The Bleeding Heart Of A Frozen Love - One Direction

O41 Shopping In Brisbane

nog een stukje :) vinden jullie het al leuk ? 

----------------------------------------------

‘Maddison,’ riep mijn vader, ‘kom je? We gaan!’

Haastig pakte ik mijn tas van het bed en stapte toen de woonkamer in.

‘Je kan wel merken dat onze dochter er weer is,’ lachte mijn moeder. Ze stonden alweer op mij te wachten. Vandaag zouden we naar Brisbane gaan, wat hier een aantal kilometers verder lag. Mijn moeder zei dat ik dat leuk zou vinden en als iemand mij goed kende, was het mijn moeder wel. Toch was het wel heel anders om met mijn ouders ‘op vakantie’ te zijn dan met de jongens en meiden. Mijn ouders waren meer van het doen. Op Mallorca hadden we bijna iedere dag liggen zonnen. Gelukkig scheen hier ook een Australisch zonnetje en daar was ik maar al te blij mee, want nu kon ik mijn Ray-ban zonnebril opdoen die ik van Louis had gekregen. Het klimaat aan deze kant van de wereld was weer totaal anders dan in Londen. Het was nu herfst daar, maar hier begon juist het mooie weer, alhoewel het bijna altijd mooi weer was in dit land.

Ik stapte in de auto bij mijn ouders en na een half uur kwamen we in Brisbane aan. Ik keek mijn ogen uit naar de hotels, stranden, de zee, de winkels. Wat was dit een bruisende stad! Totaal anders dan waar mijn ouders verbleven. Daar was het verlaten, met enkel af en toe een boompje of een ander klein bungalowhuisje.

Mijn vader parkeerde de auto netjes in een zijstraatje en uitgelaten stapte ik uit. Meteen sleurde ik mijn moeder mee naar de hoofdstraat, waar het wemelde van de schattige boetiekjes en souvenirwinkels. Ik draaide een rondje om mijn as om alles te bekijken. Wauw! Dit was zo gaaf!

‘Zullen we eerst ergens gaan lunchen?’ vroeg mijn vader.

Ik keek op mijn horloge: ‘pap, het is pas elf uur.’

Hij lachte: ‘Zal ik anders maar op een terrasje gaan zitten terwijl jullie gaan winkelen?’

‘Als jij vrolijk wordt van mensen-kijken, dan vind ik het prima,’ plaagde ik hem. Hij liep weg naar een willekeurig terras en mijn moeder keek mij aan: ‘Waar wil je heen?’

Mijn blik ging van winkel naar winkel en toen leek ik het perfecte winkeltje te vinden. Met mijn vinger wees ik ernaar en met een klein huppeltje gingen we er samen heen. Binnen was het een oase van allerlei pastelkleuren. Kaki-groen, beige, oud-rose. Jurkjes, blousjes, tuniekjes. Ik trok een paar leuke kledingstukken uit de rekken en liep toen tegelijk met mijn moeder naar de pashokjes.

Het kaki-groene jurkje, met bij mijn taille een mooie bruine riem, stond helemaal geweldig. Volgens mijn moeder dan, aangezien ik niet zoals Ruby was die zichzelf fantastisch vond.

Met een plastic tasje liepen we de winkel weer uit en gingen nog wat leuke boetiekjes in, toen we toch echt trek kregen en bij mijn vader neerploften op het terras. ‘En is al jullie geld al op?’ lachte hij.

Ik viste de tasjes tevoorschijn en liet zien wat ik gekocht had. Het jurkje, een mooie tas en een super leuk blauw-wit gestreept shirt met daarop een gekleurd anker, voor Louis. ‘Ik hoop dat hij het past, ik denk van wel. Hij trekt het maar gewoon aan, want ik kan niet even een, twee, drie terug naar Australië om het te ruilen,’ lachte ik.

De ober verstoorde mijn verhaal, zodat hij de bestelling kon vragen: ‘Wat willen jullie graag eten en drinken?’

‘Voor mij een grote sandwich, misschien wel twee. Doe maar met zalm, alstublieft. En een thee,’ ging ik voor.

Mijn ouders bestelden wat anders en moeders keek mij aan: ‘drink je nou nog steeds zoveel thee?’

‘Ja, en door Louis is het alleen maar erger geworden, want hij houdt ook van Yorkshire thee,’ zei ik.