[ Unicode ]
'' မင်းဘယ်က ပြန်လာတာလဲ ''
အိမ်ထဲတောင် မဝင်ရသေးဘူး သြရှရှ အသံက စီးလို့ကြိုနေသည် ။ အရင်လို မဟုတ်တော့ပေမယ့် အခုလို မေးပေးလို့ ကကြိုး ပျော်ပါသည်။
'' ကျောင်းက ''
'' မင်းမလိမ်နဲ့ ''
'' ကကြိုး အသက်ရှင်ရက်ပြန်လာပြီမလား ''
ကိုကြီး အတွက် ကကြိုး မသေရင်ပြီးတာပဲမလား ။ မဟုတ်ရင် ကိုကြီး ကလဲ့စားက ဘယ်ထိရောက်ပါ့မလဲ ။
မကြည့်ပါနဲ့ ။ အဲ့အကြည့်တွေက ညှို့ငင်နိုင် လွန်းလို့ပါ ။ ဆေးမိထားသလို ရူးနေပြီ ။ ထပ်ပြီး တော့ မကြည့်ပါနဲ့ မခံစားနိုင်လို့ပါ ။
ကကြိုး အခန်းတံခါး ပိတ်ပြီး အိပ်နေလိုက်သည် ။ တစ်နေ့တာ မောပမ်းသမျှတွေကို အိပ်စက်ခြင်းနဲ့ ဖြေဖျောက်ပစ်မည် ။ အိမ်မက်ဆိုရင် အရမ်းကောင်းမှာပဲ ။
'' ကကြိုး အခုချက်ချင်းတံခါးဖွင့်စမ်း ကကြိုး!ငါပြောနေတယ် ။ အခုချက်ချင်းတံခါးဖွင့်လို့ ''
ကကြိုး အိပ်ရာပေါ်က ထလိုက်ပြီး တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်သည် ။
ကကြိုး လက်ထဲကို ထည့်ပေးလိုက်သည်က ထမင်းပန်းကန် ။
'' ကကြိုး မဆာလို့ မစားတော့ဘူး ''
'' အရူးထမနေနဲ့ ။ မင်းကိုကျွေးချင်လွန်းလို့မဟုတ်ဘူး ။ သေသွားမှာစိုးလို့ ။ မင်းသေရင် ငါရှုံးသွားလိမ့်မယ် ။ ဒီတစ်ခါတော့ ငါမရှုံးချင်ဘူး ။ အခုမသေနဲ့ ''
'' ကကြိုး မသေဘူးလို့ ကိုကြီးကို ပြောပြီးပြီလေ ။ မေသဘူး ။ ကိုကြီး ကြိုးဆွဲရာ က တဲ့ ကကြိုးက ကိုကြီးအနားမှာပဲနေမှာ ။ ဘယ်လောက်ပဲ မောင်းထုတ်နေပါစေ အရှက်မရှိကပ်တွယ်နေဦးမှာ ။
အဲ့ဒါ ကိုကြီးကို ချစ်လို့ ။ ချစ်နေမိလို့ ။ အခုလို နေနေတာ ။ အခုလို ရူးမိုက်နေတာ ။ မိုက်ရူးရဲဆန်နေတာ ။ ကလေးဘဝတည်းက ကိုကြီးမှကိုကြီးဖြစ်နေတာ ။ ကိုကြီး မရှိရင်မနေတတ်တဲ့ ကကြိုး နှလုံးသားကိုပဲ မုန်းတယ် ။
အခုချိန်ထိ မနာကျည်းနိုင်တဲ့ ကိုယ့်နှလုံးကိုတောင် မယုံကြည့်နိုင်ဘူး ။ မုန်းတယ် ။ ကကြိုး ကိုယ့်ကိုကိုယ် မုန်းတယ် ။ ကိုကြီး ကိုပဲချစ်မိနေတဲ့ နှလုံးသားကိုလည်း မုန်းတယ် ။ ''
BẠN ĐANG ĐỌC
ကကြိုး { Complete }
Viễn tưởngကကြိုး ကိုကြီး ကိုချစ်တယ် ။ ကကြိုးသိပ်ပြီး အတ္တကြီးသွားတာလား ။ ဟင်! ကိုကြီး ။ ကကြိုး အချစ်က ကကြိုးကို သတ်နေရင်တောင် ကကြိုး သေရဲတယ် ။ ကကြိုး ဘာတွေများအမှားလုပ်ခဲ့မိလို့လဲ ။ ကကြိုးကို ကိုကြီး ပြန်မချစ်လဲ ဖြစ်ပါတယ် ။ ကကြိုး ကိုတော့ အဝေးမပို့ပါနဲ့ ကိုက...
