that one day/იმ ერთ დღეს

5.

_____________

დილით ადრიანთ ტელეფონის ხმამ გამაღვიძა, გასაუბრება ათ საათზე მქონდა, მე კიდევ მხოლოდ ერთი საათი მქონდა მოსამზადებლად, ფეხზე ძლიევს ვიდექი თავი მისკდებოდა, აბაზანაში შევედი სახეზე ცივი წყალი შევისი გამოსაფხიზლებლად, მაგრამ დიდად ამანაც არ მიშველა, ვეცადე რამე ნორმალური ტანსაცმელი შემერჩია, გრძელი დიდი თეთრი მაიკა, დიდი მუქი ლურჯი შარვალი თავისი ქამარით და ჯორდანის ფეხსაცმელები ჩავიცვი, გამოფხიზლებას იმდენ ხანს მოვუნდი რომ თმები ვეღარც გავიკეთე უბრალოდ დავუბარცხნე, ასე მეგონა რომ თმის დავარცხვნის შემდეგ უფრო ამებურდა ისეთი სქელი თმა მქონდა, ეს თმები კი შმედეგ სახეზე მიმეკრო და ძლივს ვიშორებდი, ხელზე შავი თმისამაგრი გავიკეთე ყოველი შემთხვევისთვის, მაკიაჟიც არ გამიკეთებია პირდაპირ წავედი და წარმომედგინა როგორი ალეწილი სახე მქონდა, თმამ ისე შემიშალა ხელი რომ ყურებზე გადავიწიე, გარეთ ქარი იყო და ამ აბორდულ თმას უფრო მიბურდავდა, ფურცელზე დაწერილი მისამართით ძლივს მივაგენე იმ სახლს, როდესაც მივუახლოვდი სახლი ძალიან შორს იყო, მაგრამ მაინც ძალიან დიდი ჩანდა, წინა ეზო ძალიან დიდი იყო, დავაზარე და იქიდან ახალგაზრდა ქალის ხმა მეუბნება.

-თუ გასაუბრებაზე ხართ მეორეჯერ დააზარეთ.(?)

მეორეჯერაც მივაზარე და ეს უზარმაზარი კარები თავისით გაიღო, ხმამ მითხრა რომ შემოვსულიყავი და  სახლის შესასვლელთან მივსულიყავი. ისეთი დიდი ეზო იყო სანამ სახლამდე მივაღწიე გზაში ქლოშინი დავიწყე, სახლის კარებთან ზარი აღარ იყო ამიტომ დავაკაკუნე და ერთცერ რომ დავაკაკუნე მაშინვე გამოვიდა კარებიდან ქალი რომლის ასაკი დაახლოებით 40ს გადაცდებოდა, რომ დამელაპარაკა მივხვდი რომ სხვა ადამიანი იყო რომელიც შემოსასვლელთან მელაპარაკებოდა.

-გამარჯობა, მე ნინო ვარ, თქვენ როგორ მოგმართოთ.(ნინო)

-ნია, ნია ბაღათურია.(ნია)