Chapter Twenty-two

68 4 0
                                    

Chapter Twenty-two

TWO POLICEMEN TENDED VLADIMIR whom was so exhausted and needs immediate medication. Pinasakay nila si Vladimir sa helicopter para dalhin sa ospital. Hindi na kami nagkausap pa dahil nanghihina na talaga siya. Dadalawin ko na lamang siya sa ospital. Kakasikat lang ng araw. Nanginginig ang mga laman ko sa pagod. May dumaloy na likido sa noo ko at nang pinahid ko ay nabalot ng pula ang mga daliri ko. Tanda kong tumama ito sa pader sa loob ng selda habang nakikipaglaban ako sa mga tauhan ni Mikael kanina. Kumikirot ang panga ko dulot ng malalakas na sampal na natamo ko kay mula Mikael. May sugat din sa labi ko at nalalasahan ko ang sarili kong dugo mula dito.

Napakaraming mga pulis ang naririto. Sinusuri ang buong kapaligiran. pa ng mga iilang tauhan ng nga Del Fuego. Pinakawalan din ang mga kababaihan at kabataang ikinulong sa basement saka pinasakay sa isa pang yate na kararating lang. Masaya ako para sa kanila. Mukhang ito na ang pinakatama at ang pinakamabuting bagay na nagawa ko sa buong buhay ko.

Nakita ko si Mikael na kakagaling lang sa yate niya kung saan ito sana ang sasakyan para tumakas. The biggest and mischievous fish in the sea has finally caught. Matalim ang kaniyang mga titig sa akin nang dumaan sa gawi ko. Kung nakamamatay lang ang mga titig ay kanina pa ako nakahandusay rito. Nakaposas ang kamay sa likod. Sa kabila ng pagkakahuli't naghihintay na kulungan, may tapang pa rin sa mga mata niya. He's still proud. He can never get away from his crimes now.

"Selena!" A very familiar voice called. He's here. I turned around and saw Troy with his bloodshot eyes, worries and relief at the same time were written all over his face. I smiled at him as my way of saying I'm well. A shadow of anger filled his face as he stride towards me. He heaved a sigh and the anger no longer dwell on his face. He then, pulled me for a tight hug and from that moment, the exhaustion all over my body instantly left me. "Thanks God, you're alive!" He breathes heavily.

We left the place and I fell asleep while we're on the helicopter as we were on our way back to Caliente. I fell asleep soundly on Troy's arms. It might be the last chance for me to smell his manly scent. To be able to lay in his lean arms.

I woke up in an all dirty white walls and a fancy chandelier then Troy's immaculate face greeted me. I am happy and in pain at the same time. Napahimbing pala ang tulog ko. Maliban sa wala akong tulog ay pagod na pagod ang katawan ko. It has been long bsince I went to a battle. My limbs seems idled. Madali akong napagod. He smiled at me. His eyes were glimmering, making me forget a promise ere I made.

Troy caressed my cheeks then trailed his fingers down my neck to my collarbone and I realized that there was a necklace down there. I move my free hand to hold the necklace but I touched his fingers instead, sending shivers down my spine. Even in this little way, Troy had conquered my whole being. One simple touch, feels like I'm drowning.

He then, remove his hand on my neck to give way. I thought it was the necklace that I lent from Chiron but it's different. It's no longer a stone. Seems like a crescent moon. "I think about you whenever I look at the moon, you know." Then he smiled sadly. "Too distant and out of reach." I am holding my breath after I heard his words and my heart skipped a beat but I managed to get up. Our face levelled and his green eyes is drowning me.

Malamlam ang mga mata ni Troy na nakatuon sa akin. "Ilang oras akong nakatulog?" Pag-iiba ko sa usapan. Hindi ko alam paano tutugon sa sinabi niya dahil kahit may mahal ko siya ay hindi ko alam kung ano ang gagawin ko sa nararamdaman ko. Hindi na rin naman kelangan kasi aalis din ako dito sa Caliente.

Nakatingin siya sa labi ko saka lumunok bago sumagot. "12 hours." Sagot niya. Luminga ako sa buong kuwarto at napagtantong hindi ito ang kuwarto namin nina Drake. Hindi pa ako kailanman nakapasok sa kuwarto ni Troy maliban ngayon. Si Drake lang ang labas-masok rito. And that reminds me of my siblings. "Drake's at the pool with Apollo and last time I checked, Hope is downstairs with my sister." Agap niya na tila nababasa ang isip ko. "They were here earlier, watching you drool on your sleep." Nangingiting turan niya. Pinaikot ko ang mga mata ko at may namumuo ring ngiti sa labi ko. Troy and his dry sense of humour. But I'm still avid fan no matter what. "Where do you prefer to eat your dinner?"

CALIENTE SERIES: Love: A Game Of FoolsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon