35. Bölüm

163 9 3
                                    

Hemen herkesi alıp eve götürdük, herkesi odalara yerleştirmeye başladık. Bir oda yetmediği için adını şuanlık hatırlamadığım kız kuzenim benimle benim odamda kalmaya karar verdi . Onun erkek kardeşi de Tarık ile kalacaktı. Biz işleri hallettikten sonra marketten atıştırmalık bir şeyler alıp hastaneye geri döndük. Bütün abilerim ve ben yoğun bakımın önünde beklemeye başladık. O sırada beni telefonumdan gene bilinmeyen birisi aradı . Altından bir şey çıkar diye hemen açtım

Arif: Alo Aksel

Aksel: Arif ?

Arif: Nasılsın?

Aksel: İyiyim de sen yeni numaramı nasıl buldun ?

Arif: Abinlerden aldım , Araz söyledi annen kaza geçirmiş , geçmiş olsun diye arayayım dedim , şimdi nasıl ?

Aksel: Sağol , şuan iyi hayatı tehlikesi yok

Arif: Sen nasılsın yani fazla üzüldün mü?

Aksel: Ben o kadar da üzülmedim yani fazla samimiyetimiz yoktu ama gene de üzülüyor insan sonuçta beni doğuran insan . Ben en çok aslında Tarık aşırı üzüldüğü için bu kadar üzüldüm

Arif: Tarık kimdi ? Sevgilin mi ?

Aksel: Ne , sevgili mi ? Arif unuttun mu Tarık benim abim . Ağız alışkanlığı olduğu için Tarık diyorum

Arif : Hee tamam

Arif'in yüzü kızarmıştı ve sanırım utanmıştı. Bu hali aşırı komikti ama şuan gülecek durumda pek değildim.

Aksel: Sen nasılsın? Okul nasıl gidiyor?

Arif: Ben seninle konuştuğum için aşırı iyiyim . Okul sensiz hiç sarmıyor . Sen yeni okulunda buldun mu arkadaş, en son konuştuğumuzda bir çocuğa sinir olmuştun .

Aksel: Demir'i diyorsun , şuan gayet iyi anlaşıyoruz , abisiyle Tarık abim arkadaş zaten hep görüşüyoruz, bir de Melis var çok tatlı bir kız

Arif: Demir 'le iyi mi anlaşıyorsunuz yani şimdi

Aksel: Evet ama sen sormadan söyleyeyim birbirimizi arkadaş olarak görüyoruz.

Arif: Ya abisi

Aksel: Sen fazla mı kıskançsın yoksa fazla mı meraklı

Arif: İkisi de ama sadece sana karşı

Aksel: Bugün günündesin bakıyorum

Arif: Sayende

Aksel: Ben şimdi kapatayım bizimkilerin yanına döneyim, biz eve geçince ararım seni

Arif: Tamam görüşürüz kendine iyi bak , ayrıca uyumayı ve yemek yemeyi de unutma

Aksel: Sen de kendine dikkat et ve birilerine bulaşma

Arif: Söz veremiyorum

Aksel: O zaman ben de söz veremiyorum

Arif: Tamam sen diyene kadar birine bulaşmayacağım

Aksel: Ben de yemek yemeyi ve uyumayı unutmayacağım

Arif'le telefonu zor bir şekilde kapattıktan sonra abimlerin yanına döndüm ve biraz yemek yedim . Sonra biraz oturduk ve öyle beklemeye başladık. Tarık yorgun olduğu için benim omzuma yattı ve uyumaya başladı . Abimler az da olsun kıskançlık yaparken birden Kerem abim de diğer omzuma doğru yattı. Tarık abimi uyandırmamak için bir şey diyemedim ama kıskandığı için benim omzumu çürümesini sonra ona ödetecektim .En son ben de uyuyakaldım. Kalktığımda herkes uyumuş sadece Ferhat abim uyanıktı. Yanına gidip oradaki sandalyeye oturdum .

Mafyanın Kızı Olmak Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin