"အရှင်မင်းကြီး ကြေငြာပြီးပါပြီ"
"အင်းကောင်းပြီ သွားတော့"
"မှန်လှပါ"
ဒေါက် ဒေါက် (တံခါးခေါက်သံ)
"အရှင် ဆိုယွန်းကို၀င်ခွင့်ပြုပါ"
"အင်း"
ဆိုယွန်းကိုငယ်ငယ်ကရင်းနှီးခဲ့တဲ့သူငယ်ချင်းမို့လို့သာသည်းခံနေရတာ သိပ်ကြည်တာမဟုတ်ဘူး
"ဘာကိစ္စ မြန်မြန်ပြော ပြီးရင်ပြန်"
"အရှင်ကလည်း ဘာလဲနှင်ထုတ်တာလား"
*ဆိုယွန်းရဲ့အလှမှာမနစ်မျှောစရာဘာအကြောင်းမှမရှိဘူးမူမနေစမ်းပါနဲ့အရှင်ရယ်*
"ဆိုယွန်းပြန်တော့ငါနားချင်ပြီး"
"အာ အရှင်ကလည်း"
"ဒါအမိန့်ဘဲ"
ထိုအခါမှစောင့်အောက်ကာထွက်သွားသည်။
*ဟူးးးခမည်းတော် မယ်တော် သားပင်ပန်းတယ်*
👑👑👑👑👑👑👑👑👑👑👑👑👑👑👑👑👑👑👑👑👑👑👑👑👑👑👑👑👑👑👑👑
"အမေ ထယ်ပြောပြတာနားထောင်ပါဦး"
"ဘာမပြောပါနဲ့ မကြားချင်ဘူး"
"အမေ ထယ့်ကိုစိတ်ဆိုးနေတာမလား"
အမေကထယ့်ဘက်ကိုလှည့်ကာထယ့်ပုခုံးကိုကိုင်လိုက်တယ်
"ထယ်လေး အမေသားကိုစိတ်ဆိူးတာမဟုတ်ပါဘူး အမေ့သားလတစ်ခုခုဖြစ်မှာအမေစိူးရိမ်လို့ပါ"
"စိတ်မပူပါနဲ့ ထယ်အရွယ်ရောက်နေပါပြီ"
"အိုက်ယိုးး အရွက်ရောက်တဲ့လူကအခုလိုဆိုးပါ့မလားဟင်"
"အမေကလည်း ဒါနဲ့အမေ့ကိုပြောစရာရှိတယ်"
"အင်းဘာ လဲပြောလေ"
"ထယ်နန်းတော်မှာအလုပ်လုပ်ချင်တယ်"
"အိုမဖြစ်ပါဘူး အမေ့သားလေးကငယ်သေးတယ်လေ "
"အမေ ထယ်နဲ့ရွယ်တူတွေလဲ နန်းတော်မှာအလုပ်လုပ်နေကြတာဘဲကို"
"ဒါမဲ့ ထယ်လေးက ထူးခြားတဲ့လူလေ မေ့နေတာလား"
"ထယ်မမေ့ပါဘူး ထယ်ဂရုစိုက်ပါ့မယ် ကတိပေးပါတယ်နော့်"
