Imelda's Pov.
"Oh Nezy apo, akala ko nasa hospital ka?" I asked kasi nadatnan ko sya sa sala nag babasa ng libro
"Nandon naman po sila Kuya, Carmela at Daddy" saad nito Kaya umupo ako sa tabi nya
"Diba dapat nandon ka rin?" I asked
"Luh di na mah, ok na po ako dito sa bahay. Dadalawin ko naman po si mommy araw araw eh" saad nito
"but your mommy needs you" saad ko saka kinuha yung libro dahilan Para mapatingin sya saakin
"Mama, please po dito muna ako. Nasasaktan po kasi ako" saad nya kaya niyakap ko sya
"Apo, Lalo kang masasaktan kung hindi mo tatanggapin" saad ko
"Pinipilit ko pong tanggapin mama meldy, pero sa tuwing kasama ko sila Para nalang akong multo sa gilid" saad nya
"Bakit di mo kausapin ang mommy mo?" I asked
"Ayoko po" saad ko
"ayaw ko po syang masaktan" dagdag nya
Imee's Pov.
"Mahal si Nezy?" I asked
"nagpaiwan sa bahay mahal" saad ko
"Ang cold nya na" saad ko
"Alam at ramdam ko naman na napilitan lang sya na ampunin si Mela eh" saad ko
"Narinig ko sya nung nasa rooftop sya" saad ni Rod
"Anong Sabi nya?" I asked
"umiiyak sya, nakikiusap sa Diyos na sya nalang ang pahirapan huwag lang ikaw" saad nya at doon naman ako nanlumo
"handa daw syang sumugal basta ang kapalit ay kaligayan mo" dagdag nito
"ayaw nya talaga kay Carmela, pero ginawa nya yun kasi....."
"kasi?" I asked
"Mahal, talk to mama meldy nalang" saad nito
"sya ang kausap ni Nezy abo-"
"Oh nasaan si Mela?" saad ni mommy pag pasok nya sa kwarto ko
"bat ka umiiyak?" mommy asked sabay lapit saakin.
"Mommy, mommy please tell me Bakit ganon ang pakikitungo saakin ni Nezy?" I asked
"Hi, I have fruits Para sa- why are you crying mom?" Nezy ask sabay lapit saakin Kaya umupo ako at hinila sya Para yakapin.
"Anak please, please sabihin mo kay mommy Bakit ka nag kakaganyan" saad ko
"Apo, sabihin mo na sa mommy mo. Lalong lalala ang sitwasyon" saad ni mommy
"Eh wala naman pong kwenta yung reason ko, stop crying na mommy I'm sorry" saad nito saka pinunasan yung luha ko
"ginagawa ko naman ito para sayo eh, gusto kitang sumaya I want to see you na nakangiti at malusog"
"at nangyayari na nga yun dahil kay Carmela" saad nya
"N-no anak that's not true. Lumalaban ako dahil sayo, dahil gusto pa kitang masama anak" saad ko
"No, dahil kay Carmela yun mommy" saad nya habang Naka ngiti
"Simula nandito si Carmela sobrang saya mo, palangiti kana rin tapos ang rami mo nang kumain. Bumabalik na yung lakas mo dahil sa kanya"
"mommy hindi ko yan magawa, Kaya nga I'm not enough eh. Kaya hinanap mo yung kay Carmela" saad nito
"Nezy that's not true you're more that En-"
"I'm not, if I'm more that enough Bakit sa kanya mo ginagawa lahat ng gawain na dapat saakin mo ginagawa noon?" she asked
"I'm not enough but mommy Kaya kong isugal yung kaligayahan ko Para sayo. Naki usap ako sa Diyos na kahit ako nalang ang masaktan, kahit ako nalang mommy huwag lang ikaw"
"kasi nasasaktan ako everytime na nakikita kitang nahihirapan at nanghihinga"
"Sabi ko ako nalang Yung saktan nyo, handa ako at tatanggapin ko kahit gaano pa yan kasakit. I'm too weak pero kakayanin ko Para sayo"
"kasi mahal kita, mahal na mahal kita mommy" saad nito Kaya agad ko syang niyakap
"I'm doing my best yet hindi pa enough yun to make you happy. I'm try so hard to make you happy habang si Carmela sumasaya kana kahit wala pa syang ginagawa"
"ang sakit, ang sakit na makita kayong masaya with her tapos ako Para akong multo sa gilid"
"Naleleft out ako" dagdag nya
Hindi ako makapag salita, Wala akong masabi. She's suffering again because of me"
"I'm sorry" saad ko
"No mommy, I'm sorry. I'm sorry kasi hindi pa ako enough. I'm sorry if kulang yung love na binibigay ko. I'm sorry if hanggang don lang ang Kaya ko. I'm tired na eh, I'm tired na mommy" saad nya habang nasandal saakin at umiiyak
