Koca bir okul günü biter ve Ekin metroya doğru yürümeye başlar.
Metro gelir Ekin metroya biner ama Sanem her zaman bindiği perondan binmez ve Ekin'in yanındaki kapıdan biner metroya. Ekin içinden geçirir 'neden böyle yaptıki hep bu kapıdan binerdi'
Yol boyu Sanem metro canından Ekin'e bakar. Ekin ne zaman camdan Sanem'in yansımasını bakma istese göz göze gelirler. Ekin Sanem'e bakmamaya çalışır çünkü onun bu haline baktıkça içinde suçluluk duygusu birikir. Sanem'in o Bembeyaz teni ağlamaktan pembeleşmiş burnunun ucu ve göz altları kıpkırmızı olmuştur.
Sanem ineceği durağa gelir ve elinin tersiyle gözlerindeki yaşı silip metrodan iner. Ekin cesaretini toplar ve arkasından tam kapılar kapanırken oda iner. Ekin Sanem ilerde olduğu için koşmaya başlar ve tam köşeyi dönüp peşinden gidecekken nefesi kesilir kalp atışları hızlanır. Neden böyle oldu diye sorgular. Ekin Sanem'e tam "DUR!" bağıracakken sesi çıkmaz.
Ekin yürüyen merdivenlerin karşısına geçer ve Sanem'in gidişini izler. Sanem göz önünden kaybolunca Ekim'de ters yön peronuna geçip ağlamaya başlar.
İnsanın sevdiği bu şekilde mutsuzken, ağlamasına ramak kalmışken, ona ne olduğunu bile soramadan sadece oradan uzaklaşmasını izlemesi çok acı verici.
Bu bölüm bu kadar ve şarkıyla çok güzel uyuştular.
Sizi seviyorum ❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen Beni Tanımazsın GxG
AcakKahretsin o kızıl saçlı kız çok güzel. Onun için ölebilirim. Bitti bu hikaye oku ha
