(1.5 ay sonra )
Herzamnki bahçede köşeme oturmuş kafamın içinde dönen cümleleri dinliyordum yine yeniden olan şeyleri son bir ayda tekrar tekrar düşündüğüm şeyleri.
Üzerimde pijama takımı vardı o kadar salık bi haldeydim ki o kadar berabt bi hal midem kaldırmıyor artık sürekli kusarken buluyorum kendimi uyuyamıyorum ne zaman gözlerimi kapatsam gözlerimin önüne geçmiş geliyo kaç kere ağlayarak uyandım kaç gece uykumda ağladım saymadım saymayı bıraktım 7 kilo vermiştim zaten zayıftım artık bi zombi gibiydim göz altı morluklarimi söylemiyorum bile bugün 36. Günüdü doğru dürüst uyumadığım. Atlasla dogru dürüst ilgilenemiyordum arada emziriyordum sadece fatihle hiç diyaloğa girmiyordum o ona tavır aldığımı zannediyordu yemek günü olanlar için kendi içimde affetmiştim onu da artık. Kafam bulanıyor sürekli babamın, faruğ'un hayallerini görüyorum seslerini duyuyorum onlarla savaş halindeyim. Faruk sürekli kabuslarima giriyo iğrenç sesini duyuyorum bana dokunuyo o pis elleri ile uyandığımda ise etrafa bile bakmadan direk banyoya girip kaynar su ile banyo yapıp derimi keseliyorum belki pisligim arınır diye .
Şimdi diyeceksiniz sen burda ölürken fatih napıyo benimle konuşmaya çalışıyor tabikide yanıtsız bırakıyorum hepsini dedim ya gerekmedikçe diyalog kuruyorum diye gerçekten kurmuyorum . Kendi oğlumdan uzaklaştım ben ben bebegime zarar verebileceğimi düşündüm ben ona zarar versemde yaşayamazdım ki zaten fatih halime korkuyor kendime zarar vercegimi düşünüyor çünkü daha önce yapmadığım şey degil .
Kafamdaki düşünceler beni mahvediyor günden güne eriyorum ve beni farketmiyor zoruma gitmiyo değil delirdigimi düşünüyo belki de ama her gün onun yanında uyurken rüyamda tecavüze uğradığım anı sürekli görmek o ihanet gibi geliyo yoruldum bitmiş bi haldeyim artik nasıl toparlanırım bilmiyorum çünkü çıkış yolum kalmamıştı.
Geçen hafta faruk mesaj atmıştı yine fatihin kucağında oğlumla oynarken çekilmiş bir fotoğrafı onu göndermişti bana altına bu notu yazmıştı 'onlar için onlardan vazgeç yoksa ikisininde sonu pek ic açıcı değil '
Fatihe bu nottan bahsetmedim zatten nottan sonra tamamen çökmüştüm artık düşünüyorum beni alırsa fatihi oğlumu rahat bırakır mı düşündükçe derine dalıyorum daldıkça yüzeyi görmiyorum dibe çekiliyorum.
Bahçede bir harketlilik hissettim dönüp bakmam istemedim geleni biliyordum hergün aynı saatte geliyor beni izliyor yukarıya atlasa bakmaya gidiyordu bendeki bu değişimi ve düşüncelerimi merak ediyordu ama sabır ediyor şimdilik istese bir dakikada öğrenirdi ama beni zorlamak istemiyo kendim gidip anlatmamı istiyordu belki sonra anlatırdım ama şimdi değil.
Ben ne kadar berbat bi haldeysem o o kadar bi şıktı görüntüsünden asla ödün vermezdi asla çünkü onun için ciddiyet birazda kıyafetten anlaşılırdı.
"Bugün nasılsın"
Cevap vermedim lüzum yyok
"Ne zaman bitecek bu suskunluk seni zorlamıyorum diye bitirdin kendini bizi hepsi bi kadına bir kaç saniye baktım diye mi ne kadar da abarttın "
Beni gaza getirmeye itiraf etirmeye çalışıyordu ama o kadın tekrar görene kadar umrumda degil artık.
Cevap vermeyeceğimi anlamış gibi biraz daha benim halimi anlayıp atlasa bakmaya çıktı o odaya gidince bende ormanı izlemeye devam ettim.İzlerken ağaçların arasında birini gördüm bu faruktu oydu doğrudan bana bakıyordu sonra gözlerini yukarıya çevirdi bizim yatak odamıza bakıyordu fatihle atlas cama yakın bir yerde oynuyorlardı onları gösterdi bana tekrar önüme döndüğümde elleri ile 3 işareti yaptı son 3 gün diyor son 3
Hızlaa ayaklandım vücudum titremeye başlamıştı bile hızlı hızlı yürürken başımın dönmesi ile çığlık attım sonra kafamı vurmuştum galiba bir süre fatihin sesini duydum sonra sesler kesilirken karanlığa teslim oldum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Âşk Paylaşılmaz
Teen FictionBi anda irkildi kendine geldi ve gözleri doldu hemen noluyordu ona karnıma çevirdi yeşillerini "dokunabilirmiyim." Dedi öyle kaldım ilk defa benden bağırıp çağırmadan bişey istemişti kendinin olmadığını iddia ettiği bi bebeğe dokunmak istemişti gözl...