لطفا قبل از خوندن ووت بدید و کامنت یادتون نره
کیوتی ها.
دو هفته رو با سختی پشت سر گذاشت. به خاطر پاش مجبور شد سرکار نره و کلاس های دانشگاهم با کلی دردسر میرفت.
خوشحال بود که امروز باید گچ پاش رو باز کنه. وارد اتاقشون شد و بعد از گذاشتن کوله اش و عوض کردن لباس هاش و برداشتن یک شلوار و لنگه کفشش بیرون رفت.
قرار بود با فلیکس برن تا گچ پاش رو باز کنه ولی خبری ازش نبود. زیرلب فحشی بهش داد و مشغول گرفتن شماره اش شد که صدایی نزدیک گوشش شنید.
شوکه به عقب چرخید که تعادلش رو از دست داد. با وحشت چشم هاش رو بست که دو دست قوی کمرش رو محکم گرفتن و بالا کشیدنش.
چشم هاش رو باز کرد که با چهره نگران ییبو که بهش نگاه میکرد رو به رو شد. بی حرف بهش خیره موند، بعد از دو هفته داشت میدیدش و باید اعتراف میکرد دلش براش تنگ شده.
فکر میکرد ییبو بیخیالش شده که توی این دو هفته ازش خبری نبود. با شنیدن صدای ییبو به خودش اومد.
_ متاسفم....نمیخواستم بترسونمت....حالت خوبه؟
+ اینجا چیکار میکنی؟
_ بریم گچ پاتو باز کنیم
+ چی؟
_ آم هیون فلیکس رو به زور برده سر قرار....منم اومدم ببرمت گچ پاتو باز کنم
+ مزاحمت نمیشم
_ من خودم اومدم دنبالت ژان چه مزاحمتی
ژان سری تکون داد و سعی کرد قندهایی که توی دلش آب میشد رو نادیده بگیره. با کمک ییبو سوار ماشین شد و کمربندش رو بست.
_ وقت داری بعدش بریم یه کافه ای؟
+ برای چی؟
_ حرف بزنیم
+ باشه
ییبو لبخندی زد و راه افتاد. تمام طول مسیر و زمان باز کردن گچ پاش توی سکوت گذشت. ییبو به شدت درگیر این بود که حرف هاش توسط ژان اشتباه برداشت نشه و ژان کنجکاو بود حرف های ییبو رو بشنوه. بعد از عوض کردن شلوارک لیش با شلواری و پوشیدن کفشش سرپا ایستاد.
نفسش رو بیرون داد و قدمی برداشت. هنوز کمی پاش ضعیف بود ولی خب میتونست باهاش راه بره. ییبو کنارش ایستاد که اگه نیاز بود کمکش کنه یا حتی بغلش کنه، که خود ییبو مورد دوم رو ترجیح میداد.
هیکل بغلی ژان انگار ساخته شده بود تا بین بازوهاش گرفته بشه و توی هیکل روی فرم ییبو غرق بشه.
ییبو نگاهی به ژان و بعد به خودش انداخت. ژان دقیقا چفت بغلش بود و باعث شد ییبو بی اراده لبخند ذوق زده ای بزنه. وقتی با چهره کنجکاو و سوالی ژان رو به رو شد لبخندش رو خورد و گفت:
YOU ARE READING
YOU SAVE ME AND I FALL IN LOVE WHIT YOU
Romance˓▾ 𝐅ICTION: You Saved Me and I Fell in Love with You ˓▾ 𝐆ENR: Romance - Smut ˓▾ 𝐀UTHOR: sʜɪᴀ ییبو دستش رو ول کرد و جلو رفت که باعث شد ژان ناخودآگاه به دیوار بچسبه. با همون نیشخند جذاب به صورت متعجبش نگاه میکرد و انقدر جلو رفت تا قفسه سینش به سین...
