Kim Taehyung, sıra dışı bir varlıktı. Bu onun bir arkadaşıyla beraber kendi içinde tuttuğu bir sırdı. Tâ ki dans öğretmeni Jeon Jungkook, bu sırrı öğrenene kadar...
Öncelikle hepimizin başı sağ olsun. Gerçekten ve gerçekten zor bir süreçten geçtik, geçiyoruz. Deprem bölgesinde olan bütün herkese, zor olsa da, geçmiş olsun dileklerimi iletiyorum.
Biz bunu yaşamasak bile yaşamış gibi olduk, biz de onlar gibip yiyip içemedik, gülemedik, onlar yapamazken bizim de hiçbir şey yapasımız gelmedi. Herkesin psikolojisi darmadağın olmuştu, hâlâ da öyle. İhmal sebebiyle gerçekleşen bir felaketten bahsediyoruz. Deprem değil, insan öldürdü.
Konuşacağım çok şey var aslında fakat bölüme daha geç başlamanızı istemem.
Son zamanlarda saçma sapan bir hikaye yazmama rağmen bölüm yazmakta zorlanıyorum. Lütfen anlayışla karşılayın, bölümleri geç attığım için üzgünüm.
Yorumlarınızı okumak, cevaplamak; oy verdiğinizi görmek beni mutlu ediyor. Lütfen oy verin ve yorum yapın.
İyi okumalarr
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
_________________________
Büyük bir gürültü ve koca bir çığlıkımsı ses.
Gözlerimi aralayıp neler olduğunu anlamaya çalıştım. Yalnızca özel bölgem kapalı olacak şekilde üzerimde örtük olan yorgan, hemen karşımdaki kapıda gözünü kapayıp kafasını yere eğmiş Hoseok, hemen arkasında nefes nefese kalmış Yeosang ve onun da hemen arkasında banyodan çıkan yeni uyandığı oldukça belli olan saçı başı dağılmış Bay Jeon.
Ne sikim dönüyor be burada!?
Hızlıca üstümü yorganla kapatıp konuştum.
"Ne oluyor amına koyayım!?"
"Özür dilerim yanlışlıkla buraya girdim! Yeosang'ın odası sanıyordum!"
"Hoseok ne duruyorsun çıksana dışarı!"
Yeosang bağırdığında Hoseok da hızlıca kapıyı kapatıp odadan çıktı.
Yeni uyandığım içinden birden kaos oluşması şoka uğramamı sağlamıştı. Kafamı yastığa koyup bir süre tavanı izleyip vücudumu gerdim ve gözlerimi ovaladım. Çok garip bir sabaha uyanmıştım.
Kendime geldiğimde yorganı üzerimden atıp yeni bir iç çamaşırı, siyah eşofman ve düz beyaz geniş bir tişört giydim. Odadan çıkıp biraz ileride olan banyoya girdim ve ihtiyaçlarımı karşılayıp ordan da çıktım. Başım çatlıyordu ve oyun oynadığımız zamandan sonrasını hatırlamıyordum.
