Bölüm 13

160 3 0
                                    

Öncelikle merhaba uzun bi zaman oldu bölüm atmayalı depremden dolayı biraz karışıktı durumlar kafamı dağıtmaya çalşıyorum şuan bile gece 04:14 tam uyuyamıyorum zor çünkü Allah yaşatmasın neyse gelelim bölüme zaman atlaması yapmak istiyorum biraz hem Kartal Atlas büyümesi için birazda aslında yani beğeni ve yorum yapalım lütfen beğenmek çok zor değil sonuçta bende yazıp emek veriyorum şimdiden teşekkür ederim size

Malum gecemizin ardından Kartal Atlasın ağlaması ile kendimize gelmiştik sonrasında biraz utansamda Fatih'in rahat tavırından sorun etmeyerek bende alışmıştım şimdi ise yatakta sere serpe yatıyordum niye mi çünkü regl olmuştum ve çekilmez biriydim Kartal atlasta fatihleydi bugün 5 aylık olmuştu bugün sütüm yetersiz geldiği için mama da veriyorduk ek olarak zaten erken doğmuştu tam beslenmesi gerekiyordu çok şükür sağlıklıydı hiç bişeyi yoktu yavaşça yataktan kalkıp sabahlığımı üzerime giyip kuşağını bağladım aşağı inmeye koyuldum aşağıdan gülüşme sesleri geliyordu biraz daha yürümeye devam ettiğimde ise salonda oturan Ege Fatih'in yakın arkadaşı ,Fatih ve oğlumuzu görmüştüm kendi aralarında hem konuşup hem gülerken benim geldiğimi farketmemişlerdi.

İçeriye adım attıktan sonra beni farketmişlerdi ilk farketmeden Ege oldu çünkü Fatih'in sırtı bana dönüktü
"Günaydın yenge"dedi neşeli bi sesle
"Günaydın Ege nasılsın"
"İyiyim iyiyim Kartal atlası görmeye geldim bende"
"İyi yapmışsın hoş geldin açmısn"
"Hayır yenge bıraz daha konuşmaya devam edersem Fatih beni vuracak sanki" o sırada gözünü Fatih'e çevirdim kırmızı görmüş boğa gibi bakıyordu bana galiba sabahlık içindi saçma kıskançlıkları vardı bu adamında "buyur Fatih" dedim gözlerinin yeşiline bakarken "günaydın karıcım ne bu hal ?
Kartal atlası alıcam Fatih aç ve Ege'nin burda olduğunu bilmiyordum
Açıklamamdan yetirince tatmin olmuşlukla Atlası kucağıma verip benimle beraber yukarı odaya doğru geldi odaya geçer geçmez ilk önce sabahlığı çıkardım atlası koluma yatırıp göğsümü açıp emzirmeye başladım Fatih karşıma geçip beni izlemeye başladı bu aralar fazlasıyla gergindim diye bana yaklaşmıyordu daha doğrusu ben yaklaştırmıyordum sinirimi bozuyordu ortamdaki sessizliği bozarak.

"Bugün dışarı mı çıksak"dedi Fatih karamasardı biraz ama benim değişikliğe de ihtiyacım olduğunu düşünüyordu düşmanı çoktu koruyamamaktan korkuyordu

"Olur Atlasada değişiklik olur biraz hem" gözleri tekrardan beni buldu gülümsedim çok güzeldi benim adamım tamam ozamn ben korumalara söyliyim hazırlık yapsınlar bu hafif telaşlı hali ile gözüme aşırı tatlı gelmişti o an aklımdan geçen düşünceyi file döktüm
"Gel bir tane öpim hele seni ya"
Güldü hatta kahkaha attı beklemiyordu galiba.

yanıma yaklaşıp dudaklarını dudaklarıma kapatı kısa bi öpücük verdi bana sadece bir kaç saniyelik bir öpücük bile beni etkilemesi için yeterliydi keza onu da etkilemesi icin fazlası ile yeterliydi pantolonun önünden belli olan şişlik ile kıkırdadım çok çabuk ereksiyon oluyordu en ufak bi temasim yetiriyordu.

Fatih odadan cikip gittikten sonra kartal atlası doyana kadar emzirmistim ztn emzirdigim yerde kucağımda uyuya kalmıştı ayni babasina benziyordu güzel bebeğim

Dolabın karşısına gecip ne giycegime karar vermeye çalıştım gri bir elbise giydim yanları büzgülü dizinin bir karış üstünde biten v yaka bi elbise altına siyah topuklu ayakkabi ve siyah kol çantası aldım hazırdım.

Sıra oglumu giydirmekte ama önce mutfağa inmeli ve kartala atlasa mama yapmalıydim çok iştahlı bi oglum vardı ayagimda ki topukluları cikardim rahat edebilmek icin gidince giyerim diye.
Mutfağa inip 500ml mama yaptım atlasın yiyebileceği kadardı fazlasını kusuyordu ztn diğer ay doktor eşliğinde ek gıdaya başlıyacaktık mama yapmaya odaklanmışken arkamdan gelen ayak sesi ile fatihin geldiğini anladım

"Canım napıyorsun"dedi sakin bir tonda oda üzerini değişmişti herzamnkinden farksiz siyah bir takim giymişti yine ona eşlik eden bir parçası gibi duran siyah ayakkabıları
"Atlasa mama yapıyorum çıkmadan önce içereyim orda sorun olmasın"
Kaşlarını çattı ve
"Kartal bize yükmuş gibi konuşma sorun falan çıkmaz orda acıkırsa orda imkan yaratırım bir daha böyle bisey düşünme"dedi
Öylr düsünmüyordum zaten sadece orda huysuzlansin istemiyordum bu kadar yani ama uzatmamaya çalışarak sadece kafa salladım.

Mutafkatan çıktıktan sonra odaya çıkıp atlasi doyurmuş üstünü değiştirmiştim ayakkabılarımı giyip hafif bi makyaj yapıp aşağı inmeye koyuldum kucağımda atlasla gayet uyumlu giydirmiştim babası ile ona da siyah bi gomlek siyah pantolon ve ayakkabı giydirmiştim bizim icin hava serin degildi ama onun icin serindi yeni kıştan çıkmıştık üstüne kot siyah bi ceket giydirdiktsn sonra asagiya indik salonun ortasında bizi bekleyen fatih telefonuna bakıyordu.

Topuklu ayakkabılarımın sesinin yankılanması ile gözleri bana döndü anında telefonu cebine koyup yanima geldi ve dudaklarını dudaklarıma hissettim onu hissetmeyi seviyordum ihtiyaçla bos olan elimj koluna koydum ayni zamanda uyarmak için kucağımda atlas vardi ona zarar verebilirdik uyarımı dikkate alıp geri çekti ve gözlerime bakmaya devam etti

"Bu elbise neden bu kadar kısa göğüslerin dışarda resmen seni bu şekilde sadce ben görebilirim o yüzden git çıkar hemen"
Suratına düz bi ifade ile bakmaya devam etmiştim
Kararlıydım bu elbise ile gidecektim.

"Hayır çıkartmıycam"

Kucağımdan atlası alıp sabır çekmeye devam etti
"Tek bir kişinin gözü dahi sana değerse orda gözünü çıkartırım tamam mı"

Hızlıca kafamı salladım tartışma yaratmaya gerek yoktu kapıyı acip dışarıya çıktı benimde elimi tutarak bir eli ile atlası tutarken diger elini benim parmaklarimin arasından geçirmişti dış kapıda İlyas bekliyordu dış kapıya varır varmaz ilyas fatihin kulağına eğilip birşeyler söyledi fatihin kaşları çatıldı belli etmek istemez gibi hemen yüzündeki ifadeyi düzeltip arabaya bindirdi sonra kucagima oğlumu verdi normalde arkaya koyardi bebek koltuğuna ama bu sefer kucağıma vermişti bir restoranda yemek yiycektik oraya dogru ilerlemeye başladık fatih hiç benden tarafa bakmazken ayni zamanda düşünceli ve sinirli duruyordu direksiyonu sıkmaktan parmak bogumlari bem beyaz olmuştu arabanin hizi giderek artarken korkmaya başlamıştım tedirigin bi şekilde
"Fatih yavaşla lütfen"dedim ama duymamış gibi hızını daha da artırdı dahada tedirigin ve korkarken birden içimdeki hisle beraber sesin titrerken"Fatih yavaşla nolur"

Kendine gelir gibi silkelenip aniden frene basti beklemediğim için öne doğru savruldum hemen annelik iç güdüsü ile atlasi sarmaldim fatih ön kaputa çarpmiyayim xiye beni tutmuştu araba durunca sinirle "AMACİN BİZİ ÖLDÜRMEK Mİ KIRK YILIN BAŞİ DIŞARIYA ÇIKIYORUZ ŞU TAVIRLARINA BAK YA ATLASA BİŞEY OLSAYDİ BENİ VE KENDİNİ DÜŞÜNMÜYORSAN ONA DÜŞÜN VE KENDİNE GEL "

İÇİM rahatlamıştı resmen sesime huysuzlanan atlas ağlamaya başlamıştı onu susturmak için elbisemin askısını indirip göğsümü dışarıya çıkarıp emzirmeye başladım o sırada fatih devam etmeye başladı sorun en merak ediyordum bu kadar kendini kaybediren şey neydi canımi sıkmıştı bu durum

"Suratını asma senden saklamak istemiyorum baban kaçtı ve bulamıyorum bir türlü heran bisey olucakmis gibi yaşamanızı istemiyorum artık kartal var ve dikkat etmem gerekiyor ama elime yüzüme bulaştırıyorum bi haltı beceremiyorum"diyerek kafasına vurmaya başladı bu hali beni tedirgin ediyordu
"Fatih fatihim benim snaa güvenim sonsuz yapma nolur bak korkuyorum senin bizi koruyacağına hiç şüphem yok "

"Özür dilerim sizi korkutmak istememiştim sadece düşündükce kendime zarar vermek istiyorum resmen kafayı yiycem tamam şimdi kendimi topluycam eve dönelim mi geceyi daha fazla berbat etmek istemiyorum "
Kendini suçlu hissediyordu ben fatihi bu kadar güçsüz görmemiştim bu hali beni rahatsız ediyordu

"Evet dönelim lütfen moralimiz yeterince bozuk ve bu senin suçun degil hata yapabilirsin seni cok seviyorum ben merak etme bunun da üstünden gelecegiz.


Bölüm sonu

🤟

Âşk PaylaşılmazHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin