Unpremeditated

9: City Meet

"Wrong court! Three, love."

"Long! Five, two."

"Short! Seven, three."

Nakatatlong error na ako sa service, hindi rin ako maka-receive ng ayos. So far, wala pa ring reklamo si Keon. Of all times Ian can confess, he chose yesterday. I know I need not feel guilty, but I can't stop thinking about it.

Sorry lang ako nang sorry sa kakampi ko kapag nagkakamali at nag-aapir lang kami ng raketa. Lahat ng points namin ay sa kaniya galing.

"Keon, sorry talaga." Huminga ako ng malalim at umiling para hindi isipin si Ian. Palpak.

"Ayos lang." Tipid niyang sagot at pumwesto para i-receive ang service.

Nanatili lang ako sa gitna dahil nasa likod niya dumeretso ang shuttlecock. Pumunta ako sa unahan kasi nag-drop shot lang ang kalaban dahil mabilis siyang bumalik sa pwesto, ipinasa ko lang over the net ang bola.

"Drop! Seven, four."

"Nice shot." Inilahad pa niya ang raketa. "Salamat."

Cheers.

It was my turn to serve again sa even side. We're three points back because of me. I brushed of the thought and focused.

Naknam–

"Wrong court! Eight, four. HI-Tech, ayusin ang service!"

"Sorry po."

"Ready na?" Tanong ng player sa kabilang side. Nag-thumbs up ako bilang pagtugon.

"'Wag mong sagutin, wrong court." Bulong niya sa'kin pero nasagot ko na ang service at nag-land naman sa may gawing kaliwa.

"Eight, five!"

Nagpalit kami at siya naman. His serves are good, nasa may likuran siya at backhand stroke gamit niya. Sa'kin kasi forehand kaya mas malaki ang tendency na pagka-serve ko, ma-smash agad. Nakuwento ko na rin naman sa kaniya na do'n ako nasanay.

Pagkatapos ulit niyang mag-serve sa even side, isang intense rally na naman ang naganap sa'min. I felt so guilty that I have made lots of errors from the start kaya bumabawi ako ngayon.

"Smashed! Seventeen, nineteen!" We're almost there and it's always good to have a two point lead.

When I served, the shuttlecock landed on the opponent's service line.

"Lagpas na sa line eh. Seventeen, twenty!"

"Ace!?" Napaharap ako kay Keon and he said,

"Nice serve, Zera." I replied thanks then he unexpectedly patted my head.

"Service mo na ulit, kaya mo 'yan."

Wtf. Kinilig ako.

I did my part tapos smash agad ang ibinalik sa'kin. 18-20 na.

"Sorry."

"It's fine."

Ako pa ang receiver. Focus naman, Zera. Natawa ako saglit kaya nahinto sa pag-serve ang kabilang panig. "Sorry po. Okay na."

Solution shet.

Na-distract yata sa tawa ko dahil nag-long ang service.

"Eighteen, twenty-one! First game, HI-TECH!" Natuwa ako sa announcement ng umpire at lumapit kaming players sa net.

"Congrats!"

"Thank you!"

Pagkatapos ng unang game, nakahinga ako ng maluwag dahil akala ko matatalo kami dahil sa'kin.