TB <5>

304 25 7
                                    

Selamlar... Umarım beğeniliyordur elimden geldiğince işin içine duyguları da katacağım..♥♥

------------------

Minik kızın elinden tutarak Kuzey'in arabasına doğru yürüdüm.

Arabanın kapısına geldiğimde önünde eğildim.

" Tatlım iyi olduğuna emin misin?"

" Şey ben iyiyim. Peki nasıl bu hale geldim. Sizi tanımıyorum."

Önüme döndüm ve cevap veremedim.

" Araba çarptı."

Arkamdan gelen sesle birden irkildim.

"Ve iyiliksever bir abla da seni hastaneye getirdi."

Gözlerimle süzerek Kuzey'e baktım. Çarpan oydu ve bu rahatlık nereden?

" Ihh" diye homurdandım.

" Her neyse minik kız. Lafı uzatmayalım iyileştiğine göre ailenin adresini söylersen seni evine bırakabilirim." göz kırptı ve gamzelerini gösterdi.

Kıza döndüm. Sarı saçlarına öpücük kondurdum ve çantamı sırtıma alıp ayağa kalktım.

Kuzey'le belki de son kez gözlerimiz buluştu. Sadece birkaç saniye sonra ise arkama bakmadan bir adım daha attım.

" Hey"

Duraksamadım daha hızlı yürüdüm.

" Hey dursana. Seni de eve bırakabilirim düşündüğüm kadarıyla bekleyen özel bir otobüs yok."

Otobüs...Yüzüme vuruyor küçük aklınca...

Durdum ve arkamı döndüm.

Sırıtıyordu ve kapıyı açtı başıyla arabayı işaret etti.

Nedensizce geri döndüm ve koltuğa oturdum.

Arabanın önünden geçerek yanımdaki koltuğa oturdu ve arabayı çalıştırdı.

Çocuğa aynadan baktı.

" Emniyet kemerini tak ufaklık."

------------------------

Yol boyunca gözlerim dışarıdaydı. Konuşmak istemediğim kişiler vardı da.

2 katlı bir evin önünde durduk. Önünde polisler vardı. Küçük kız endişelendi. Kapıyı açtım ve onu kucağıma aldım.

İlerlediğimizde ağlayan bir kadın ve endişeli bir adam vardı. Polise kayıp ihbarı veriyorlardı. Gözleri bize döndüğünde kadının gözleri yerinden pörtleyecekmiş gibi bakıyordu.

"Anne! Baba! Sizi çok özledim!"

Küçük kız kucağımdan yere zıpladı ve annesi olarak tanıdığım kadının kucağına kavuştu. Annesi feryatlar ediyordu.

" İrem, kızım çok meraklandık annem. Nerelerdeydin neler geldi başına birtanem." diyerek hep ağlıyor hep konuşuyordu.

Sonra çocuğu bırakıp bana yürüdü ve sıcakça kucakladı.

" Canım, kızımı bana getirdiğin için çok teşekkür ederim.Beni mutlu ettin umarım hayatında sen de mutlu olursun."

" Ne demek. Görevimdi." dedim kibar olmaya çalışarak.

" İremcim tanıştığımıza memnun oldum. Umarım bir daha karşılaşırız birtanem. Ailene kavuştuğuna göre sorun çözüldü o zaman. Herkese iyi akşamlar." dedim ve çocuğu öperek Kuzey'e doğru yürüdüm.

Arabaya yaslanmış beni izliyordu.

"Çocuklara yakınken çok tatlı oluyorsun inatçi keçi. Çaktırma etkiledin beni." gamzeleriyle güldü.

" Ne demezsin en büyük amacım buydu." dedim sahte bir ses tonu takınarak.

Yerlerimize yerleştik.

" Hava karanlık oldu seni de ailen merak etmiştir kim bilir. Biraz daha merak ettirmeye ne dersin?"

" Peki sen benim daha bugün tanıdığım biriyle böyle bir şey yapacağımı düşünüyor musun?"

" Peki sen benim daha ismini bile öğrenmediğim çirkef sarışınlarla bunları her zaman yaptığımı biliyor muydun?"

" Birinci ismim çirkef sarışın değil Öykü, ikincisi ise... cevap vermiyim çok çirkin konuşuyorsunuz Kuzey Bey."

" Evin nerede?"

" Gözüme bak. Sence adresini söyleyecek kadar salak mıyım?"

" Hiç belli olmuyor, bence söyleyeceksin. Hatta eve davet edeceksin sonra nerede bulalım kendimizi senin odan...." sözünü bitirmeden tokadı Kuzey'in suratına yapıştırdım.

" Bugün çok fazla ileri gittin kütük."

" Her neyse doktorum diye kendine güvenmen çok doğal dimi, çakma daktır. Yalnız benim de hastam çok söyleyeyim dedim."

" Çok korktum. Yattığın kızlarla ordu kurup üstüme mi yürüyeceksin zavallım...Beni köşede bırak bundan sonrasını yürürüm."

" Bu karanlıkta mı?"

" Umurunda mı?" ona ters bakış attım.

" Hayır, değil" dedi kahkaha atarak. Kalbim bu cevabı vermesini beklemezdi ama şaşırmadım da doğrusu Kuzey işte onu bir günde tanımak hiç zor olmamıştı.

" Hey aklıma bir şey geldi. Bu kıza vuran kişi kimdi hatırlıyor musun? Verebileceğin sahte bir kimlik var mı Kuzey??!" bu sözleri söyledikten sonra arabadan indim ama henüz kapıyı kapatmamıştım. Çünkü söyleyecek son bir sözüm daha vardı. Bad görl sözü:

" Pişman olacaksın..." dedim ve sinsice gülümseyerek kapıyı küt diye kapadım. Gecenin hafif esen rüzgarında boynum dik bir şekilde zevk alırcasına yavaş yavaş yürümeye başladım...

-----------------------------

TATLI BELA (ASKIYA ALINDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin