Patlamamıştı evet patlamamıştı arkamda bırakacaklarıma o acıyı yaşatmamıştım. Ben gurur duyardım kendimle şehit olsam biliyorum timim,meslektaşlarım biliyorum timim gözyaşı dökerdi ama gurur duyardı komutanımız şehit oldu diye bu mertebeye ulaştı diye ama kardeşleri,ablaları,arkadaşları Asena şehit oldu diye gözyaşı dökerleri annem, babam da aynı kardeşim anlamzdı belki ama o da ileride gurur duyardı biliyorum ama onlara bu acıyı yaşatmayı kendime hak bulmuyordum.
Telsizden haber vermiştim ekipler içeri gelmiş ben dışarı çıkmıştım.Dışarı çıkmamla beraber annem üzeirme atladı evet atladı ama sadece o değil babam ve timde
Sanırım öldüm evet evet öldüm
Annem "kızım iyi misin çok korktum senin için sen niye herkesi çıkartıyorsun ya ya sana bir şey olsaydı"
"Annem iyiyim ben hem benim işim bu ben kimseyi tehlikeye atamazdım"
Babamda "kızım iyisin dimi" diye fısıldayarak sarılmıştı
"İyiyim baba bir şeyim yok"inanması için hafifçe tebessüm etmiştim.
Babmla sarıldıktan sonra üzerime bir yığın atlamıştı evet bir yığın ege,tuna,İlker,anıl,sancak abi hepsiyle tek tek sarıldım
Yanlız o arada o meteorlada sarıldım
Ama kısa.sürmüştü gerçi önüme gelen bana sarılmıştı diğerlerinin kim olduğuna çok dikkat etmemiştim ama ona etmiştim.
Prosedürleri hallettikten sonra eve geçip yatmıştık.
Tek farkla artık sancak abi evde yoktu...
•
•
•
•
•
Sabah 04.15'te alarmın rezil sesiyle uyanmıştım rep rezil hemde ama iş iş olunca mecburen kalkıyorduk dört buçupa kadar hazırlandıktan sonra odalara girerek
"Koğuş kalkık"
Diyerek bütün odalardan çıkmıştım
Beş dakika sonra hepsi karşımda ip gibi dizilmişti aslında şuan yaptığımızın bir anlamı yoktu ama genede yapıyorduk
"Günaydın"
"Sağol"
"Nasılsın"
"Sağol"
"Siz sağolun"
"Rahat"Demiştim.
Sonrasında evdek çıkıp karargaha gitmiştik saat tam beşte sırada hazır bir vaziyette beni bekliyorlardı.
Sabah evde yaptığımız selamlaşmayı burada da yapmıştık
"200 tur koşu başla" aslı da iki yüz çok fazlaydı ama alayın bahçesi diğer alaylara göre çok küçüktü
"Ne komutanım"
"Yok nasıl ölücez ya"
"Arkadaşlar diyorumki iki yüz ell-"
"Tövbe haşa komutanım biz ağzımızı açmadık vallaha"
" Valla demeyin çarpılacaksınız hadi herkes koşuya başlasın"
Dedikten sonra herkes başlamıştı koşmaya bende en arkalarına geçmiştim
Tuna"komutanım çok sessiz değilmi"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DÜŞLERİMDEKİ ASKER Mİ?
ChickLitalışılmış erkeğin asker kadının doktor öğretmen olduğu bir hikâyemi sanmıyorum benim kitabımda Asena bir yüzbaşının ve askeriye doktorunun hikayesini okuyacaksınız... __________________________________________________ İlk hihayem ama asla başarabil...
