• Kiss Like The Sun • Hopemin

تعهد بی تعهد

تقه ای که به در خورد سرم و از توی نقشه بیرون اوردم یه دستم و تکیه گاه بدنم کردم روی میز کردم به در نگاه کردم: بفرمایید

در باز شد منشی تهیونگ وارد شد: جیمین شی مهندس گفتن این و بدم خدمت شما

بهش لبخند زدم دستم و دراز کردم تا نقشه ها رو ازش تحویل بگیرم

-ممنون

با خواهش میکنم کوتاهی بیرون رفت و در و بست.

نقشه توی دستم و باز کردم تا نگاهش بهش بندازم ولی سر دردم بهم اجازه نداد بیشتر از این چشمام و باز نگه دارم و بهم یاداوری کرد که برای امروز زیادی ازش کار کشیدم .

نقشه و روی میز انداختم و پشت پلکم و با دوتا انگشتم فشار دادم تا از درد چشمام و سرم کم کنم هرچند میدونستم فایده ای نداره.

ساعت گوشیم و چک کردم مشکلی نداشت دو ساعت زودتر از تایم کاری کارم و تموم میکردم نه؟

نقشه ها و روی میز رها کردم و سمت پالتوم رفتم روی پیراهن سفیدم تنم کردمش باید برمیگشتم خونه لباس عوض میکردم و بعد به یونگی هیونگ سر میزدم و به احتمال صد در صد شب و اونجا میموندم.

کیف پول و سوویچم و برداشتم از اتاق بیرون اومدم همزمان تهیونگ هم از اتاق خارج شد .

تهیونگ: اوه پسر تو افتضاح به نظر میای

خندیدم: اخه رئیسم زیادی ازم کار میکشه

وارد اسانسور شدیم و گزینه پارکینگ و زد: من که اینطور فکر نمیکنم به نظرم تو پیر شدی جیمین من قبلا یه دوستی داشتم به اسم پارک جیمین باورت نمیشه اگه بگم برای یه پروژه دانشگاهی 72 ساعت بیخوابی کشیده بود و بازم توپ نمیتونست تکونش بده

به بدنه شیشه ای اسانسور تکیه دادم به کارمند هایی که تو شرکت اینور و اونور میرفتن خیره شدم: احتمالا من و اون دوستت فقط تشابه اسمی داریم

تهیونگ: اه از این متنفرم فکر میکردم ادم درستی و استخدام کردم

-متاسفم رفیق

تهیونگ: ها به نظر باید اخراجت کنم ولی چون میدونم به پولش نیاز داری این کار و نمیکنم بالاخره من خیلی به نیازمندا کمک میکنم

-ممنون که من و از نون خوردن نمیندازی رئیس

تهیونگ: باورم نمیشه به جای پارک جیمین که پدرش وزیر پارکِ تو رو استخدام کردم تو سرم و کلاه گذاشتی

با باز شدن در اسانسور دستم و پشت کمرش گذاشتم و به بیرون هدایتش کردم: متاسفم ولی شاید تونستم دوستت و برات پیدا کنم

تهیونگ: حتما تلاشت و بکن چون با دیدن این وضعیت تو واقعا ناراحت میشم

بهش لبخند زدم: بعدا میبینمت