Third Person's Pov
Pagkarating nila sa bahay at agad na umakyat si Nezy sa kwarto nya at iniwan sila Imee at Rod sa sala.
"Bakit kasi ganyan yung contact name nyan?" Rod asked saka umupo sa Sala
"Si Carmela, sya ang nag save sa cellphone ko ng number nya hindi ko na pinalitan baka mag tampo" Saad ni Imee
"Sino bang Mas importante? Yan o si Nezy na anak mo?" Rod asked
"Mahal naman" Saad ni Imee
"Kausapin mo yun" Saad ni Rod
"Can you help me?" Imee asked at tumango naman si Rod
Sabay silang pumunta sa kwarto ni Nezy, nadatnan nila itong bukas ng kaunti at dinig nila na may kausap ito.
"Eh ayaw ko nga ng kapatid! Paulit ulit Kate?" inis na sigaw ni Nezy sa Laptop nito
"Bat ka sumigaw? Gaga ang amin lang baka naman anak anakan yun ng mommy mo" Saad ni Kate
"I don't care kung sino sya, kung anak anakan sya ni mommy. Wala akong pake I want her to distance herself sa nanay ko" Saad ni Nezy
"Selfish neto" saad ni Mika
"Ipagdadamot ko talaga, nanay ko yun ako lang ang bunso nya. Ako lang" Saad nito
"Oh chill chill beh" Saad ni Kate
Sa labas naman ay kumatok na si Imee sa Kwarto ni Nezy dahilan Para mapalingon ito.
"I'll call you back" Saad ni Nezy at nag leave na sa call
Imee's Pov.
"Anak, can we talk?" I asked pero tumingin lang sya saakin
"Baby? Please mommy will explain" Saad ko pero di parin sya umiimik
"anak, give your mommy a chance to explain" Saad ni Rod
"Marami pa po akong kailangang tapusin" Saad nito even tho wala namang nga notebooks sa harapan nya
"Kahit saglit Lang" Saad nito
"anak" Saad ko
"akala ko ako lang?" she asked
"Anak ikaw lang naman Yung bunso namin, ikaw lang ang baby namin" Saad ko
"Eh ano yan?" she asked
"s-sya ang nag save nito, hindi ko lang pinalitan b-baka mag tampo" Saad ko
"So may pake ka sa mararamdan nya pero saakin Wala?" She asked at medyo lumakas ang boses nito.
"N-nakalimutan ko na ring palitan anak, you know N-nasa hospital tayo for how many months" saad ko
"Kelan mo pa sya nakilala?" she asked
"A-about 3 years?" hindi siguradong sagot ko
"So sya yun?" she asked
"a-ang alin?" I asked
"Yung nasa balita 3 years ago, yung batang kasama ko kumakain sa resto" Saad nya
"O-ow yeah s-sya nga" nauutal kong Sabi Kaya bigla syang tumayo sa kama nya
"n-nagawa mong ibalabas ayung ibang bata Para kumain kasama ko habang ako? Habang ako kinukulong mo dito?" tanong nya
"t-three years? I don't even know na dumadalaw ka sa bahay ampunan. Anak mo ako pero bat ganon" Iyak nyang saad Kaya tumayo na rin kami ni Rod
"Anak, it's a simple birthday celebration lang, birthday kasi nya that time" Saad ko.
"Sana ako rin, Sana nilalabas mo rin ako kapag birthday ko" Saad nya
"Anak naman, alam mo naman ang sitwasyon" Saad ko
"Pero sa iba nagagawa mo" Saad nya
"Pag iba pwede" Dagdag nya
"I'm just protecting you anak" saad ko
"I'm jealous" saad nya
"ang unfair ng tadhana, napapatanong nalang ako. Bakit kayo pa?" saad nya
"Bakit kayo pa eh maraming iba dyan Bakit sainyo pa ako ako binigay" dagdag nya dahilan Para madurog yung puso ko
Para bang pinag sasaksak ito hanggang sa madurog.
"Nezy you're crossing the line" saad ni Rod
"Kayo rin, you're crossing the line. Nasasakal na ako. Gusto ko Lang mabuhay ng normal, na buo ang pamilya, na may magulang na hindi ka ikakahiya bilang anak nya" Saad nito
"Anak hindi kita kinakahiya" saad ko at doon na tumulo yung luha ko
"I'm just protecting you" Dagdag ko
"Saan? Sa nga bashers? Sa nga may ayaw saatin?" She asked
"Oo, sa kanilang lahat. Kasi ayaw kitang masaktan anak. Ayaw kong maranasan mo yung nararamasan namin" Saad ko habang umiiyak
"pero nasasaktan nyo na ako ng hindi nyo nararamdan o nakikita. Nasasaktan na ako mommy, nasasakta na ako" Saad nya
"Nasasaktan ako, selos na selos na ako sa nga kaibigan ko na tuwing Recognition nila may aakyat sa stage Para sabitan sila ng medals. Samantalang ako, hindi ko manlang maranasan yung ganya"
"Yung may proud parents na isusupport ka tuwing sasabak ka sa isang laban sa school"
"kasi useless yung medals eh, useless yung trophy at Yung certificate kung wala rin namang sasama saakin sa stage Para kunin yun"
"Ako yung 1st honor eh, pero oag dating sa ganyan ako yung kulelat kasi ako lang yung walang nanay o tatay na aakyat sa stage" Saad nya
"ang sakit, ang sakit sakit mommy" dagdag pa nya kaya agad akong lumapit ay niyakap sya. Hindi naman sya gumalaw bagkos ay Lalo pa syang umiyak.
"lagi nalang ako talunan pag dating sa usapang pamilya. Ano bang kulang saakin bakit hindi nyo ako magawang ipagmalaki" Saad nya
"that's not true, stop saying that anak. Walang kulang sayo. I'm sorry" Saad ko
"Please, stop saying that" Saad ko
"Proud ka ba saakin mommy?" she asked
"I'm so proud of you anak, sobrang sobrang proud si mommy sayo" Saad ko
"Do you love me?" she asked Kaya humiwalay ako sa pag kakayakap at hinawakan ko yung mukha nya
"Of course, mahal na mahal kita Higit pa sa buhay ko at walang makakapantay ang pag mamahal ko sayo" Saad ko
"you're s-spinning" Saad nya bago mawalan ng Malay na agad ko namang sinalo
Agad namang lumapit saakin si Rod Para alalayan ako na ihiga si Nezy sa Kama nya.
"I'm sorry anak, sorry" Saad ko saka sya niyakap
