18. Bölüm

265 15 2
                                    

Tekerlekli sandalyemde kafenin önünde Baran'ı bekliyordum . Biz içeri girecekken telefonu çalmıştı ve açması gerektiğini söyleyip yanımdan uzaklaşmıştı. Gerçekten beni herkes unutuyordu ben tek başıma nasıl buradan içeri girecektim ? Tekerleği biraz ittirmeye çalıştım ama beyefendi gitmeden emniyet freninin tuşuna basmıştı ,bebeğim sanki . Kendimi yormak yerine beklemeye karar verdim . Baran yaklaşık yarım saat gelmedi artık abimi arayıp eve gidecektim ki arkamdan tekerlekli sandalyem ittirildi . Baran olabilirdi ama neden böyle sinsi şekilde yaklaşacak ki ? Beraber kafeye girdik daha sonra bir koltuğa doğru sürüp beni ittirmeyi bıraktı.

Aksel: Baran olmadığını biliyorum eğer üç saniye içinde karşıma çıkmazsan doktorumu fazla dinlememeye karar vereceğim

Hiç bir şekilde konuşmadı sadece karşımdaki koltuğa oturdu ,Arif Sormaz

Aksel: Yine mi sen ne istiyorsun? Ya da şöyle sorayım Baran nerede ona ne yaptın?

Arif: Baran'la derdim o akşam bitti . Bugünki meselem seninle

Aksel: Kusura bakma ayağım sakat bir iki hafta sonra gel göstereyim sana meseleyi

Arif: O zamanda gelirim şimdi eğer Baran'ı istiyorsan dediğimi yapman lazım

Aksel: Benim istemediğim şeyi bana yaptıramazsın yeni çocuk

Arif: Bana şunu demeyi bırak ayrıca şunu göstersem

Arif bana telefonunu uzattı Baran bir sandalyeye oturtulmuş ,ağzı bağlanmış bekliyordu

Arif : Senden istediğim benimle oturman Baran istediği ile otursun sen benimle oturacaksın

Aksel: Sen sırf seninle oturayım diye arkadaşıma bunu yaşattın yani

Arif: Cevabını alayım

Aksel: Arif senin unuttuğun bir şey var sen bunları yapıyorsun ama sonuçlarını unutuyorsun aynısını ben de sana yapabilirim farkındasın değil mi ? küçük kardeşini unutma

Arif: Yapıyorsunuz derken ? Ayrıca küçük kardeşimi alamazsın ona işkence edemezsin o acımasızlık sende yok

Aksel: Unutuyorsun eğer mesele benim sevdiklerimse her şeyi yaparım. Mesela dedem vurulduğunda ölmeyi göze alıp silahla Köroğlu konağına gittiğimi biliyorsundur . Beni hiç bir şeye zorlayamazsın Arif Sormaz ben istediğimi yaparım

Arif: Peki o zaman

Baran 'a yumruk atmaya başladılar. Ama Baran hiç bir şekilde tepki vermedi

Aksel: Sen sanırım canına susadın benim için hiçbir sıkıntı yok belki şuan değil ama sonra bunun kat kat fazlasını yaparım sana bunu unutma ve Baran'ı bırak

Arif: Güzel baş belası sen dediğin gibi bana sonra işkence edeceksin ama şuan değil şuan işkence gören Baran . Senden tek istediğim var benimle oturman bu arkadaşının canından daha mı kıymetli

Aksel: Seninle otururum Arif ama bu bunu yaptığını değiştirmez şuan Baran senin yüzünden acı çekiyor ve ben kat kat fazlasını sana yapacağım bundan şüphen olmasın.

Arif: Baran evine bırakılacak merak etme

Aksel: Hayır Baran'ı buraya getireceksin ve ben onu evime götüreceğim

Arif: Kendi odanda falan da bakarsın ona ahahah

Aksel: Buna gerek yok üst katımda odası var . Kendi odası varken benim odama niye götüreyim?

Arif: Baran'ın sizin evde odası mi var ?

Aksel: Senin unuttuğun şeylerden biri de bu ,benim ailem ben kimi arkadaşım gibi görüyorsam ona saygı duyar ve severler . Baran'la uzun zamandır arkadaş olmayabiliriz ama o benim kısa sürede ailemde yer edindi ve böyle olmaya devam edecek . Sen sadece beni değil ailemi de karşına aldın. Kendine dikkat et Arif Sormaz çünkü bundan sonra çünkü ben etmeyeceğim

Mafyanın Kızı Olmak Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin