Serving the Possessive and Mysterious CEO

CHAPTER 18

CHAPTER 18

SUNNY'S POINT OF VIEW

DAHIL SA hindi naman ganun kalala ang kalagayan ko ay nadischarge din agad ako sa hospital sa mismong araw na na-confine ako. Pabor 'yon saken dahil wala akong balak na manatili sa ganun ka-boring na lugar,'yong tipong tanging sa apat na sulok lang ng kwarto iikot ang buong araw ko. It was almost 7pm in the evening.

Para na talaga akong imbalido,ito ako ngayon at nakawheel chair dahil hirap na akong maglakad ng maayos mahigpit ding ibinilin ng doktor na wag akong masyadong mag-gagalaw para mas mabilis na gumaling ang sakit na iniinda ko.

This is to frustrating! For someone like me na hindi mapakali kapag walang kinakalikot o pinagkakaabalahan,this will be the dath of me.

"Are you ready to live with me and be amaze on how caring I can be?" Napakurap kurap ako ng marinig ang boses na iyon

The reason why I'm in this situation,my possessive boss. Nagagawa niya pa talagang ngumiti ng abot tenga? Palibhasa hindi siya ang nagdudusa,ito ang kapalit ng sarap kagabi sakit at ang mas malala ako ang sumalo lahat ng sakit na 'yon.

Nakakainis talaga!

"May choice ba ako? D'ba wala naman. At isa pa boss,kung makapagsalita ka akala mo naman dun na ako titira habang buhay" Sarkastikong singhal ko "One week lang naman ako sa puder mo,I'm ready to face your seductiveness boss. Alam ko namang 'yon ang experties mo,ang mang-seduce"

Kita ko ang pilyong ngisi nito na siyang pinagkibit balikat ko na lamang. Wala akong imik habang nakaupo sa wheel chair at itinutulak niya iyon palabas ng ospital.

Nang makarating sa parte ng parking lot kung saan nakaparada ang kotse n'ya ay maingat niya akong binuhat at pinaupo sa front seat. Bigla namang nagvibrate ang phone na nasa bulsa niya na agad niya ring kinuha. Nanlaki ang mga mata ko ng mapagtantong telepono ko pala ang hawak nito.

"H-hoy boss bakit nasa'yo yang cellphone ko?!" Akmang bubuksan niya na ito na mabilis kong agawin iyon sa kanya "Dala mo pala 'to di mo man lang binigay saken?"

Nang i-check ko ang telepono ko ay may text message roon mula sa unknown number. I know exactly who it is or tama bang sabihin na who they are,saglit kong pinasadahan ng tingin ang mensahe at saka ito in-off. Kanina pa pala nagpapadala ng messages ang mga taong 'yon. Sunod sunod akong napalunok at kinakabahang pinukulan ng tingin si Mr. Hemenez na ngayon ay seryosong nakatayo sa tapat ng passenger seat. Kung kanina niya pa hawak ang phone ko ibig sabihin natatanggap niya rin ang message notification roon. Did he read the messages? I gulp. Now he's frowning at me that make me nervous and nebbish. What if he does? Maiintindihan niya kaya ang rason ko?

"B-boss,p-pinakialaman mo ba 'to kanina? B-binuksan mo ba 'to? Did you read and see something?" Bumilis ang kabog ng dibdib ko dahil hindi siya sumagot,sa halip ay isinara n'ya ang pinto at pumunta sa drivers seat "Boss naman tinatanong kita. Ano? Binuksan mo ba 'to?!" Tumaas ang tono ng pananalita ko sa labis na kaba

"Eager. Why would I?" Tugon nito at taas kilay na tumingin sa akin "Alam ko naman ang salitang PRIVACY,it's in my vocabulary in case you don't know. Actually,kanina pa tunog ng tunog yang telepono mo tsk nakakairita na nga pakinggan ehh. Sino ba yang nagti-text sa'yo? A guy? I thought your single my sexytary. Are you dating someone,and that someone is the one who keeps on sending you messages?"

Thank god,I almost get caught! Hindi ko lang talaga kayang mabuko ng maaga.

Para akong nabunutan ng tinik sa lalamunan at nakahinga ng maluwag. Isinandal ko ng maayos ang likuran sa kinauupuan,ramdam ko ang pagtulo ng pawis mula sa noo ko pababa sa aking pisngi at leeg. Halos nagtatalo na sa isip ko ang posibleng maging reaksyon niya at ang mga mangyayari kung sakaling malaman niya ang totoo,I can't imagine how I will face him if that happened.