Karşılaşma

188 17 11
                                    

Bu adam az önce birini öldürmüştü...

Korkudan deli gibi ağlıyordum. Karşımda ki ifadesiz adamsa sadece bakıyordu. O kadar soğuktu ki sanki sıra bendeydi.

"Yemin ederim kimseye bişey söylemem. Bırak beni gideyim. Artık gitmek istiyorum. Üç gündür burdayım. Hatta bana bugün telefon verdiklerinde polisi bile aramadım."

Yalvaran gözlerle adama bakmaya devam ettim. Ama adamda tık yoktu.

"Kim getirdi buraya seni?"

Sonunda konuşmuştu yani şükür.

"Ufuk piçi ." dedim ve düzettim. " Ay yani Ufuk bey"

Hafif kıvrılan dudağını hemen saniyesinde düzeltti. Tam o sırada Ufuk geldi. Ve bana bağırmaya başladı.

"YA SEN SALAK MISIN KIZIM? SAKIN ODADAN  ÇIKMA DEMEDİM Mİ SANA?"
Adama dönüp konuşmaya devam etti;

"Barış bey yemin ed-"

Cümlesini tamamlayamadan koca bir yumruk yedi burnuna. İçimin yağları erimişti. Burnunu tutup eline baktı. Kanıyordu. Bana çok korkunç bir bakış atmayıda unutmadı.

"LAN PİÇ BİZ NE ZAMANDAN BERİ KIZ KAÇIRIYORUZ?"

Sinirden kendini sıktığı o kadar belliydi ki. Kavga ve bağırışları fırsat bilip koşmaya başladım. Ama daha iki adım atamadan belime sarılan el beni durdurdu . Tek eli ile beni belimden çekip sırtımı göğüsüne sertçe yasladı. Kulağıma eğilip;

"Bir daha böyle bir harekette bulunursan senin hakkında planım değişebilir." dedi.

Elini belimden çekip kolumu tuttu beni içeri götürdü.

Çok gergin bir hava vardı. Ben koltukta oturuyordum. Ufuk ve Barış ayaktaydı. Ufuk başını yere eğmiş öylece bekliyordu. Barış ise çenesini kaşıyıp muhtemelen beni ne yapıcağını düşünüyordu. Gergin hava beni çok rahatsız ettiği için konuşmayı başlatma kararı aldım.
Ufuk'a dönüp;

"Madem adamı öldürecektiniz neden sırf para için adamı ayartmamı istediniz? Kim ölen bir adam için o kadar para verir ki?" dedim.

"Ne parası ne ayartması?" dedi.

Bilmiyor muydu cidden. Çok şaşkın gözüküyordu ve sinirli...
Ufuk bana ölümcül bakışlar atınca anladım ki cidden haberi yoktu. Fırsattan istifade adam bana acırda beni bırakır belki diye konuşmaya devam ettim;

"Beni tehdit etti. Anneni öldürürüm dedi ben mecbur yaptım yoksa hayatta yapmazdım Barışçım. Hatta bana tok-"

"Barış Bey biz tek konuşalım ben size her şeyi açıklıyayım." dedi Ufuk.

Bunu söylerken çok korkak gözüküyordu. Bu adamdan cidden korkuyordu. Herkese her şeyi yapan Ufuk bu adamdan korkuyordu şaka gibi. Bana ölümcül bakış atmaya hala devam ederken. Barış başı ile onayladı. Tek konuşmak için başka bir yere geçtiler.

Bir süre gelmelerini bekledim ama uzun süre ses çıkmadı. Günün yorgunluğu ile uyuyakalmışım.

Koltuktan havalandığımı hissedince gözlerimi araladım. Barış beni bir yere taşıyordu. O kadar kocamandı ki kucağında bir bebek gibiydim. Kokusu gerçekten fazlası ile büyüleyiciydi.

Bir dakika ya BU ADAM BİR KATİL. Beni nereye götürüyordu. Ya öldürmeye götürüyorsa.

Tam ortalığı ayağa kaldıracakken sırtım yumuşak bir yere değdi. Aynı yumuşaklık üstümüde örttü. Görmesem bile beni izlediğini hissettim. Biraz dikilip gitmiş olucak ki kapı sesi duydum. Gözümü açıp etrafa baktım. Güzel kokan odadaydım. Yatakta.

Bir varmış hep yokmuşHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin