Çocuk hastane işlemlerine bakarken ben sedyenin peşinden gidiyordum.
Çıldıracaktım. Kızın durumunu bilmiyordum ve ailesine ulaşamıyordum.
" O iyi olacak mı?" endişeliydim.
" Vücudundaki hasarlara bakacağız. İçeri giremezsiniz sizi birazdan bilgilendiririm."
Duvara yaslandım ve olduğum yerde çöktüm. Başımı dizlerimin arasına gömdüm.
Sonra birkaç ses duydum ve birisinin bana yaklaştığını hissettim. Yavaşça o da yanıma oturdu.
" İyi görünmüyorsun"
Evet oydu. Ne yüzle soruyorsa!!
Zaten çıldırıyordum kafamı ona çevirdim.
Onun koyu gözlerine baktım. İçinde belirsiz bir duygu vardı.
" Nasıl iyi görünebilirim. Aslında senin daha kötü görünmen gerekiyor ama gayet formundasın."
" Duygularımı kimseye ifade etmek zorunda değilim. Ama söyleyeyim en ağır basanı öfke, kızgınlık..."
" Çok korktum" sonra ayağa kalktım." Bana bak, sen nesin necisin hiçbiri beni ilgilendirmez ama tek ilgilendiren şey o küçük kızın hayatıyla oynamaya hakkın olmadığı!"
Onu orada bırakıp kızgın bir şekilde alt kata indim ve hastanenin çıkışına koştum. Bu nasıl ahmak biriydi böyle! İçinde öfke hissediyordu düşünebiliyor musun öfke! Ne öfkesi buna hakkımı vardı.
Ellerimi saçlarımın arasından geçirerek saçlarımı arkaya attım. Sabahtan beri ne hissettiğimi şimdi anlamıştım. Asıl öfke benimdi! Ona sabah da gıcık olmuştum ve sadece sinirden onun bir taraflarına tekme indirmeyi istemiştim dakikalar önce.
Onu ilgilendiren şey çocuğun hayatı değil, birisini öldürüp hapiste kendi hayatını mahvetmekten korkmasıydı!
" Bencil!" diye yüksek sesle haykırdım.
———————————————————————————————-
KUZEY:
Kızların aşırı duygusallıktan kaynaklanan agresif patlamaları...
Hiç eğlenceli değil bu kız. Bebek tipli, biraz daha konuşsaydı ağlayacaktı neredeyse. En azından bunun gibileri kandırmak kolay... Zaten işin bu tarafına bakacağız.
Oturduğum yerden ayağa kalktım tam o sırada da kapı açıldı. Doktor gülümseyerek yanıma geldi.
" Kızınızın durumu iyi endişelenmenize gerek yok. Sadece vücudunda birkaç çizikler var. Onun durumunda sağlık durumunda bir sorun yok. İyice kendine gelince görebilirsiniz."
" Ebeveynlerin ismini alabilir miyim?"
" Neden?"
" Hastanemiz hastanın bütün bilgilerini alıp kontrolünün gerçekleştiğini kayıt etmek zorunda bunun için de isminiz gerekiyor."
" Şey... Kuzey
" Kuzey Bey eşinizin ismi nedir?"
Ne diyecektim ben şimdi! Of Kuzey at işte bi tane. Aklıma gelen ilk ismi söyledim. Çünkü geçen her saniye doktoru şüpheye düşürüyordu.
" Şey, Kezban"
Evet Kuzey ve Kezban. Bir saniye Kezban mı! Ben ne kadar malım çıka çıka bu mu çıktı Kuzey!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TATLI BELA (ASKIYA ALINDI)
Teen Fiction" Ne kadar sakar şeysin ya sen öyle" " Bir kere ben sakar değilim, sen kabasın." İnleyerek konuştu: " Allahım neden böylelerini benim başıma gönderiyorsun." -Sen Kuzey'in Öykü'sü, onun hayatını anlatan başlı başına bir hikaye, adı üstünde öyküsün...
