Önerilen Şarkı:
Halsey - The Tradition--------------------------
Noah korkuyla evine girdi. İşlediği tüm şuçlar, şimdi başına patlayacaktı. Evinde telaşla bir oraya bir buraya koşarak saklanacak yer aradı. Etraf çok sessizdi ki korkudan hızla çarpan kalbinin atışlarını duyabiliyordu. Birisi kapıya sertçe vurdu.
"Aç kapıyı Andreas!" Kalın sesli bir adam kapının dışından bağırıyordu. Ardından birkaç kişi daha bağırmaya başladı. 5-6 kişi oldukları belliydi ve hiçte iyi bir niyetleri yoktu. "İçeride olduğunu biliyoruz pislik! Kapıya çık ve bize zorluk çıkarma."Noah hiç oralı olmadı. Kendini en iyi şekilde nasıl bu durumdan kurtarabilir, onu düşünüyodu. Ama bu sefer yolun sonu gözüküyor gibiydi. Bir umutda olsa kurtulurum diye düşünerek kendini arka bahçeye attı. Bahçe çitlerine tırmanırken evinin dışında bekleyen arabaları gördü. Etrafı sarılmıştı. Fakat eli kolu bağlı, orda öylece duramazdı. Aşağıya inmesi ile ön kapının kırılması bir oldu.
"İçeri girin! Arka bahçeye kaçmış olmalı."
Kahretsin. Eve girmişlerdi ve bağırışma sesleri git gide yaklaşıyordu. Kısa bir süre sonra elinde silah tutan iri yarı adamlar, Noah'ın etrafını sardı.
"Bana borcunu ödemen için bir müddet vermiştim sanki," adam konuştu, elindeki silah ile Noah'a yaklaşırken.
"Yemin ederim ki bir yerden para bulup borcunuzu ödeyecektim bayım!" korku içinde konuştu Noah. Ellerine havaya kaldırdı ve yavaş yavaş geri çekilmeye başladı. Adam silahı indirdi ve arkasına dönüp konuştu.
"Gebertin şunu."
Noah, ölüm korkusu ile kendini ileri attı ve dizleri üstüne çöküp yalvarmaya başladı.
"Lütfen, canımı bağışlayın! Sizden son bir şans istiyorum. Bu sefer paranızı gerçekten de getireceğim! Size sö-"
Adam, Noah'ın sözünü bitirmesini beklemeden arkasını döndü ve dizlerine çöküp yalvaran Noah'ı başından vurdu.
Bitti. Her şey bitti. Ölmüştü artık.
Uyandı. Takım elbiseleri hâlâ üzerindeydi.
"Bu... Ne biçim bir rüyaydı lan?'
Düşleri ona oyun oynuyordu sanki. Yatağından doğruldu. Ne kadar da gerçekçi bir rüyaydı. Bu gördüğü rüya, ona geçmişte yaptığı işleri sorgulamasına vesile oldu.
21 Yıl Önce
Küçük Noah kahvaltısını yapmış, anaokulunun ilk günü için hazırlanıyordu. Babası odasına girdi. "Benim yakışıklı oğlum altı yaşına mı girmiş ya? Koskoca adam oldun artık sen," diye oğlunun başını okşamaya başladı.
Ethan. Ethan Andreas. O, Noah'ın babasıydı ve başlı başınca onun her şeyiydi.
"Ama ben okuldayken sen ne yapıcaksın baba?" Noah sordu. "Sen... Beni boşver. Ben bir süre annene görünmemeye çalışacağım." Babası, Noah'ın asık suratını yukarı doğru kaldırdı. "Aa, hadi ama! Ben başımın çaresine bakabilirim aslan parçası." ve Noah'ın saçını dağıttı. Sinirli bir şekilde saçını düzeltmeye çalışırken kapıda annesinin belirdiğini farketti ve kafasını aşağı eğerek bir adım geri çekildi. "Defolup gidecek misiniz artık," annesi usanmış bir tavırla konuştu.
![](https://img.wattpad.com/cover/335204814-288-k878559.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SON MERMİ
Action"O senin hayatının sadece bir parçasıydı ama sen onun tüm hayatı oldun." ------------------ Kaderinin hiç değişmeyeceğini düşünen Noah, onu istemediği bir kaderin beklediğini bilmiyordu. Öğrendiğinde ise o, çoktan akıntıya kapılıp gitmişti...