29. Bölüm

154 8 4
                                    

Eve gidince birazcık yatağa yatmak istedim . Gün boyu abimlere bileklikten titreşim göndermiştim . Serbest olduğumu göstermek için üç kere titreşim gönderdim. Yatakta yatarken eski zamanlarımı düşündüm. Herkesi çok özlemiştim. Abimlerle bugün konuşmuştuk ama tekrar konuşmam lazımdı. Hepsinin bir araya geldiği zamanı bulmam gerektiği için akşam yemeğinde onları arayacaktım. Ama çocuklar için böyle bir zorunluluk yoktu . Onları da özlemiştim ama yataktan kalkacak halim yoktu . Birazdan ararım düşüncesiyle yatakta yatmaya devam ettim ve biraz düşünmeye başladım . Bizim çocukları düşündüm, bensiz ne yaptıklarını. Sonra tabi ki aklıma Arif geldi. Arif aklımı çok fena karıştırıyordu . Sonra aklıma Demir geldi , o çocuğu aslında ne sevmiştim ne de sevmemiştim. Sadece davranışları tuhafıma gitmişti ve biraz gıcık olmuştum. Bana olan davranışları değişikti ama pekte umurumda değildi. O çocuğun egosu çok yüksekti ve bir şeyleri kendi isteğine göre yapmayı seviyordu . Biraz Araz ' a benziyordu ama sonuçta Araz eniştem yüzünden öyle şeyler yapmıştı. Bu çocuğun doğası böyle gibime gelmişti. Ama yine de bu çocuktan uzak durmak iyi olurdu . Daha fazla düşünmeden telefonumu aldım ve çocukları aramaya başladım. Çocukları aramaya iznim olduğu için kendi telefonumdan arayabilirdim . Ama Nurgül hanım Telefonumu hackletmişti bu yüzden abimleri buradan gizlice arasam anlayabilirdi . Baran' dan aradığım için ilk telefonu o açtı. Sonradan hepsini aramaya ekledim . Görüntülü konuşmaya karar vermiştim çünkü yüzlerini özlemiştim. Abimleri de bu akşam görüntülü arayacaktım.

Aksel: Nabersiniz ?

Baran: İyiyim sen

Arif: Sensiz ne kadar iyi olunabilirse o kadar

Emir: Arif Yıvışma kardeşim

Araz: En son Deniz abiyi ağlarken gördüm bir ara , onu bir çaldır bence

Aksel: ne diyorsun ya off neyse ararım sizden sonra

Baran:Ee orası nasıl iyi davranıyorlar mı sana ?

Aksel: Değişik bir şekilde evet . Size ne diyeceğim benim bir kardeşim var. Adı Tarık, Kerem abimlerle aynı yaşta

Arif: Ne!

Aksel: Bende duyunca hemen hemen öyle bir tepki verdim çok değişik

Baran: O nasıl davranıyor sana

Aksel: Aynı evde yaşayan iki yabancı gibiyiz . Zaten Nurgül hanım akşama kadar işte . Ben de odada takılıyorum

Araz: Ne iki yabancı mı ? İki yabancııı

Aksel: Ahahahaha bunu yapacağını biliyordum

Emir: Başına bir bela geldi mi . Arif'in deyimiyle sen bela mıktanısın

Aksel: Domates alerjimi unutup domates yedim

Araz: Ne ahahahahahaha burada da olmuştu o

Aksel: Gülma zaten moralima bozuka

Arif: İyi misin şimdi ? Yani karnın falan ağrıyor mu ?

Aksel: Yok alıştım artık

Çocuklarla biraz daha sohbet ettikten sonra konuşmayı bıraktık ve ben Deniz abimi gizlice aradım . Onu teselli ettikten sonra yatağa geri döndüm . Biraz kitap okumak istediğim için kitaplığa gitmeye karar verdim . Hızlıca kitap alıp yatağa geri döndüm ve kitap okumaya başladım . Ben kitabın heyecanlı yerlerindeyken birden odama birisi daldı.

Tarık: Aksel yemek . Kusura bakma acelem var kapıyı çalamadım

Aksel: Tamam sıkıntı yok , ben yemek yemeyeceğim biraz midem kötü

Mafyanın Kızı Olmak Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin