Sabah saat tam 07.00'da bir ses duydum ses annemin sesiydi.
Annem: Ekin!!! Kızım uyansana.
Sonrasında yüzüme yediğim tokatla uyandım. Neden böyle sinirliydim benim yüzümden mi?
Ayağa kalktım üst kata odama çıktım. Dün okulda giymek için yatağımın üstüne doyduğum siyah gömleği ve siyah pantolonu elime aldım pijamalarımı çıkardıp giyinmeye başladım.
Tarzım ve görünüşüm masküneldi bu nedenle ailem bana öfke kusar ve bana bir ucubeymişim gibi davranır.
Evdeki herkes uyuyordu sadece annem uyanıktı. Üstümü giyindim ufak küpemi sadece sağ kulağıma taktım ve annemin yanına indim.
Küpe:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Annemin yanına indim ve bana ters ters bakmaya başladı. Ne olduğunu anlamadım birden bağırdı.
Annem: Ne bu halin!
Şaşırdım. Sanki ona bir zararım var.
+Anne sakin ol lütfen.
Bana "SENDEN NEFRET EDİYORUM" der gibi bakıyordu.
Bir insan evladından nefret edebilir mi? Bu sorunun cevabı malesef benim yaşadığım evde EVET.
Anneme baktım ve gözlerimin içine bakarak
Annem: Keşke seni doğurmasaydım...
Bana acır gibi baktı. Evet ailem tamamıyla homofobik. Yukundum gözlerim doldu
+Özür dilerim.
Çantamı aldım ve sanki hiçbirşey olmamış gibi gülümsedim ve annemin yanağından öptüm.
+Seni seviyorum. Okul saat 15.15'de bitiyor trafik olmazsa saat 16.00 gibi evde olurum.
Kapıdan çıktım ve otobüse binmek üzere durağa yürümeye başladım. Annem beni camdan izliyordu, sokağın sol tarafın döndüm ve yürürken gözlerimden yaşlar gelmeye başladı. Kafamda yankılanan 3 kelime "KEŞKE SENİ DOĞURMASAYDIM.."
Otobüsten indim saat tam 08.00 vay anasını ya 11. Sınıf oldum ha. Artık lisenin büyük sınıflarındanım.
Telefonum çaldı arayan ablamı.
Ablam: Sen neye özleniyorsun ya artık büyü Ekin bireylerin farkına var. Seni tanıyamıyoruz artık. Annem ağlıyo ne yaptın yine.
Tam konuşacakken telefon yüzüme kapandı. Bahçedeki banka oturdum oraya çok insan gelmezdi hem.
Birisinin beni izlediğini hissettim kafamı kaldırdım. Kahretsin o kızıl saçlı kız çok güzel, resmen Büyülendim. Yönelimimin farkındayım o yüzden artık kızları beğenmemi garipsemiyordum. Ama onu sadece beğenmemişsin bu başka birşey. Ayağa kalktım bana doğru yürümeye başladı. Kalbim hızlandı, nefes alış verişimin bile ritmi değişti, bedenim cayır, cayır yanmaya başladı. Kafamı görmemiş gibi masanın üzerinde birleştirdiğim kollarımın üstüne yasladım.
Yanıma oturdu birisi. O muydu? Kafamı kaldırdım ağlamaya devam ediyordum. Elini omzuma koydu ve içimde bişeyler patladı. Midemde kelebekler vardı. Kelebek etkisini çok net hissettim.
Sanem: İyimisin neden ağlıyorsun.
Dedi ona baktım yüzünü iyice inceledim, bedenini inceledim, mimiklerini inceledim, bakışlarını inceledim, o nazik ses tonu ses tonu kulaklarımda yankılandı. Kafanı olumlu yönde salladım.
Sanem: Ben Sanem son sınıfım.
Dedi ondan 1 yaş küçüktüm. Benimde kendimi tanımam lazımdı.
+Memnun oldum bende Ekin 11. Sınıfım.
Onun o kırmızı kulak hizsındaki saçları bembeyaz teni çok güzeldi. Zil çaldı ve kalktı.
Sanem: Görüşürüz Ekin.
Adımın ilk defa bu kadar güzel telaffuz edildiğini duydum.
Sınıflarımıza aynı kattaydı o koridorun sonunda bende onlara yakın olan merdivenin biraz uzağındaydım aramızda 2 sınıf vardı aynı hizadaydık 12/D ve 11/E.
Her tenefüs kapıya çıkıp onu izledim sonra yaptığım şeyin ne kadar saçma olduğunu anladım.
Nasıldı ilk bölüm. biraz kısa oldu ama olsun.
Yazarınız 13 yaşında ve orta 3 o yüzden lise düzenini pek bilmiyor, özür dilerim yanlışım olursa.
Her bölüme 1 şarkı alıntısı koymaya karar verdim.
22 yaşında wattpad okuyanları olduğuna şahit olduğum için bunu söyleme gereği duyuyorum. Yaşıma bakarak yargılamayın. Ama elbet benden küçük okurlar yazarlar vs. vardır.
