My Best Mistake

𓆩24𓆪

Jimin kendine çektiği bacaklarına daha sıkı sarılıp iç çekti

"Onu çok özledim. 1 haftadır okulda görsemde varlığıyla yokluğu bilinmiyor. Yanına gitmek istiyorum ama cesaretim yok"
Tae küçük olanın saçların okşadı

"Jimin, Jungkook seni gerçekten çok seviyor. Jungkook şimdiye kadar sırf senin için senden uzak duruyordu. O durumda bile seni düşünüyor. Şimdi her şeyi biliyorsun. Karar sana kalmış. Ya kendine yeni hayat kurarsın ya da her ihtimali göze alıp onun olursun"
"Onunla ne konuştunuz Tae?"
"Jungkooku seninle konuşmaya ben ikna ettim. Senin üzülmemen için bunu sonsuza kadar saklamayı düşünüyordu. Ama ben ne sen acı çek, ne de Jimin acı çeksin dedim. Bırak kararı Jimin versin. Seni sürekli kırıp dökmeye kendiside dayanamıyordu. Birkere sen Jungkookla Chaeni görüp kendini sınıfa atıp ağlamıştın ya Jiyong gelmişti sarılmıştı falan"

Jimin onaylayan mırıltılar çıkarıp dikkatle arkadaşın dinliyordu
"O gün akşamı Jungkook köpek gibi içip kendin deniz kenarın atmıştı. Ne  kadar berbat haldeydi ben gördüm. Seni başkasıyla görmeye dayanamıyor ama onun olmanıda istemiyor çünki kıyamıyor sana. Eğer sonucun bile bile onunla olmak istiyorsan yarın-"
Jimin gözyaşların elinin tersiyle silip ayağa kalktı. Montun aldığında Tae şaşkınca arkadaşına baktı
"Nereye?"
"Jungkookla sonsuzluğa"

Jimin hızla evden çıktı. Annesine acil kafeye çağırdıkların söylemişti. Ailesi artık Taehyungu tanıdığı için Taehyungu evde bırakıp gitmeyi umursamadı bile. Gözyaşları rüzgarda uçup giderken biran önce sevdiğine ulaşmak istiyordu. Sonunda eve vardığında kapını kıracakmış gibi çaldı. Hava çok soğuktu ama bu küçük olanın zerre umrunda değildi. Jungkook sonunda kapını açtığında gözleri dolu dolu ona bakan bedeni görmesiyle şaşırmıştı
"Sarışın?"

Jimin tek kelime etmeden yaklaşıp elin büyüğünün ensesine yerleştirip kendine çekti ve dudaklarına kapandı. Jungkook şaşkınca onu öpen bedene bakarken transtan çıkıp elin küçüğünün beline dolayıp karşılık verdi. Dudakların ayırmadan geri geri gidip bedenlerin içeri sokup kapıyı kapatmış ve küçük olanı kapıyla arasına almıştı. Dudakların sesli şekilde ayırdıklarında ikiside bir süre soluklandı yüzlerin ayırmadan.

Jimin ellerin büyüğünün yanaklarına yerleştirip ağlamaktan artık fısıltı gibi çıkan sesiyle konuştu
"Her ne olursa olsun sonsuza kadar yanında olacağım. Sonumuz her ne olursa olsun. Birlikte seninle sonsuzluğa gitmeme izin ver. Seni çok seviyorum Jeon. Başka hiçbir şey umrumda değil"
Jungkook küçüğünün gözlerinden öpüp sıkıca sarılırken fısıldadı
"Sana bunu yapamam"

"Bu benim hayatım buna ben karar veririm. Bana dedin ya bilmiyorum bana nefret mi ediyorsun seviyor musun. Seviyorum Jungkook. Ne olursa olsun seni sevmekten asla vazgeçmem, geçmeyeceğim. Hastalık falan umrumda değil Jeon, seninle 1 günü 100 yıl gibi yaşamak istiyorum"
Jungkook gülümseyip dolgun dudaklara kapandı

****
Sabah yüzümde dolanan parmaklarla zorda olsa gözlerimi araladım. Başını eline yaslamış yüzümü okşayarak beni izleyen bedeni görmemle gülümsedim
"Günaydın~"
Gülümseyip belimde olan elin sıkılaştırdı
"Günaydın Sarışın"
Yeniden gözlerimi kapatıp onun göğsüne sindiğimde beni daha çok sarmalayıp tshirtün açık bıraktığı omuzumdan öptü

"Günlerce seninle böyle kalmak istiyorum"
"Bana uyar. Sonsuza kadar seninle böyle kalabilirim"
Sonsuza kadar...... Burukca gülümseyip başımı kaldırdım ve yanağın okşadım. O da yanağın okşayan elimi tutup öptü
"Söyle bakalım Park dün gece buraya gelmek nerden aklına esti?"
Bakışlarımı onun göğsüne çevirip çıplak teninde anlamsız şekiller çizerek mırıldandım
"Bilmiyorum sadece...."
"Sadece?"
"Seni çok özledim ve Taeyle de konuştuğumda artık dayanamadım"
Başımı kaldırıp dudağıma kapandığında anında karşılık verdim. Sevdiğimin dudaklarına susamıştım resmen. Hiç ayrılsın istemiyordum dudaklarımız. Ben kendimi onda bulmuştum ve şimdi ben onsuz bir hiçtim. Eğer Jungkook bir yanlışsa o zaman yaptığım en güzel yanlıştı. Asla pişman olmayacağım yanlıştı