"အေစာင့္ေတြ!!!"
"အေစခံေခါင္းေဆာင္ကိုေခၚလာခဲ့"
"ဟင့္ ဂြၽန္ ေဆာ့ဂ်င္နဲ႔ ဘာမဆိုင္ပါဘူး ထယ္အဆင္ေျပပါတယ္ အသီးေန့တိုင္းစားရလဲျဖစ္ပါတယ္"
"တိတ္စမ္းး!!အသီးေတြဘဲေန့တိုင္းစားေနလို႔ဘယ္ရမလဲ"
"မင္းႀကီး ကြၽန္ေတာ္ေရာက္ပါၿပီ"
"ေယာင္းငယ္ကို စားစရာဘာလို႔မပို႔တာလဲ"
"မင္းႀကီး ဘာေတြေျပာ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးေန့တိုင္းစားစရာပို႔ခိုင္းပါတယ္"
"ဒါဆို ထယ္ေလးကဘာလို႔ အသီးေတြဘဲစားေနရတာလဲ"
"အရွင္မင္းႀကီး ကြၽန္ေတာ္ ထယ္အတြက္အၿမဲစားစရာပို႔ေပးလိုက္ပါတယ္"
"ဂြၽန္ေတာ္ပါေတာ့ ထယ္အဆင္ေျပပါတယ္"
"ေယာင္းး!!!"
ထယ့္ကိုယ္ေလးတုန႔္ကနဲ ဂြၽန္ကိုတျခားခ်ိန္မေၾကာက္ေပမဲ့စိတ္တိုရင္တကယ္ေၾကာက္ပါတယ္။
"ခနေလးပါ မင္းႀကီးကြၽန္ေတာ့ အေစခံကိုေမးၾကၫ့္ပါဦးမယ္"
"အေစာင့္ သြားေခၚေပးလိုက္"
"ဟုတ္ အမိန္အတိုင္းပါ"
"အရွင္မင္းႀကီး ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးမေရာက္ပါၿပီ"
"မင္းကို အေစခံမွဴးက စားစရာပို႔ခိုင္းတယ္ဆို"
"ဟုတ္ ဟုတ္ပါတယ္"
"စားစရာကဘာလို႔မေရာက္လာရတာလဲ"
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကြၽန္မလုပ္ခ်င္လို႔လုပ္တာမဟုတ္ပါဘူး မမေလးကခိုင္းလို႔ပါ မလုပ္ေပးရင္ ေမာင္းထုတ္မယ္ဆိုလို႔ပါ ခႊင့္လႊတ္ေပးပါ"
"ေတာက္စ္ ဆိုယြန္း"
"ရၿပီ သြားၾကေတာ့ ေဆာ့ဂ်င္ စားစရာေတြကိုဒီကိုဘဲပို႔ေပးပါ ငါဒီမွာဘဲ စားလိုက္ေတာ့မယ္"
"ဟုတ္ကဲ့"
"ထယ္ ဘာလို႔ကိုယ့္ကို ေစာေစာကမေျပာတာလဲ"
"ထယ္က ကိုယ္ေတာ္လုပ္ေတြကိုစားစရာမေပးဘူးထင္လို႔ပါ"
"တံုးလိုက္တာ ေယာင္းငယ္ရယ္"
"အဲ့လိုမေျပာပါနဲ႔ ထယ္မွမသိတာကို"
"ဟူးးဟုတ္ေနတာဘဲကို မျဖစ္ပါဘူး ေနာက္ဆိုကိုယ့္ကိုအကုန္ေျပာျပၾကားလား"
