OO8 I'll Be There

282 7 0
                                    

hey :) nog een hoofdstukje

ik probeer om elke dag een hoofdstukje te posten ! :D

Ik opende met tranen in mijn ogen de deur. Mijn gezicht zei al genoeg voor hem. Ik werd meteen geknuffeld en ik werd een tijdlang niet meer losgelaten. Zo stonden we in de deuropening. De warmte van zijn lichaam voelde ik tegen het mijne. Toch leek het niet helemaal door te kunnen dringen, want ik had het van binnen nog steeds koud. Na enige tijd werd ik losgelaten en werd ik aan mijn hand mee naar de huiskamer getrokken. Hij liep weg en kwam na twee minuten terug met twee dampende koppen thee. Hij kwam naast mij zitten op de sofa en trok mij tegen zich aan, waardoor ik nog harder begon te huilen.

Zachtjes begon hij mij heen en weer te wiegen, waardoor ik enigszins rustig werd. Ik hapte naar adem en daardoor schokte mijn lichaam van emotie: 'Lou,' was het enige wat ik wist uit te brengen.

‘Lou,’ zei ik nogmaals, ‘ik vind het zo moeilik.’ De woorden verlieten mijn mond moeizaam. Louis opende zijn mond en sloot hem toen weer, bedenkend wat hij moest zeggen. Hij kon eigenlijk ook niet weten wat hij moest zeggen.

‘Maddison, ik snap je volkomen,’ fluisterde hij.

‘Ik kan het gewoon niet aan om Liam met haar te zien, en ik vind het nog erger dat de vriendschap die ik ooit had met hem, nooit meer terug zal komen. Hij heeft me pijn gedaan met wat hij gezegd en gedaan heeft. Het kan nooit meer gerepareerd worden,’ ratelde ik eruit.

‘Ik snap je,’ zei Louis.

‘Hoe kun je dat nou snappen?’ snauwde ik. Meteen had ik spijt van mijn reactie en sloeg mijn hand tegen mijn mond. Het leek hem niet uit te maken, want hij reageerde rustig terug: ‘Ik heb hetzelfde als jou meegemaakt.’

Ik keek hem verbaasd aan: ‘Echt waar?’ vroeg ik zacht.

Hij knikte sip en begon te vertellen: ‘Ik had vroeger ook een beste vriendin. We deden altijd alles samen en waren onafscheidelijk. Maar toen ze ging verhuizen, verslapte de band en begreep ik dat ze onze vriendschap wilde beëindigen. Het is al maanden geleden dat ik haar voor het laatst gesproken heb. Vaak heb ik geprobeerd haar te bellen, te smsen of wat dan ook, maar ze wil geen contact meer met mij. Ik snap niet wat ik verkeerd heb gedaan en ik zou haar zo graag weer willen zien. Maar ze heeft ook mijn vertrouwen beschadigd. Ik dacht dat onze vriendschap eeuwig zou duren, maar nu is het heel onverwachts weg. Ik denk niet dat als ik haar ooit nog zou zien, onze vriendschap hetzelfde zou worden als vroeger. Ik vind het jammer dat ze zo doet en ik begrijp ook totaal niet waarom ze dit doet. En Maddison, toen ik jou zag huilen deed het me aan mezelf denken. Ik weet precies wat je doormaakt. Ik weet wat je voelt, wat er door je heen gaat. Ik wil je hoe dan ook helpen om eroverheen te komen. Hoe ik je kan helpen weet ik niet, ik weet niet eens hoe ik mezelf moet helpen. Maar ik zal er voor je zijn,’ beëindigde Louis zijn verhaal. De tranen stroomden over mijn wangen en langzaamaan begonnen ze ook bij Louis te lopen. Samen zaten we huilend op de bank. We hadden precies hetzelfde probleem, dezelfde gevoelens, dezelfde gedachtes. En we wisten geen van beide wat we hieraan moesten doen.

The Bleeding Heart Of A Frozen Love - One DirectionWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu