige Lang anak, iiyak mo lang yan nandito si mommy Para sayo" saad ko
"Mommy ang sakit, ang sakit sakit na hindi ko na Kaya" saad nya kaya hinimas himas ko yung likod nya.
"Akala ko Naka moved on na ako pero hindi pala" saad nya
Hinayaan ko lang syang ilabas lahat ng hinanakit nya.
"Mommy akala ko ok na ako. Akala ko masaya na ako. Akala ko buo na ulit ako pero may kulang pa pala"
"Mommy mahal na mahal ko parin sya" saad nya
"Mommy hindi ko na Kaya yung sakit, mommy hindi ko sya kayang makita na masaya na sa piling ng iba habang ako ito mahal parin sya hanggang ngayon" dagdag nya
"Naaawa na rin ako sa anak ko mommy, hindi ko manlang sya maipakilala sa tatay nya. Alam kong kinse anyos na sya at maiintindihan nya na yun pero mommy ramdam ko parin yung kagustuhan nyang mayakap yung tatay nya" saad nya.
Hindi na sya nag salita at nag patuloy nalang sya sa paghikbi Kaya ako naman ngayon ang mag sasalita.
"Anak Bakit hindi ka umamin sa kanya?" i asked
"Mommy nag papatulong nga sya saakin sa pag ligaw kay honeylet" saad nya kaya Lalo akong naawa.
"Kung hindi mo Kaya Bakit mo tinggap?" I asked
"kasi mahal ko sya, gagawin ko ang lahat ng ikakasaya nya kahit ikakasakit ko pa" saad nya
