Mafyanın Kızı Olmak

16. Bölüm

Yaklaşık yarım saat sonra eniştem bana haber verdi ve ben koşa koşa Araz'ın odasına gittim . Araz sadece olduğu yerde duruyordu ve şok olmuş gibiydi

Aksel: Sen de artık herşeyi biliyorsun demek ki yüzünden o anlaşılıyor

Araz: Onca sene nefret kustum ona onca sene

Aksel: Senin bir suçun yoktu Araz baban böyle bilmeni istemişti ama bak artık herşeyi telafi etmeye çalışıyor

Araz: Yanında olamadım onun hep kötü davrandım çok kötü bir insanım ben

Kendine vurmaya başladı sanırım sinir krizi geçiriyordu. Hemen yanına gittim

Aksel: Şşşt sakin ol tamam geçti Araz bak senin suçun yok şimdi baban seninle iyi geçinmeye gerçekten baba oğul olmak istiyor sen de ona yardım et

Dediklerimden sonra başını omzuma koydu ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. Bende düşünmeye başladım Araz beni seviyordu dediğine göre ama ben onu seviyor muydum ? Ben onu sadece kuzenim olarak görmüştüm başka türlüsü mümkün değildi. Baştan beri ona karşı böyle düşüncelerim olmamıştı ve olamazdı . Benim şimdi Araz'ın kendisini bulmasına yardımcı olup sadece beni kuzeni olarak görmesini sağlamalıydım . Bu belki de biraz zor olacaktı ama bizim zaten başından beri hiç şansımız yoktu. Onu biraz daha teselli ettim ve odama döndüm. Yatağıma uzandım ve boş boş tavana bakmaya başladım . Sonra Baran'ı düşündüm o benim hayatımda tanıdığım en iyi arkadaşlardan biriydi daha birkaç aydır birbirimizi tanıyorduk ama çok seviyordum onu . Ben ona sadece arkadaş gözüyle bakıyordum ve büyük ihtimalle oda bana öyle bakıyordu. Sadece bunun hiç değişmesi için dua ettim ve gözlerimi kapattım. Sabah Serhat abim tarafından hunharca kaldırıldım. Formamı giydim ve aşağı indim . Baran ortalıkta yoktu

Aksel: Baran nerde ?

Kerem abim: Evine gitti

Aksel: o kafayla nasıl izin verdiniz

Ferhat abim: Kızım bir şeyi yoktu zaten . Akşam birileri musallat olmuş buna bizim ev yakın diye hemen girmiş biz de uyuyoruzdur diye yavaşça girmiş eve hazırlanmak için evine gitti .

Aksel : He iyi

On dakika boyunca kahvaltı yaptık ama ben sonunda dayanamayıp hepsini kaldırdım ve okula götürdüm. Okulda yine sıkıcı derslerden sonra Araz ,Baran ve ben gezme kararı aldık gerçekten bunu yaptık . Gerçi ben de hala bunu kabul ettiğime şaşırıyorum ama neyse. Beraber çarşıya gitme kararı aldık . Evet ikisini çarşıya götürdüm efsane bir karardı. Beraber iyice gezdikten sonra evlere dağılacaktık ama benim ısrarlarım yüzünden Baran bizim eve yemek yemeye gelecekti. Eve yaklaşık beş dakikalık bir yolumuz vardı ,normal normal yürürken birisi Baran'a omuz attı . Benim kankime benim arkadaşıma omuz attı

Aksel: Kardeşim biraz daha dikkatli olur musun ?

Kafamı kaldırdığımda beş kişi olduklarını gördüm gerçekten bitmiştik derdim ama ben güçlü bir insandım onun için birşey yaptıkları an kaçacaktım .Tamam şakaydı arkadaşlarımı bırakıp hiçbir yere gidemem .

Çocuk 1: Duyamadım

Aksel: O da senin sorunun

Çocuk 1: Duydunuz mu arkadaşlar ?

Aksel: Evet tercüme edin arkadaşınıza

Çocuk 1: Sen kiminle konuştuğunu biliyor musun?

Aksel: Cumhurbaşkanıyla mı?

Çocuk 1:Pardon

Aksel: Araz şu arkadaşa tercüme eder misin canım kuzenim

Araz: Kuzenim demezsen tercüme ederim