Mafyanın Kızı Olmak

1.Bölüm

Ben Aksel onuncu sınıfa gidiyorum . Çekirdek bir ailem var diyebilirim iki tane kız kardeşim var onlar  ikizler doğdukları andan itibaren hayatımı güzelleştirdiler. Ailemi çok seviyorum zaten bir de ailem gibi olan bir arkadaş grubum var altı kişiyiz ve ilkokuldan beri arkadaşız onlar gerçekten ailem gibiler şuan da aynı okulda aynı sınıftayız. Müdürü ağlaya ağlaya ikna etmiştik. Yine bugün okula gidiyordum arkadaşlarım olduğu için okul daha güzeldi ama okul okuldur sonuçta sıkıcıydı. Arkadaşlarım Bora,Serdem, Tuğçe, Tarık ve Sevgi'ydi. Hepsi bütün sırlarını bana anlatırdı bir nevi grubun lideriydim . İlkokuldan beri Serdem ve Bora birbirini seviyordu , benim yoğun baskılarım sonucu altıncı sınıfta sevgili oldular . Tuğçe ve Tarık da birbirinden hoşlanıyorlardı ama onları ikna etmek çok zordu onun için onlar sekizinci sınıfta sevgili olmuşlardı. Vıcık vıcık ilişkileri vardı hepsinin şikayetini sorunlarını ben dinliyordum özellikle Sevgi grupta en yakın arkadaşım fazlasıyla sevgilisi olmuştu ve hepsi sorunluydu. Onların sorunlarını dinleyip teselli ettikten sonra benim de bir terapiye gitme ihtiyacım olmuştu resmen. Ben arkadaşlarımın dediğine göre çok güzel bir kızdım ama ben fazla erkeklerle ilgilenmiyordum ön planda ailem,derslerim, arkadaşlarım ve kitaplarım vardı az kalsın unutuyordum birde spor bunlar harici çoğu şeyle ilgilenmiyordum. Şuana kadar fazlasıyla çıkma teklifi aldım diyemem çünkü herkesin dediğine göre arkadaşlarım ve ailem dışında herkese çok soğuk davranıyormuşum evet fazla samimiyet hoşuma gitmiyor. Şuana kadar hep gittiğim okullarda birinci olmuştum bunun için düşmanım da fazlaydı. Okula gelmek cidden işkence gibi oluyordu bazen bugün de o günlerden biriydi hem hastaydım hem de okula geliyordum . Dersin başlamasına daha bir saat vardı genellike sabahları erken gelip sınıfta hem müzik dinliyor hem de kitap okuyordum benim de terapim buydu işte.Evde odamın yarısından fazlası kitapla doluydu zaten evde kitap okuyan tek kişi bendim ve ilk çocuk olduğum için baya güzel bir odam vardı. Bu sabah da yine sırama oturup müziğimi açtım bu arada en arkada oturuyordum yanımda da Sevgi oturuyordu. Yine huzurlu bir saat geçirirken birden içime kötü bir his geldi sanki izleniyor gibi hissediyordum. Bu ilk defa olmuyordu yaklaşık bir aydır aşırı şekilde izleniyormuş hissine kapılıyordum . Etrafa bir bakındım ve yine kimse yoktu. İçimdeki his yüzünden kitaba da odaklanamıyordum. Kitabı bırakıp biraz dışarı çıktım . Sonra her zamanki arka bahçedeki köşeme gittim . Burayı okuldaki herkes bilirdi ve ben buraya geldiğimde yalnız kalmak istediğimi anlarlardı. Hocalar bile ben burda otururken yanıma yaklaşmazlardı gerçekten çok iyi bir izlenim bırakmıştım herkeste. Gözümü kapatıp tam tekrar huzura kavuşurken yine o his doğdu içime sinirli bir şekilde gözümü açtım ama bu sefer okulun dışında siyah bir araba vardı hiç birşey gözükmüyordu resmen benim baktığımı anlamış olacaklar ki arabayı çalıştırıp gittiler. Bu kimse bunda birşey vardı. Biraz telefona bakayım derken ders saatinin geldiğini anladım hatta on dakika geç kalmıştım nasıl bu kadar ihmalkar olabilirdim ki ? Zaten yazdıysa yok yazmıştır düşüncesiyle sınıfa yavaş yavaş gittim son anda müdürü görmem ile topuklamam bir olmuştu tabi ama orayı karıştırmaya gerek yok. Sınıfa girdiğim an zaten herkes bana bakmıştı hoca normalde hayatta geç kalmadığımdan biraz şaşırsa da sonra derse aldı. Ders bittikten sonra bütün arkadaşlarımla kantine indik benim içim hala huzursuz olduğu için kimin ne dediğini anlamıyordum bile

Sevgi: Kanka sen iyi misin?

Tarık: Şşt alo kime diyoruz?

Aksel: Hıh bana mı dediniz ya kusura bakmayın dalmışım

Tuğçe: kanka sende bu aralar bir şeyler var dökül

Bora: Evet hadi anlat

Aksel: Off bilmiyorum ya bu aralar içimde bir huzursuzluk var öyle birşey ki ne kitap okuyabiliyorum ne başka birşey yapabiliyorum. Sanki birisi beni izliyor gibi geliyor hatta bugün köşemde otururken bir araba tam karşımda durdu sonra ben farkedip arabaya bakınca kimse artık gittiler arada görüyorum hep bu arabayı deliricem artık