Polaris •Minho

45 [N]

Chan

"Cara bells! Kamusta ka na? May masakit ba sayo? Pinagalala mo ko" yan ang unang sinabi ni Aeri nang makarating sila.

"Loka buhay ako bat ba kayo alalang alala hinimatay lang ako" napatingin naman sila Aeri saakin na halatang nagtataka sa sinabi ni Cara.

Ang sinabi ko kasi kay Cara nang magising sya ay hinimatay lang sya habang nasa klase. Sinabi kasi ng doctor na as much as possible wag biglain ang pagkakaalala nya dahil baka mas mahirapan sya ng todo.

They also said that it is most likely a trauma dahil wala naman daw syang concussion nang dalhin sya sa hospital. Sasabihin ko rin naman sa kanya yung dahilan kung bakit pero hindi muna ngayon, aantayin ko muna na maka recover sya kahit physically.

"Hyung asan si Minho hyung?" Bulong saakin ni Felix.

"Nasa rooftop kanina pa. Wag ka mag alala hindi yun magpapakamatay, kailangan nya lang ng space and time"

Simula nang magising si Cara, madalas na wala sa wisyo si Minho. Can't blame him tho hindi nya rin kasi alam kung papaano pakikitunguhan si Cara after ng nangyare sa kanya.

"Cara pahinga ka na baka mabinat ka" sabi ko sa kanya at hinaplos ang mukha nya. Nginitian nya naman ako ng buo, it's been so long since I saw her smile like this. Tumalikod na ako nung maramdaman kong tutulo ang luha ko.

"Labas muna tayo" I said as I lead them to the hospital's rooftop, kung nasaan si Minho.

Nadatnan naman namin sya na nakatulala sa kawalan.

"Hyung" tumakbo si Jisung at niyakap si Minho. Naramdaman nya na siguro kami kanina kaya hindi sya nagulat na nandito kami.

"Ano nga pala balita sa trial ni Mark?" Tanong ni Changbin at sumalampak na sa sahig.

"We won the case" bahagya naman silang napangiti sa sinabi ko. Naririnig ko pa ang sunod-sunod na 'deserve' ng mga babae na halong irap.

"Almost caught on act sya nung mga pulis tapos nagkaroon pa ng major trauma si Cara. Apat na kaso ang pinatong sa kanya and he's now sentenced into life imprisonment" narinig ko naman na pumalakpak ang iba.

"DESERB MONG HAYOP KA MABULOK KA SA KULUNGAN!!" Sigaw ni Aeri. Nakita ko naman na tumulo ang luha nya. And just like a domino effect sunod sunod na tumulo ang luha namin.

"S-si Cara? Pano ang memories nya? Pano sila ni Minho?" Sabi ni Lexi at pinunasan ang mga luha nya. "Bakit nawala ang ala-ala nya?"

"Sabi ng doctor it is most likely a trauma response dahil hindi naman na damage ang ulo nya, kaya bukas may mag checheck up sa kanya na Psychotherapist"

"She's been through a lot" rinig kong pagkakasabi ni Felix.

"I-I should be fine... I need to be fine, atleast para kay Cara" kita ko ang mga nagbabadyang luha ang nakita ko kay Minho. "K-Kahit mahirap... I should be with her"

Tuloy lang ang agos ng luha nya habang pinapakalma sya ng iba.

Kinabukasan dumating yung psychotherapist na mag checheck up kay Cara.

Kung ako lang ang tatanungin, ayoko na bumalik pa ang ala-ala ni Cara. She would be better this way, she would be better without her traumas.

"That's all, thank you Miss Cara for cooperating I will see you next time alright" tumayo naman yung psychotherapist at nakipagkamay kay Cara. "Mister Chan can we talk for a second?"

Tumango ako at sinundan sya sa labas. Natatakot ako, natatakot ako for Cara. Hindi ko alam kung ano gagawin ko.

"How's she?" Napabuntong hininga naman sya at tumingin deretso saakin.

"She has dissociative amnesia, it is caused by severe trauma and stress. She can't remember certain things about herself especially at the time of her trauma"

"Hanggang kelan?" Nanginginig ako, she didn't deserve any of this.

"Days? Months? Maybe years? Or in some cases they won't remember anything at all" tuluyan na tumulo ang luha ko. "I can recommend some therapies for her, pero depende sa kanya if she wants her memories back. I will always wish you both good things, call me if something happens okay?"

Tinapik nya ang balikat ko at umalis na. At that time tuluyan na akong nanlumo. Naalala ko yung sinabi nya saakin na natatakot syang sumaya dahil malala yung binabawi, sobrang lala naman ng bawi sa kanya nito.

"Hyung ano nangyare?" Narinig ko ang boses ni Minho sa gilid ko. "Babalik pa ba ala-ala nya?"

"Maybe? Maybe not, hindi natin alam" iling ko habang pinupunasan ang aking mga luha.

"Promise me one thing Minho"

Deretso lang syang nakatingin saakin nag aantay kung ano bang sasabihin ko.

"Always be by her side no matter what happens"