Hoseok gözünü açtığında bir gözünde sargı vardı, yanındaki koltukta uyuyan adama baktı.
Aklına anne va babası geldiğinde ağlamaya başladı, namjoon uyanarak ağlayan hoseok'un yanına gitti, saçlarını okşadı "küçük" dediğinde hoseok ağlayarak "anne babamı istiyorum" dediğinde namjoon kafasını salladı "önce sakinleşelim" dediğinde hoseok namjoon'a baktı.
Namjoon ıslak yanakları sildi "şimdi güzelim bana adını söylermisin?" dediğinde hoseok "jung Hoseok" dediğinde namjoon kafasını salladı "hoseok ismin çok güzelmiş, bende kim namjoon" dediğinde hoseok kafasını salladı.
Namjoon "hoseok artık sana ben bakıcam tamam mı" dediğinde hoseok "anne babam" dediğinde namjoon "onlar cennete gittiler" dediğinde hoseok kafasını salladı "cennet neresi, geri gelsinler" dediğinde namjoon yutkunarak "cennet çok güzel bir yer, oraya giden çook mutlu olur, iyi insanlar oraya gider, hem biliyormusun orada kocaman meyve suyu şelaleside var" diyerek güldü.
Hoseok "gerçekten mi? Anne babam orada mutlumu, ne zaman gelicekler" dediğinde namjoon "belli bir süre sonra gelicekler ama şimdi değil, seni bana emanet ettiler, onlar gelene kadar sana ben bakıcam, tamam mı" dediğinde hoseok kafasını salladı.
Minik elleri gözündeki band'a gitti "bu ne, ne zaman çıkıcak, göremiyorum" dediğinde namjoon'un gözleri doldu "o'nu doktor gelince öğreniriz güzelim o yüzden fazla dokunmayalım, tamam mı" dediğinde hoseok kafasını salladı.
Namjoon'a baktı "ne zaman çıkıcaz buradan" dediğinde namjoon "biraz daha burada kalıcaz bebeğim" dediğinde hoseok "ama ben sıkıldım" dediğinde namjoon hoseok'un saçlarını okşadı "üzgünüm bebeğim, doktor izin verene kadar buradayız" dediğinde hoseok kafasını salladı.
Namjoon kalkarak "biraz dan gelicem" diyerek çıktı, yanında hemşire ile geldi, hemşire "serum bitmiş, çocuğu kucağınıza alarak gezdirebilirsiniz ama fazla sarsmayın" dediğinde namjoon kafasını salladı "teşekkür ederiz" dediğinde hemşire çıktı.
Namjoon hoseok'u yavaşça kucağına aldı "biraz gezelim ha" dediğinde hoseok kollarını namjoon'un boynuna doladı, bahçe'ye çıktılar, biraz dolaştılar.
Ağacın altına oturdu, hoseok "namjoon hyung bu bant hep gözümde mi kalıcak?" dediğinde namjoon "bilmiyorum bebeğim, doktora sormaya nedersin" dediğinde hoseok "oluur" diyerek güldü.
Namjoon hoseok'a sarılarak ağlamak istiyordu ama güçlü olmalıydı değilmi, hoseok'un o'nun yardımına ihtiyacı vardı.
/
Bilgilendirme*
Smut yok
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sope : eyes
FanfictionBir insan kusurluyken bu kadar kusursuz olurdu. Hoseok gördüğüm en kusursuz insandı.