Âşk Paylaşılmaz

bölüm 14

Merhaba yeni bölümle karşınızdayım kitap hakkındaki görüşlerinizi merak ediyorum yorumlarda bahsedebilirsiniz yada özelden yazabilirsiniz şuan çok az okuma alıyor ama kendimi geliştircegime inanıyorum

O gün eve geldikten sonra fatih geçip direk uyumuştu bizi koruyamamaktan korkuyordu herkesin karşısında titrediği Fatih Dağlıhan benim karşımda bizi koruyamamaktan korkuyordu korkusunu anlıyordum çünkü babam bana değil belki ama oğlumuza zarar verirse bunu dayanamazdı onun tek dayanagı bizdik bizi kaybederse yıkılırdı tıpkı benimde onu kaybedersem yok olacağım gibiydi o benim bu hayattaki tek varlığım onunla çok berbat zamanlar geçirdiğim vakit tanışmıştık.
Faruk bana tecvüz ettiginde dünyamın başıma yıkıldığı zaman aslında hayatımın aşkı ile tanısacagimi bilmezdim iyiki o gün bana çarpıyordu yoksa şuan ne halde olabilirdim bilmiyorum herhalde farukla evli olurdum o pislikle evli olma düşüncesi bile midemi bulandırıyor.

Abimden uzun süredir haber anlamıyorduk fatihle bu konuyu konuştuğumda abimin mutlaka bi açıklaması olacağını söyledi.
En azından bi haber verebilirdi doğum yaptığımda yanımda olabilirdi nefes alıp almadığını bile bilmiyorum çok saçma bi abi kardeş ilişkimiz vardı hiç bi zaman zaten bana bi açıklamazdı ne işle meşgul olduğunu bile bilmiyordum sorduğum zaman seni ilgilendirmez sen karışma diyip susturuyodu.

Şuan ise mutfakta masaya oturmuş süt içiyordum Fatih sabah erkenden çıkmış bana bi açıklama bile yapmamıştı giderken bu aralar aramız bozuktu soğuk davranıyordu
Kafası çok doluyudu yeraltındada  işleri ters gidiyormuş bana bağırıp çağırmamakk için sabah erken gidip eve gece geç geliyordu bu sayede daha yaz yüz yüze geliyorduk

Mutfaktan çıktım ATLASA baktığımda hala uyukladığını gördüm aslında fatihi biraz özlemiştim yada çok özlemiştim onu göremeye yanına gitmek istiyordum bildiğim kadarı ile depodaydı en son ki telefon görüşmemizde anı bi kararla hemen üstüme diz üstü dar hakı yeşili bir elbise giydim ayaklarıma ise siyah bir klasik tek bant topuklu ayakkabı giyip atlasın beşigine doğru baktım uyanmış elleri ile oynuyordu.

Atlasa da lacivert bi tulum giydirdim kocağıma aldım merdivenlerden aşağı inip evdeki hizmetliye bakındım etrafta görünmüyordu
"Aysunn bakarmısn"
Koşarak yanıma gelen orta yaşlarında boyu yaşına rağmen kısa olan aysuna baktım aslında aysun abla demek istiyordum ama izin vermiyordu
"Buyrun idil hanım bir isteğiniz mi vardı"
"Ben atlasla fatihi görmeye gidiyorum evde olmayacağımı haber vermek istedim"
"Tamam hanımım akşam için özel istediğiniz yemek var mı"
Hayır anlamında kafamı sağa sola salladım kapıya dogru ilerlerdim kapının kulpunu açtığımda kapıdaki korumalar başlarını yere eğdiler ilyas hemen koşarak yanıma geldi.

"Yenge hayırdır nereye"

"Evet ilyas iznin varsa kocama gitmek istiyorum"

"Estağfurullah yenge öyle demek istemedim abinin haberi var mı "

Hayir sürpriz yapicam sende söylemiyceksin ilyas"

"Yenge olmaz götüremem içeri girin lütfen "

"Lafımi ikiletme ilyas bozuşuruz hemen arabayı getir depoya gidelim"

Hızlica kafa sallayıp arabayı getirmeye gitti bu sürede etrafa bakındım koruma sayısı artırılmıştı gelen arabayla beraber yola çıktık evimiz hızla geride kalırken fatihin vereceği tepkiyi düşünüyordum süprizlerden hoşlanmazdı daha önce çok deneyimlemiştim.

Yol akıp giderken düşüncelere dalmıştım annem ablam babam onlarla ilgili düşünecek güzel bir anı aradım zihnimin köşelerinde bulamadım yoktu

Aradan geçen zamanla araba sarsıntı ile durdu depoya geldiğimizi anladım umarım fatih yanlızdır kimse ile görüsmesine dahil olmak istemiyorum